BAĞIMLI

-36.bölüm-

"Seni Seviyorum, Eda..."

Eda'dan...

Dün gece geçirdiğim sinir krizi ve ağlamalar sonucu doktor beni sakinleştirip odama götürmüştü ve ben uyuyana kadar başımda bekleyip geri odasına geçmişti.

Bu akşam sadece Güney ve ben birlikte bir yerlere gidecektik içimde tarifsiz bir heyecan vardı bu yüzden sabahtan beri giyinme odasında ki elbiseleri inceliyordum ancak bacağımda ki morluğu gördükçe içimde ki heyecan sönüyor yerini depresyona bırakıyordu...

Giyinme odasının kapısı tıklatıldığında hızla elimde ki siyah elbiseyi dolaba fırlattım ve arkamı dönüp gelen kişiye baktım.

"O dolaba fırlattığın neydi?"

Doktor ellerini siyah kumaş pantolonun ceplerine koymuş ağır adımlar ve muzip bir gülümseme ile üzerime geliyordu.

"Hiçbirşey, hem ben sana gir dediğimi hatırlamıyorum?"

"Artık çok geç, bak dibindeyim."

Konuştukça Adem elması hareket ediyordu gözlerim orada takılı kaldığında doktor parmaklarını şıklatıp dikkatimi dağıtmıştı.

"Nereye daldın?"

"Hiç, hadi çıkalım çok sıcak oldu burası."

"Pekâla ben akşama kadar evde olmayacağım ama akşam seni ben almaya geliyorum saat 20.00'da hazır ol."

"Nereye gideceksin?"

"Sürpriz?!"

Bıkkın bir nefes bırakıp pes edercesine ellerimi kaldırdım ve "tamam, tamam pes ediyorum, sormayacağım." diyip ağır adımlar ile odadan ayrıldım ve salon'a inip bedenimi koltuğa attım.

Doktor ise hızlı adımlar ile merdivenlerden indiğinde yüzümde hafif bir tebessüm oluşmuştu.

"Merak ediyorum Doktor."

"Neyi?"

"Sürprizi ve diyeceğin o çok önemli şeyi."

"yaklaşık 5 saat 46 dakika sonra öğreneceksin sabret."

Doktor evden ayrıldığında yerimden kalktım ve hizmetlilerden bir kaç kişi ile beraber 3. Kat'a çıkıp en büyük korkum olan koridorun sonunda ki karanlık oda'nın kapısını açtım.

Kulağımda çınlayan çığlık sesleri ve gözümde canlanan küçük korkmuş Eda ile gözlerim dolmuştu oda da hiçbir değişiklik yoktu yalnızca ben büyümüştüm.

Titreyen bedenim ve kesik kesik olan nefesim ile gözlerimi kapatıp içimden saymaya ve burasının aslında çok güzel bir oda olduğunu hayal etmeye başladım yavaş yavaş titremelerim ve nefesim düzene girdiğinde gözlerimi açtım oda nın tam ortasında duruyordum.

Hizmetliler ise kapı'nın önünde durmuş ellerinde ki temizlik malzemeleri ile bekliyordu.

"Kapıyı kapatın ve gidin lütfen."