"ထြဋ္ေခါင္ေရ ထူလမ္းနဲ႔" (ပအိုဝ့္လိုမ်ိဳးေျပာတာပါ)
(ၿပီးၿပီလား)
"ထူလမ္း"
(ၿပီးၿပီ)
"ထူလမ္းရင္ ေလြမယ္"
(ၿပီးရင္ သြားမယ္)
"ထမင္းမစားေတာ့ဘူးလား"
"စားမယ္ေလ ငါလျပည့္ကိုသြားေခၚအုန္းမယ္ အဲ့ေကာင္ မေန႔က မေပၚလာလို႔"
"အဲ့တာဆို ငါစားဖိုေဆာင္မွာပဲ ေစာင့္ေနေတာ့မယ္"
"ေအေအ သြားၿပီ"
ေဒါက္ ေဒါက္......
"လျပည့္ေရ.....''
သကၠရာဇ္ တံခါးေခါက္ေတာ့ လျပည့္မဟုတ္ဘဲ အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က တံခါးဖြင့္လာသည္။
"လျပည့္ေနမေကာင္းလို႔ အိပ္ေနတယ္ သားရီး"
"ဟင္ သူကဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဟိုေန႔ညေနက သရက္သီးအခ်ဥ္ေပါင္းရယ္ ၀က္သားတုတ္ထိုးရယ္ မုန႔္ဟင္းခါးရယ္ စားတယ္ေလ အဲ့တာစားၿပီးေတာ့ တစ္ခါတည္း ပန္းေတာ့တာပဲ"
"ဟုတ္လား ငါ၀င္ၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္"
"ေအေအ ငါသြားၿပီ"
သကၠရာဇ္အခန္းထဲ ၀င္ၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေခြေခြေလးအိပ္ေနတဲ့ လျပည့္ကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္ရခက္ငိုရခက္။
"လျပည့္ သားရီး မင္း၀မ္းသာေနတယ္ဆို"
"အြန္း ဟုတ္တယ္ ဟိုေန႔ကအစားလြန္သြားတာ"
"ျဖစ္ရမယ္မင္းကေတာ့ ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္လားအခုက"
"ငါအားမရွိဘူးကြာ တီခ်ယ့္ဆီေျပာၿပီး အားေဆးသြားသြင္းရင္ ေကာင္းမလားပဲ "
"မင္းတီခ်ယ္နားခြင့္တိုင္ရမွာေပါ့"
" ခြင့္တိုင္ၿပီးၿပီ sister ဆီမွာ "
"အဲ့တာဆို ငါေန႔လည္က်ရင္ လိုက္ကူမယ္ေလ ေန႔လည္မွသြားပါလား"
"မင့္ အားနာလို႔"
"ရပါတယ္ကြာ အခ်င္းခ်င္းပဲ ငါ့ကိုေစာင့္ေနလိုက္"
"ေအေအ အဲ့တာဆို ျပန္လာရင္ ငါ့ဆီ၀င္လာခဲ့"
"အင္း အဲ့တာဆိုလည္း ငါသြားေတာ့မယ္ေလကြာ ေနာက္က်ေနၿပီ ဂ႐ုစိုက္အုန္းေနာ္"
YOU ARE READING
My dear male nurse (Complete)
Fantasyဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုတို့ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ 💙 လွှမ်းကေသရာ + သက္ကရာဇ်ရောင်ဝေလင်း 💙
