Yalnız Değil (Brawl Stars)

-39-

"Siyah ipliğim nerede benim?"

Saat sabah 5'ti. Bir türlü uyuyamamış olan Colette, zaman geçirmek için kendine oyuncak kukla dikmeye başlamıştı. Şimdi siyah saçlı oyuncağın saçlarını dikmek için siyah ipliğe ihtiyacı vardı.

Yanında duran iplik kutusunu uzun uzun karıştırdı ama aradığı şeyi bulamadı. "Herhalde hepsini daha önceden kullandım." diye düşündü. Dikmeye devam edemeyeceği için oflayarak diğer iplikleri, kumaşları ve henüz dikmeyi bitiremediği kuklayı kutuya geri kaldırdı. Kutuyu sol kolunun altına kıstırdı, diğer yanında duran sıcak çikolata bardağını da sağ eline aldı ve kutuyu odasına götürürken içeceğini yudumladı.

Salona geri döndü, içeceğini koltuğun kenarına bıraktı ve pembe koltuğuna boylu boyunca uzandı. Yapacak başka bir şey düşünmeliydi, iş başından önce iki buçuk saati vardı ve bu vakti koltuğa uzanmış bir şekilde tavana bakarak geçirmek istemiyordu.

"Acaba yine brawler resmi mi çizsem?" diye düşünerek doğrulup oturdu. Kalktı ve odasından kalem ve defter getirdi. Koltuğun yanında bıraktığı içeceğini de yerden alıp masaya oturdu. Elini çenesine koyup biraz düşündü, sonra Starr Park'taki arkadaşlarını çizmeye karar verdi. Sonuçta hepsi brawler'dı.

Önce ortaya kendini çizdi. Sonra kalemi masaya bırakıp nasıl devam etmesi gerektiğini düşünmeye başladı. Hangi arkadaşını nereye yerleştirmeliydi?

"Neden bu kadar fazla düşünüyorum ki?" dedi kendi kendine. Zaten yakın arkadaş olduğu fazla brawler yoktu. Starr Park'ta Edgar'dan sonra Stu ve Fang ile tanışmıştı. Onları resimde nereye yerleştireceğini düşünürken bu resme Bibi'yi de eklemeye karar verdi. Bibi Starr Park'ta çalışmıyor olabilirdi ama sonuçta o da bir brawler ve arkadaşıydı.

Resmini bitirdikten sonra kalemi kenara bıraktı ve birkaç hafta içinde tanışmış olduğu bu kişilere baktı. Yaşadığı kasabadan ayrılmadan önce istediği işte sıkılabileceğini söyleyenleri hatırladı. Kendi kendine "Hiç de öyle değil." dedi. "Hem hediye dükkanını çok seviyorum hem de harika brawler arkadaşlarım var. Canımın sıkılması mümkün değil."

Resmi alıp odasındaki diğer resimlerinin yanına götürdü ve salona geri geldi. Telefonunu açıp ablası Piper ile önceki akşam yazıştıklarına baktı. Ablasına anlatacak çok şeyi olduğunu söylemişti. Uzun bir süredir ablası ve babası ile görüşmemişti, onları tekrardan görmek ve Starr Park'ta ne kadar iyi vakit geçiriyor olduğunu anlatmak için halen sabırsızdı. Zaten uyuyamamasının sebebi de bu kadar heyecanlı olmasıydı. Sabahın erken saatlerine kadar yatakta sağına soluna dönüp durmuştu.

Fazla mesaj yoktu, ablasıyla genelde akşam evde görüntülü konuşuyordu. Onunla konuşken bazen babasını da görmüş oluyordu. Her ne kadar işleri yoğun ve uzun olsa da babası, Colette için Piper'a ayırdığı gibi zaman ayırmaya çalışıyordu. Bunu hatırlamak Colette'i gülümsetti.

Telefonu kapattı ve yanına alıp odasına döndü. Koleksiyon kitabındaki parçalara her hafta yaptığı gibi tekrardan bakmak istiyordu.

Kitabını aldı ve yüzüstü uzanıp önüne koydu. Tam ortasından tutup açtı. Baktığı iki sayfa sırayla kendisi ve Edgar için ayırdığı sayfalardı. Edgar'ın hediye dükkanında çalışmaya başladığı gün Colette bu iki sayfayı onların sayfası yapmıştı. Kendine sayfa yapmak da o gün aklına gelmişti, sonuçta o da bir brawler'dı. Kendine bir sayfa ayırabilirdi.

Sağında kalan sayfada, Edgar için ayırdığı sayfada,elini gezdirmeye başladı. Tanıştıkları gün ondan aldığı imza sayfanın sağ alt köşesinde duruyordu. Kutu taşırken sürtünerek çıkan atkısının küçük bir ipliği de hemen imzanın üst kısmındaydı. Yerden alırken Edgar onu görebilir diye çok korkmuştu ama görünmeden almayı başarmıştı.