One Shots | Jeon Jeongguk

Old friend

Memories - 2013 - 16/7

– Głupiutka, jestem dla ciebie zbyt stary. – zaśmiał się szesnastoletni Jeongguk.

– Jesteś ode mnie starszy tylko dziewięć lat, chcę, abyś był moim chłopakiem. – zła tupnęłam nogą.

– Masz siedem lat, malutka. – pogłaskał mnie po głowie i się zaśmiał.

– No i co z tego. – mruknęłam i przytuliłam się do chłopaka.

Memories - 2015 - 18/9

– Jeonggukie! – zawołałam chłopaka, a ten od razu do mnie przybiegł.

– Co tam? – spytał i kucnął przy mnie, aby być na mojej wysokości.

– Oni sie ze mnie śmieją. – smutna powiedziałam i spuściłam głowę.

– Ja już im dam, idę to załatwić, a ty nie płacz, malutka, jesteś najlepsza. – pocałował mnie w czoło.

Memories - 2017 - 20/11

Siedziałam z chłopakami w salonie i opierałam głowę na ramieniu Jimina.

– Jak w szkole, młoda? – spytał mnie nagle Tae.

– Dobrze, piąta klasa nie jest tak trudna, jak myślałam. Nadal mam same szóstki i piątki. – powiedziałam.

– To bardzo dobrze malutka, tak trzymaj. – pogłaskał mnie po głowie Kook.

Memories - 2018 - 21/12

– Kiedy w końcu zostaniesz moim chłopakiem? – spojrzałam na niego uroczym wzrokiem.

– Malutka, jesteś za młoda na chłopaka. – powiedział rozbawiony.

– Prooooszę, kookie. – przytuliłam się do jego ciała.

– Może gdy będziesz starsza, kto wie, aktualnie nie mogę mieć dziewczyny, bo wytwórnia zakazuje. – powiedział, a ja westchnęłam zrezygnowana.

Memories 2019 - 22/13

– Będziesz dzwonić i codziennie pisać? Obiecujesz? – powiedziałam ze łzami w oczach.

– Obiecuję, malutka, przyjaciele? – podał mi dłoń.

– Przyjaciele, na zawsze. – oddałam uścisk dłoni i mocno się przytuliłam do torsu chłopaka.

– Pamiętaj, że to ja chcę być twoją dziewczyną. – zagroziłam palcem.

– Od sześciu lat ciągle mi to powtarzasz. – pokręcił rozbawiony głową.

– Bo to prawda! Cholernie będę za tobą tęsknić. – westchnęłam.

– Wyrażaj się, nie ładnie tak mówić. – zmarszczył brwi.

– Przepraszam, po prostu nagle sie dowiaduje, że mój najlepszy przyjaciel się wyprowadza na drugi koniec kraju. – spuściłam wzrok.

– Obiecaj mi, że jeśli niestety stracimy kontakt, to ułożysz sobie spokojne życie i znajdziesz sobie chłopaka w swoim wieku, hm? Skończysz szkołę i będziesz szczęśliwa, ale beze mnie.

– Nie mogę być szczęśliwa, gdy ciebie nie będzie obok. – łza spłynęła mi po policzku.

Time - now (02.23) - 25/17

Odliczałam codziennie dni aż do mojego wyjazdu do Seulu. Miałam tam pojechać na ferie do wujka i jego rodziny. Rodzice samą posłali mnie samolotem i po kilku godzinach byłam już na miejscu. Ciocia kazała mi taksówką pojechać do pracy do wujka i razem mieliśmy wrócić. Pojechałam w wyznaczone miejsce i zobaczyłam przed sobą duży szlany wieżowiec.