မိုင္းေသာက္ကေန ျပန္ေရာက္လာၿပီး ခရီးပန္းလာတာေၾကာင့္ သကၠရာဇ္တို႔ ေျခာက္ေယာက္လုံး အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ ဖ်ာခင္းၿပီးတစ္ေရးတစ္ေမာေလာက္ အိပ္လိုက္ၾကသည္။ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ မည္မွ်ၾကာသြားသည္မသိ ညေနခင္း ၆နာရီ ဘုရားေျဗာေခါက္သံၾကားမွ ႏိုးလာၾကသည္။
"သားတို႔ေရ ညေနေစာင္းေနၿပီ ထၾကေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္"
အေမျဖစ္သူရဲ႕အသံၾကားေတာ့ သကၠရာဇ္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ဘယ္ဘက္လက္မွာ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္။
"၆နာရီေတာင္ထိုးၿပီလား ထၿပီအေမေရ"
"အကုန္လုံးကို ႏႈိးၿပီး ထမင္းလာစားေတာ့"
"ဟုတ္ အေမ"
သကၠရာဇ္ က်န္တဲ့သူေတြကို ႏႈိးမယ္လုပ္ေတာ့ သူနဲ႔ ဆရာလႊမ္း မွလြဲ၍ မည္သူမွ်မရွိေန။ အကုန္လုံး အိမ္ေပၚသို႔ ေရာက္ႏွင့္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။
"ဟိုေကာင္ေတြ အိပ္ယာထတာ ငါ့လည္းမႏႈိးၾကဘူး"
တစ္ေယာက္တည္း ပြစိပြစိ႐ြတ္ေနရင္းနဲ႔မွ ေဘးက ဆရာကိုပါ တစ္ခါတည္း ႏႈိးလိုက္သည္။
"ဆရာ ညေနစာင္းေနၿပီ ထေတာ့ဗ်"
ဆရာ့ဘက္က တုံ႔ျပန္မႈမရေတာ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ေခၚလိုက္သည္။
"ဆရာ ထေတာ့ဗ် ညေနေရာက္ေနၿပီ"
"ဆရာ..."
"ဆရာ ဗ်"
သကၠရာဇ္ ဆရာမထေသးလို႔ ဆရာ့ရဲ႕ လက္ေမာင္းကို ကိုင္လႈပ္ၿပီးႏႈိးလိုက္ေတာ့ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားေတြပူက်စ္ေနသည္။
"ဟင္ ကိုယ္ေတြပူေနတယ္ေကာ ေန႔လည္က အပူရွပ္သြားတာလား"
ၾကည့္ရတာ မိုင္းေသာက္တံတားမွာ ေနပူပူနဲ႔ေျခေထာက္ေရစိမ္လိုက္လို႔ထင္တယ္။
"က်စ္ ဆရာကေတာ့ကြာ......"
ဒီေလာက္ဖ်ားေနတာကို မသိရေကာင္းလားဆိုၿပီး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မခ်ိကဲ့တင္ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာထကာ အိမ္ေနာက္ဘက္သို႔အျမန္ေျပးသြားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ စတီးဖလားတစ္ခုနဲ႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါတစ္ခုယူလာၿပီး ဆရာ့ေဘးထိုင္ခ်လိုက္ကာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ေရစြတ္လိုက္၍ ေရညႇစ္ခ်လိုက္ၿပီး ဆရာ့ႏွဖူးကို အရင္သုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ စာမွာသင္ထားတဲ့အတိုင္း တစ္ဆင့္ခ်င္းစီသုတ္ေတာ့ ဆရာ့ခႏၶာကိုယ္က အနည္းငယ္ေတာ့ ေအးလာတယ္။
YOU ARE READING
My dear male nurse (Complete)
Fantasyဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုတို့ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ 💙 လွှမ်းကေသရာ + သက္ကရာဇ်ရောင်ဝေလင်း 💙
