⏰ ကလင္ .......ကလင္...... ⏰
"အြန္း.....အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ အေမေရ....ေက်ာင္းမသြားခ်င္ ..ဘူး... ဟူး ဟူး ဟူး...."
"ဒါေပမယ့္လည္း မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ တိုင္ျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရမွာဆိုေတာ့လည္း ထ ရအုန္းမွာေပါ့"
သကၠရာဇ္တစ္ေယာက္ စကားႀကီးစကားက်ယ္ေတြေျပာၿပီး ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ ဦးတည္လာခဲ့သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးက ပိတ္ထားေတာ့ အထဲမွာ လူရွိေနပုံရသည္။
* လူအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေနရတာ အဲ့ဒါေတြအဆင္မေျပတာပါဘဲ....ငါသာ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးျဖစ္ရင္ အခန္းတစ္ခန္းကို အိမ္သာတစ္လုံးဆီကို ေဆာက္ျပစ္ေပးအုန္းမွာ......*
"တစ္ရက္တစ္ေလေလး ေရမခ်ိဳးလိုက္လို႔လည္း သကၠရာဇ္တို႔က နံေစာ္မသြားဘူး။ မနက္ျဖန္မွ ခ်ိဳးေတာ့မယ္ ဟဲဟဲ"
သကၠရာဇ္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲျပန္၀င္လာေတာ့ ထြဋ္ေခါင္ကို မေတြ႕သျဖင့္ အခန္းေဖာ္တစ္ေယာက္အားေမးလိုက္သည္။
"ေနလင္း ထြဋ္ေခါင္ကို ေတြ႕မိေသးလားကြ"
"ေအး သူ႔အိမ္ကလာတယ္ဆိုလားဘဲ ဂိတ္တဲနားသြားလိုက္တယ္။ မင္းကိုလည္းမွာလိုက္တယ္ အ၀တ္အစားလွဲၿပီး လိုက္လာခဲ့တဲ့ သူထမင္းစားရင္း ေစာင့္ေနမယ္တဲ့"
"Okok သားရီး ေက်းဇူးပဲ"
"ရတယ္"
"မင္းေကာ ထမင္းမစားဘူးလား"
"ဒီေန႔က ၀က္သားခ်က္တာဆိုေတာ့ ငါမႀကိဳက္ဘူးေလ"
"မင္းဗိုက္ဆာေနအုန္းမယ္"
"ရတယ္ မုန႔္ပဲစားလိုက္မယ္"
"Okok အဆင္ေျပရင္ၿပီးေရာ "
သကၠရာဇ္လည္း မ်က္ႏွာသစ္ အ၀တ္အစားလွဲၿပီး ထမင္းစားေဆာင္ဆီသို႔ လာခဲ့လိုက္သည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ထမင္းမစားဘဲ ထမင္းပန္းကန္ကို ကသိုင္းရႈေနတဲ့ ထြဋ္ေခါင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ေဟ်ာင့္ ထမင္းမစားဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ထြဋ္ေခါင္ သကၠရာဇ္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ သက္ပ်င္းခ်ကာ ထမင္းပန္ကန္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
YOU ARE READING
My dear male nurse (Complete)
Fantasyဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုတို့ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ 💙 လွှမ်းကေသရာ + သက္ကရာဇ်ရောင်ဝေလင်း 💙
