Brother စိုင္း၀န္႐ြက္၏အခန္းေရွ႕တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားစြာ ျပည့္ႏွက္လ်က္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ထြဋ္ေခါင္တို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ အေနာက္ဘက္ၿခံစည္း႐ိုးကေန ခိုးထြက္ကာ ဘီယာဆိုင္မွာ မူးၿပီး ရန္ျဖစ္တာကို ဆရာသိသြားၿပီး အေနာက္ကေနလိုက္ကာ ျပန္ေခၚလာၿပီး ႐ုံးခန္းထဲေခၚထားေသာေၾကာင့္ လာေရာက္စပ္စုေနၾကျခင္းပင္။
၀န္႐ြက္ ေရခဲေသတၱာထဲက ေရသန႔္တစ္ဘူးယူလိုက္ၿပီး ေဖာက္ကာ ေရွ႕က ထိုင္ေနတဲ့ေလးေယာက္ကိုၾကည့္ရင္း တစ္ႀကိဳက္တည္း ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘူးကို ျပန္ပိတ္ၿပီး စားပြဲခုံေပၚကို အားနဲ႔ခ်လိုက္ေတာ့ တုန္တက္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေလးခု။
"ခုမွ ေၾကာက္ဟန္ေဆာင္မေနနဲ႔ မင္းတို႔ရန္ျဖစ္တုန္းက ဒီလိုေၾကာက္ဖို႔ သတိမရၾကဘူးလား"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
သကၠရာဇ္တို႔လည္း ကိုယ့္အမွားကိုသိတာေၾကာင့္ မည့္သည့္ စကားမွ အထြဋ့္မတက္ရဲေပ။ ေတာင္းပန္စကားကိုသာေျပာေတာ့ ဆရာ့ရဲ႕ လက္သံက စားပြဲေပၚသို႔ ဟိန္းကနဲ။
ဒုန္းးးးးးး
"ငါအမုန္းဆုံးက ဘာလဲသိလား ေတာင္းပန္တာကို ငါအမုန္းဆုံးပဲ....ဒီလိုလုပ္ရင္ ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ မင္းတို႔မေတြး မိဘူးလား။ အျပစ္တစ္ခါလုပ္ၿပီးတိုင္း ေတာင္းပန္လိုက္ရင္ ၿပီးသြားမွာပါကြာလို႔ေတြးမိေနရင္ ထပ္ခါတလဲလဲ အျပစ္ေတြဆက္လုပ္ေနမွာေပါ့ ထပ္ေတာင္းပန္မွာေပါ့။ ၿပီးေတာင္း ဟိုႏွစ္ေယာက္ ခြန္ထြဋ္ေခါင္နဲ႔ သကၠရာဇ္ေရာင္ေဝလင္း မင္းတို႔ အရင္တစ္ခါက အျပင္ထြက္တာ ငါမိသြားတာေတာင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး အျပင္ထြက္ရဲေသးတယ္ေနာ္"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ"
"ငါလိုခ်င္တာ ဒီအေျဖမဟုတ္ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနာက္ဆို အေနာက္ဘက္အေပါက္ကေန မထြက္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ကတိေပးပါတယ္ဗ်"
"ေသခ်ာလား"
"ေသခ်ာပါတယ္ဗ်"
"က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကေရာ"
YOU ARE READING
My dear male nurse (Complete)
Fantasyဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုတို့ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ 💙 လွှမ်းကေသရာ + သက္ကရာဇ်ရောင်ဝေလင်း 💙
