BAĞIMLI

-12.bölüm-

Eda'dan...

Bir yerde bir cümle okumuştum Aile içinde hiç söz hakkı olmayan çocuklar kendini büyüyünce ifade edemeyen çocuklardır
diye.

Teşekkür ederim anne...

Oda'da ki tüm cam kırıklıkları ve dağınıklık temizlenmişti doktor ise her zaman ki gibi puf'a oturmuş beni izliyordu.

"Bu durum rahatsız edici olmaya başlıyor doktor."

Sıcak bir gülümseme dudaklarına yerleştiğinde bir Kaç saniye bakışlarım dudaklarına kaydı ardından kendimi toparladım ve yataktan çıkıp lavaboya ilerledim ancak doktor sol bacağı ile lavabo'nun girişini kapatmış bir cevap beklercesine gözlerime bakıyordu.

"Bacağını çekersen yüzümü yıkayacağım."

"Hizmetliler lavaboda bu şişeyi bulmuşlar."

elinde duran şişe dün gece içtiğim ilaçtı pes edercesine bir kaç adım geri gittim ve omuzlarımı silktim.

"Eda, neden yapıyorsun? Annen senin için bu kadar çaba gösteriyor bencil olma ve tedaviye başlamak için adım a-.."

Cümlesini yarıda kesen şey yüzüne indirdiğim sert tokat olmuştu.

"Kapa çeneni doktor benim aile içime karışmak senin haddine değil! Ayrıca sen benim istediğim sürece burada görevini yapan bir doktorsun sınırlarını bil."

Güney, yerinden kalkıp tam dibimde durduğunda yüzüne bakabilmek için biraz kafamı kaldırmam gerekmişti.

"Öyle mi?"

Gözleri sanki az önce ki söylediklerimi reddedersem, sevinecekmiş gibi bakıyordu.

Gözlerimi kaçırıp konuştuğumda çenemden tutup gözlerine bakmamı sağlamış ve sıcak nefesi yüzüme çarparken kararlı bakışları yüzümün her detayında oyalanıyordu.

"Ö-öyle..."

Sesim kısık ve titrek çıkmıştı, neden bu adamın karşısında titriyor benim sesim?

Gözlerinde gördüğüm örülmeye başlayan buzdan duvarlar ile gözlerim yanmaya başlamıştı biraz daha böyle kalırsak eğer o dibimdeyken ağlayacaktım.

Hızla ellerimi göğüsüne koyup ittirdim ve lavaboya girip kapıyı kilitledim ardından lavabo'nun mermerine ellerimi koyup derin nefesler aldım.

Aynaya baktığımda gözlerimden sıcak yaşlar yanaklarıma akıyordu.

Çeşmeyi açtım ve soğuk suyu yüzüme çarptım ve ensem ile boynumu da ıslatıp toparlanabilmek için derin nefesler aldım...

Lavabodan çıktığımda doktor çoktan gitmişti bile makyaj masasının üzerinde duran ajandasını gördüğümde ilerledim ve ajandayı inceledim.

Siyah düz deri bir ajandaydı kapağını kaldırıp içini okumayı çok istiyordum çünkü her soru sorduğunda ve ben cevapladığımda buraya notlar alıyor hal ve hareketlerimi de gözlemleyip buraya not alıyordu.

Koridordan gelen adım sesleri ile elimi ajandadan çekip uzaklaştım ve aşağı inmek için kapıya ilerledim.

Kapı da doktor ile çarpıştığımda yere eğik olan kafamı kaldırıp gözlerine baktım.

Huzur dolu orman gibi ve güvende hissettiğim sıcacık gözleri gitmişti yerine aramıza uçurumlar girmişti...

"Kahvaltıdan sonra bahçede ol."

Sıcak ve mayıştırıcı sesi yerine soğuk sesi beni koca bir boşluğa düşürmüştü.

Afallamış bir şekilde yüzüne bakmaya devam ettiğimde hızla yanımdan geçip gitmişti...