"ကိုကို ကုန္သြားၿပီ"
"ကဲ ေနာက္တစ္ခုလာပါၿပီဗ်ာ"
ဒီေန႔ ဂ်ဴတီပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ ကိုကို႔ရဲ႕တိုက္ခန္းမွာ လာေသာင္တင္ေနပါသည္။ ေဆးစာအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္ျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ကိုကို႔ရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းတင္ၿပီး အိပ္ေနကာ စပ်စ္သီးခြံေကြၽးခိုင္းေနတဲ့ သကၠရာဇ္ရယ္ပါ။
"ကေလး အေစ့ေတြဝါးမစားနဲ႔ေနာ္ ကိုကို႔လက္ဖဝါးထဲထည့္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်"
Ringing 📞📞
ဖုန္းျမည္သံက သကၠရာဇ္ရဲ႕ဖုန္းဆီကေန ထြက္ေပၚလာတာေၾကာင့္ ကိုကို႔ေပါင္ေပၚကေန အျမန္ထလိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ ေခၚဆိုသူက ေသခ်င္းစိုးသူငယ္ခ်င္းေလး ထြဋ္ေခါင္ျဖစ္ေနသည္။ အိမ္ကို ခြင့္ယူၿပီးျပန္သြားတဲ့ ၁၀ရက္လုံးလုံး ဖုန္းမဆက္လာဘဲနဲ႔ အခုမွဆက္လာတာေၾကာင့္ လူကစိတ္ဆိုးခ်င္မိသည္။ ရွိတာမွ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ပါဆို တစ္ေယာက္ကို ဌာနတစ္ခုစီက်ေနသျဖင့္ ဆုံေတြ႕ခ်ိန္က နည္းပါးလွသည္။
"သဲေလးေရ"
"ေအး "
"ဟ... ေလသံကဘာျဖစ္ေနတာတုန္း"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေျပာဘာလဲ"
"ေခြးသား ငါမဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္"
"ေအး ေကာင္းတာေပါ့ ဟမ္ ဘာေျပာတယ္"
"မင္းအေဖ ငါမဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္လို႔"
"အဲ့တာဆို ဆရာ၀န္႐ြက္က ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ သူတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ေတာ့မွာေပါ့"
"ငါမဂၤလာေဆာင္မွာ ကိုကိုနဲ႔ေလ သူေတာင္းစားရဲ႕ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ အသိစိတ္ကင္းမဲ့ေနရတာလဲ"
"ေအာ္ေအ ငါအေတြးနဲနဲ ေခ်ာ္သြားတယ္"
"ေအးအဲ့တာ ငါ့႐ြာကိုလာခဲ့ ဆရာလႊမ္းနဲ႔အကိုခန႔္ကိုေတာ့ ကိုကိုက ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္တဲ့ ဖားျပည့္ကိုလည္း ငါဆက္ၿပီးၿပီ ဒါပဲ"
"အဲ့တာဆို ငါတစ္ေယာက္ပဲက်န္......ေဟ့... ေဟ့ေကာင္"
"ဘာျဖစ္တာလဲ ကေလး"
ဖတ္လက္စစာအုပ္ကို ေဘးသို႔ခနခ်လိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာရႈံ႕မဲ့ေနတဲ့ကေလးအနားဆီသို႔ သြားလိုက္ကာ အေနာက္ကေန ခါးဖက္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့
YOU ARE READING
My dear male nurse (Complete)
Fantasyဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုတို့ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ 💙 လွှမ်းကေသရာ + သက္ကရာဇ်ရောင်ဝေလင်း 💙
