The Prostitute Wife Of the Mafia Lord (The Unwanted Wife's Revenge)

CHAPTER 4: My Reliever

Nasa kusina ako ngayon habang umiiling-iling parin sa sitwasyon ko kanina at ni Charles. Hangang-hanga talaga ako sayo Charles. Talagang sinusukat mo ang pasensya ko.

Hay nako nalang talaga sa lalaking 'yon. Pero kahit puno ng ka cornihan kami pareho ay nakangiti naman ako ng buo dahil sa childish attitude niya.

Nandito ako ngayon humuhugas ng pinggan na pagkakainan naming tatlo. "Mommy!" Kaagad akong napalingon ng may biglang sumigaw sa likuran ko.

Nakita ko si Charles na hawak si Lucky habang kinakaway ang mga maliliit na kamay ng bata.

"Charles, baka mabalian ng buto ang anak ko! Sanggol pa 'yan." Malakas na sigaw ko dito at napangiti lang siya sa akin sabay lapag ng sanggol sa lupa.

"Baby lakad kana," saad pa nito na ikinaiyak ng sanggol ko.

Tumakbo ako palapit sa kanya sabay untog ng ulo nito sa punong kahoy.

"Baliw kaba! Hindi pa lalakad yan eh."

"Tsk 1 week na'yan panong hindi pa? Ako nga 1 day palang nakakalakad na eh, hindi lang 'yan! Tumatakbo at humahalakhak pa!"

"May sakit ka sa utak! Ang anak ko wala kaya huwag mo siyang igaya sayo." Tinaasan lang ako nito ng kabilang kilay niya at lumapit kay Lucky upang humalik sa mga pisngi nito.

Ngumiti naman ang sanggol ng malamang kinakausap siya ni Charles. Parang may communication ata sila eh.

"Grabe Honey, ang cute niyang magsalita parang tao hahaha."

"Oo na! Ano kala mo sa bata, halimaw?Ah sige na ano ba ang pweding kainin giyan?" Tanong ko sa kanya at kaagad naman itong napaisip.

"Wait!"

Umalis siya palayo at bumalik ng may dalang malaking plato.

Napatingin ako rito at laking gulat ko ng makita ang adobong manok.

"Wow!" Kaagad na sambit ko at kaagad naman siyang ngumiti ng kasing lapad sabay halik sa mga labi ko na labis kong ikinagulat.

"Paborito mo 'yan kaya iniluto ko mismo ito para sayo!"

I was touched feeling how happy I was seeing my favorite food cooked by my ex-husband.

Umiwan pa talaga ng smack kiss sa labi ko.

"Pwede namang ngumiti sa saya huwag lang umiyak. Hmm?" Malambing na ani nito saka na pinahiran ng maigi ang mga pisngi ko.

Napayuko ako at ngumiti sabay punas ng mga luha ko. I cried not just because of the food but how I feel guilt about our past. It's terrible, mas gugustohin ko nalang mataling tulog ng ilang dekada kesa sa pipilitin ang sariling maalala ang masakit na love story namin.

"Ahhh... T-Tears of joy yon g*gi hahaha." I lied.

He embraced me and whispered at my left ear.

"I love you." Napangiti na sana ako sa mga sinabi niya nang dumadagdag pa. "Mamayang gabi adobo mo sa ilalim rin ang kakainin ko huh?" Nakakapanindig balihibong saad niya saka na kinagat ang tainga ko na naging dahilan ng pag-init ng mga pisngi ko sabay tulak palayo sa kaniya.

"C-Charles???" My blushed whisper.

Mabilis kong iniling at ginulo ang buhok ko upang matauhan ng umalis na ito.

Laking gulat ko ng tumawa ang tarantado kong anak. Natatawa siguro sa reaksyon ko tsk.

Pero hindi! Isa lang ang rason kung bakit ako nandito, kung bakit nabubuhay pa ako kahit patay na ang pagkatao ko. Nandito ako upang maghigante hindi ang lumandi.