BAĞIMLI

-26.bölüm-

Eda'dan...

Saat epey geç olmuştu doktor odasına çekilmiş ve uykuya dalmıştı bile ancak ben gök gürültüsünden bir türlü uyuyamıyordum.

Oda anlık bir aydınlandıktan sonra gözlerim korkudan kocaman olmuş, nefesim hızlanmıştı gözlerimi kapatıp, dizlerimin kendime çektim ve kollarım ile kendime sarıldım.

Kendi kendime sakin olmam için mırıldanıyordum ancak nefesim kesiliyordu.

Oda'nın kapısı açıldığında öylece durdum ve resmen heykel gibi kala kaldım.

"Eda, iyi misin?"

Doktor'un merak dolu, bir o kadar da uykulu sesi kulağıma dolduğunda, bir rahatlama sardı bedenimi.

"D-değilim..."

Hızla yanıma geldiğinde gece lambasının loş ışığı aydınlattı doktor'un yüzünü, çatık kaşları altından parlayan yeşil gözleri merak doluydu.

"Bir yerine bir şey mi oldu? Ağladın mı sen?"

Yatağın köşesine oturduğunda, bana temas etmemek için yoğun bir çaba vermişti ancak yerimden dizlerimin üzerine kalkıp Doktor'un boynuna doladım kollarımı.

Kollarım arasında kas katı kesilmişti bedeni, bir süre sonra güçlü kolları bedenimi kavradı ve sırtımı desteklercesine sıvazladı.

"Teşekkür ederim, geldiğin için, yanımda olduğun için, teşekkür ederim doktor..."

Bir süre öylece kaldıktan sonra ayrıldık ve merakla yüzümü incelemeye başladı.

"Eda merak ediyorum neyin var?"

"Korktum, gök gürlüyor ve-..."

"Anladım, ben bu gece buradayım uyu sen, ben şu pufta beklerim."

Yanımdan kalkıp gidecekken bileğinden tuttum ve yanımda ki koca boşluğu işaret edip konuştum.

"Koca yatağa sığabiliriz doktor."

"Emin misin?"

"Eda Yardımcı'yım."

Hafif gülümsediğinde, gözlerim ile boşluğu işaret ettim ve hızla yanıma geçip kendini yatağa attı.

"Uyu Eda, yarın çok işimiz var."

"Emir verme bana ayrıca ışığı kapatma."

"peki."

Gözlerimi kapattım ve uykuya dalmak için rahat bir pozisyon bulmaya çalıştım bir sağa bir sola dönerken belimden tutulup hızla geriye çekildiğimde ağzımdan koca bir çığlık kaçtı.

"Kulağımı kanattın be kızım! Bir o yana bir bu yana dönme diye çektim."

"Aniden çekilir mi?!"

"Ha aniden olmasa yani çekebilirim?"

"Ben öyle mi dedim pis sapık!"

"Tamam uyu."

"Azıcık nefes almak için mesafe bırakırsan, uyurum."

Doktor, ellerini gevşettiğinde aradan kaçtım ve gözlerimi sıkıca kapatıp yorganı üzerime kapattım ve uyumak için kendim ile mücadele verdim...