Bab 56

813 25 7
                                    

       Sudu di tangannya hampir terlepas bila dia mendengar sesuatu yang tak diduga. Matanya terkebil-kebil tidak percaya. Otaknya cuba memproses apa yang terjadi.

       "Awak ulang balik apa yang awak cakap tadi, Danish? Saya tak salah dengar kan?" Nisha bagaikan tidak percaya. Betul ke kata-kata itu keluar dari mulut Danish?

       "Saya nak tanya, betul ke apa yang awak cerita dekat saya semalam? Saya tak suka kalau awak tipu saya, Nisha. Awak tahukan saya ni jenis tak suka ditipu." Danish cuba mengubah topik. Dia menyandar sambil berpeluk tubuh.

        Dia akan cuba mencari kejujuran sebelum dia bertanya soalan tadi kepada gadis itu sekali lagi.

        "Saya tak tipu awak. Pernah ke saya tipu awak, Danish?" Nisha menggigit bibir. Dia mengenggam tangannya di bawah meja.

       "Baiklah kalau macam tu. Terima kasih sebab dah beritahu kebenaran tentang Nurul. Saya tak sangka perangai dia macam ni." Danish meraup wajah. Sungguh dia berasa kecewa dengan isterinya saat ini.

        Nisha tersenyum jahat melihat Danish. Nampaknya lelaki itu sudah mula termakan dengan kata-katanya.

       "Sama-sama, Danish. Saya buat semua ni sebab saya sayang awak. Saya taknak awak masuk perangkap Nurul. Nurul tu memang tak ikhlas dengan awak selama ni." Nisha pura-pura membuat muka simpati tapi dalam masa yang sama dia berasa sangat gembira.

        "It's ok, Nisha. Malah saya rasa bersyukur sangat bila awak beritahu semua benda kat saya dan saya hargai sangat-sangat." Danish mengukir senyuman tawar. Dia masih tidak percaya dengan apa yang berlaku.

         "Danish, awak ok ke? Kalau awal tak ok, awak boleh sandar kat bahu saya." Dia teringat kenangan mereka berdua ketika zaman sekolah dulu. Kenangan manis saat mereka berdua menjalinkan hubungan.

         "Nisha..." Danish memanggil nama itu dengan nada biasa. Dia cuba membuka semula pintu hatinya untuk gadis itu.

        "Yes? Why, Danish?" Hati Nisha berdebar bila mendengar suara lembut itu memanggil namanya. Dia rasa mahu terbang saat ini.

         "Saya nak tanya awak sekali lagi. Apa kata kalau kita sambung semula hubungan kita yang pernah terhenti dulu? Awak ok kan?" Danish menongkat dagu memandang wajah Nisha. Tak sangka wajah itu masih cantik seperti dulu.

       "Awak serius ke ni, Danish? Kalau kita sambung semula relationship kita ni, macam mana dengan Nurul?" Sekali lagi Nisha berasa tidak percaya dengan soalan lelaki itu. Walaupun wajahnya kelihatan tidak percaya tetapi hatinya berasa sangat gembira.

        "Kalau pasal Nurul tu tahu la apa yang saya nak buat. Sekarang ni saya nak tahu apa jawapan awak untuk soalan saya." Danish membetulkan kedudukannya sambil sabar menunggu jawapan Nisha.

        "Saya ok je kalau awak nak sambung semula hubungan kita yang terputus disebabkan oleh saya dulu. Saya minta maaf, Danish." Dengan rasa serba salah Nisha menundukkan wajahnya. Dia berasa menyesal kerana telah meninggalkan lelaki itu selama setahun.

       "Tak apa, sayang. Saya faham keadaan awak. Awak janganlah salahkan diri awak sendiri." Danish mengelus tangan Nisha di atas meja. Walaupun dulu hatinya berasa sangat marah dengan tindakan gadis itu tetapi sekarang ianya tidak lagi. Dia sudah memaafkan kesalahan gadis itu.

        Air mata Nisha jatuh setitis apabila lelaki itu memanggilnya dengan panggilan sayang. Dia sangat rindu dengan panggilan itu.

        "Hey sayang, kenapa menangis ni?" Danish mengambil tisu di atas meja dan mengesat air mata di pipi gadis itu. Ololo tengah menangis pun muka masih nampak comel.

       "Saya nangis sebab saya gembira sangat dengar awak panggil saya sayang. Dah lama awak tak panggil saya macam tu." Nisha mengusap tangan Danish yang masih memegang pipinya. Kehangatan itu masih sama macam dulu.

      Danish ketawa mendengar jawapan gadis itu. Dia juga tidak sangka yang dia akan menggunakan panggilan sayang itu kepada Nisha.

      "Haih awak ni, Nisha. Awak buat saya terkejut je bila tengok awak menangis tadi." Danish tersenyum gembira melihat senyuman manis gadis itu. Sudah lama dia tidak melihat senyuman yang pernah mencairkan hatinya ini dahulu.

      "Terima kasih sebab awak sudi terima saya kembali, Danish. Saya sayang awak." Nisha memandang wajah Danish sepuas-puasnya. Lelaki ini kelihatan makin kacak walaupun sudah berkahwin. Hatinya makin jatuh sayang pada lelaki ini.

       "Saya pun nak ucap terima kasih dekat awak sebab awak masih setia cintakan saya. Dan saya sayangkan awak juga." Danish menyelit rambut Nisha ke belakang telinga. Dia membalas tatapan gadis itu.

       Serasa dunia ini hanya milik mereka berdua dan masing-masing masih melepaskan rasa rindu di dalam hati hingga mengabaikan keadaan sekeliling.

       Ketika itu juga telefon Danish berbunyi tetapi tidak dijawab dan tertera nama 'Sayang abang' di permukaan skrin telefon itu sebelum terpadam.

Macam makin jauh je cerita ni 🥲maaflah kalau konflik tu tak mencabar...saya masih cuba untuk buat part konflik walaupun saya tak pandai.

Terima kasih sebab korang sentiasa support cerita MDR ni dan sentiasa vote walaupun cerita ni sangatlah cliche🥹terima kasih sangat2 ❤️

      

Mrs. Danish Rayyan (C)Where stories live. Discover now