-dedicated to her- Queen J. Siya kasi yung laging nagbibigay ng inspirasyon ko para ipagpatuloy yung pagsusulat. Naiinspire ako lagi sa mga stories niya. :)
His Promise
©Jeiara
P r o l o g u e
Nasa kalagitnaan ako ng pagtakbo at pagaayos ng buhok ko when my best friend-Stacey called me. Nilingon ko siya at hingal na hingal siyang hinabol ako. Hindi naman siguro halatang naka heels kami no? :D
"Hintay. Hoo! Tara na late na tayo sa first flag cem." hinila na niya ako para makiline.
First day of school at heto ako muntik ng ma-late. I'm already third year college. Hospitality management student. At 3rd year na ako. mahilig pa rin magpalate. My bed kasi lagi akong nilalandi. >_<
After the flag ceremony and small talk of our president ay pumasok na kami sa kanya kanya naming classroom. My first subject is Baking-lecture. Well more on laboratory na kami ngayon kasi third na year na kami at puro major subject na lahat.
Bumungad ang isang maingay at magulong room. Syempre first day of school namiss nila isa't isa so usap usap muna, chismis dito chismis doon. Kamustahan. Sa maingay na klase napansin ko yung lalaking nakahalukipkip sa tabi at mukhang natutulog. Naka earphones. Hindi ko masyadong maaninag yung mukha niya dahil nakatakip yung sombrero niya sa mukha niya.
Nabalik ang tingin ko sa harap nung magsalita ang aming professor. She introduced herself at ayun kahit third year na kami kelangan naming mag introduce pa rin tss. kilala na naming ang isa't isa. Pero kasi itong prof namin eh bago kaya ayun. Tss
"Hi! Good Morning everyone! I'm Sophia Qwerty Kohler. You can call me Sophie. Yun lang. kilala niyo naman na ako. And sana maging mas mabait pa tayong lahat. Hehe." Introduce ko sa sarili ko. natawa naman yung iba.
Halos lahat sila ka-close ko. syempre nasa iisang block kami simula first year at kasa-kasama ko silang lahat sa OJTs ko. Tapos yung iba classmate at ka schoolmate ko simula highschool at naging ka-klase ang iba sa isang math class noong elementary ako. ganun kami katatag lahat. Haha so magkaka close na kami. Pero hati pa rin sa barkdahan. Iba iba din kai kami ng hilig at tipo at trip.
Umupo na ako at hinintay namin ang susunod na mag introduce. Napalingon ako sa likod ng marinig kong may magsalita sa medyo malalim na boses.
His has a deep voice. Pero hindi naman nakakatakot kagaya nung mga malalalim ang boses. Parang ang ganda nga pakinggan eh. Parang boses anghel sa pandinig.
"Hi! I'm Chanyeol Spencer Stevenson. 18 years old. Transferee from St. Paul Pasig. I'm in the same course and year sa inyo. I hope we can all be friends." Sabi niya at tipid na ngumiti saka sumulyap sa gawi ko.
![](https://img.wattpad.com/cover/41685280-288-k622002.jpg)
BINABASA MO ANG
His Promise
Teen FictionHe promised me forever. He promised to love me eternity. He promised me happiness. He promised me the world. Will these promises meant to be fulfilled or meant to be broken? - Sophia Qwerty Kohler VOTE. COMMENT. SHARE. Thank you -Jeiara-