The Prostitute Wife Of the Mafia Lord (The Unwanted Wife's Revenge)

CHAPTER 21: Gamble

Iilang bosis ang narinig kong nakapaligid sa akin habang nakahiga akong pinipilit ang mga matang mamulat.

"Your highness, your wife is here." Isang bosis ng babae ang naramdaman kong humawi ng buhok ko.

"Mahal? She's wounded, call the medical respondents now!" Gusto kong imulat at ibuka ang mga bibig ko ngunit hindi ko magawa. Nanaisin ko mang magsalita ay walang lumalabas na tinig mula sa bibig ko kaya hiniyaan ko nalang na buhatin ako ng kung sinong tao.

----------

"Ugh..." Naimulat ko ang mga mata ko at kaagad na napahawak sa batok ko. "S-Saan ako?" May biglang humaplos ng buhok ko galing sa gilid ko at umipon bigla ang mga tubig sa mga mata ko ng makita si Charles na nasa harapan ko.

Buhay, malumanay ang tingin habang namumutla ang bibig.

"C-Charles?" I reach out to touch his face once again. Ang saya ko. Akala ko hindi ko na muling makikita ang poging mukha mo, Charles. I'm so glad that God keep you.

"I-I'm sorry." Naluluhang sabi niya habang nakayuko.

"Bakit ka humihingi ng paumanhin, Charles?" malumanay na tanong ko sa kanya at kaagad naman siyang napahikbi.

"I-I lost Lucky. I-I huhuhu." Tuluyan ng pumatak ang sunod-sunod niyang luha. I was confused why, I can't understand him dala pa ng unconsciousness ko.

"W-What? L-Lost? Haha nagbibiro kaba, Babe?" Natatawang saad ko habang siya ay hindi na tumitigil sa pag-iling at pagsalo ng bawat hininga niya.

"C-Charles what are you saying? Nasaan si Lucky? Ang baby ko?" Tanong ko sa kanya at nanatili parin siyang tahimik.

Ng malanghap ko na ang masamang karamdaman ay hindi na ako nakapag pigil pa at kaagad ng napatayo sa kinauupuan ko. "Giana please." Bigla akong niyakap sa likuran ni Charles upang pigilan.

"Bakit mo ba ako pinipigilan? Saan si Lucky?" Napatalim na ang tingin ko kay Charles at iyak lang ang naging sagot niya sa akin na sadyang ikinagalit ko.

Hindi ba siya masayang nakabalik na ako? Bakit siya lumuluha?

Lumuwas ako sa kamay niya at kaagad na binuksan ang pinto. It was that moment when I realize that there's none. Tanging bangkay, ng mga taong nag-iiyakan at mga taong nakasuot lang ng puti ang busy papunta at pabalik ng kung saang silid.

Sira-sira ang paligid, kahit saang parte ng fields ay nababalot ng pulang dugo. Kahit sa mga pader, kurtina, mga tela at kisame.

A-Anyari?

Unti-unting nandilim ang mga paningin kong minamasdan ang paligid. Maya-maya paman ay nanginginig na umaatras pabalik na ako sa hinihigaan ko. Puno ng pagnanais akong napabaling kay Charles

"T-They invade the main guild. All of the officials and the highest level of assassins were trapped. No plans, no leader, not prepared as they assured nobody will escape. They killed my family, they killed my father, and they took baby Lucky." Dahil sa biglaang pag salita niya ay kaagad na lumindol ang kinatatayu-an ko at napaupo sa sahig ng tulala.

Habang tumatagal ay kinukuha na ang lahat-lahat sa amin. Dahil sa kamalasan ko sa buhay ay pati ang buhay ni Charles ay naapektuhan narin. Ito lang ang hindi ko matanggap, ang masaktan ng lalo ang mga taong mahal ko at tanging nagmamahal sa akin.

"Doctor and nurses from the village were left, some of the soldiers are wounded and most of them were killed. Almost ninety percent of the population of Maleria were found out died, Giana. The highest officials are all beheaded. Isinabit ang mga ulo nila sa life tree ng guild sa harapan ng gate. I-I have no idea na pinasok na pala ng mga kalaban ang main guild halos tatlong araw na ang nakalipas ng unti-unti na nilang nilulupig lahat ng mga sundalo ko." Humagolhol na siya sa pag-iiyak.