His Promise

Chapter 50

Chapter 50

Punishment

Malayo pa lang ay kitang kita ko na ang nakaparadang sasakyan ni Chan sa harap ng eskinita patungong bahay. Kinabahan ako. Diko alam kong anong sasabihin ko pag nakaharap ko na siya. Sobra sobra pa naman ang panginginig ko pag kaharap ko na siya lalo na sa tuwing magkaaway kami at hindi kami okay.

"Uh dito na lang ako." sabi ko kay Lyndon. Pinarada niya yung sasakyan niya malapit kay Chan. Nakita kong nakasandal si Chan sa may sasakyan nito. Nakatingin ng diretso sa sasakyan namin. Hindi ako sure kung kita ba kami sa loob dahil tumatagos talaga ang mga titig niya.

Tumingin ako kay Lyndon ng pahituin nito ang makina. 'Thanks." Tipid na sabi ko. ngumise lang siya tsaka tumingin ulit sa labas. Kumunot ang noo nito.

"Si Chan? Mukhang hinihintay ka ah." Sabi nito sa akin.

Nagkibit balikat lamang ako tsaka binuksan na yung pintuan. "Salamat uli, Lyndon." Sabi ko dito. tumango lang siya at muling nagsalita. "Ayusin niyo yan at pakisabi di kita type para naman di siya magduda sakin." Aniya na nagpainis sakin.

I should be thankful that he admit na hindi niya ako gusto pero nakaramdam ako ng pagkapahiya dun. Does that mean I'm not attractive and likeable, kaya di niya ako gusto? TCh! Pinilig ko ang ulo ko at sinarado na ang sasakyan. Tumabi ako ng bumwelta ito. Hinintay ko munang makalayo ang sasakyan ni Lyndon bago ko lingonin si Chan.

Kumalabog ng bongga yung dibdib ko ng magtama ang aming mga mata. The electricity is still there, travelling on to my nerves. Humihip ng malakas kaya napayakap ako sa sarili. Ber months na din kasi kaya malamig lamig na.

Humakbang ako palapit sa kanya. I'm going to lower my pride. I'm going to say sorry first. Dahil ako naman talaga ang nauna. Napaka immature ko, napaka oversensitive ko.

"C-chan..." pabulong na sabi ko.

Why does every time he's around me I'm so lost of words? Lagi akong nanginginig, nawawala sa sarili, kinakabahan pero I feel secured.

Hindi ako bumitaw sa pagkakatitigan naming dalawa. I saw pain and sorrow on his eyes. He's sad and he's in pain. I know I hurt him. I'm so harsh to him. I'm so insensitive. I wanted to talk, to say something but I can't find words, right words para maibsan ang kanyang nararamdaman.

"Say something, please?" sabi ko.

His facial expression smoothen. Agad naging maamong tuta ang kaninang parang tigre na gutom na gutom. "Are you still mad at me? Can I come closer to you know? I missed you, Qwerty. I missed you so much. It feels like we haven't talk for a year pero isang araw palang yun." Malambing na sabi niya.

Ako na ang lumapit sa kanya. tiningala ko siya. his eyes twinkled. He loves me! God! What did I do to deserve this man in front of me?

"I'm sorry nagpakabitch na naman ako. I just don't want you near girls. Everyone likes you. Every girl's dreamed is to have you as their boyfriend. And I can't do anything about that. Hindi ko sila mapipigilan na mahalin ka gaya ng ginawa kong pagpipigil sa sarili kong wag kang mahalin. You're mine but I'm too afraid that they might steal you away from me." mahabang litanya ko.