I raised him.76
နှစ်ယောက်စလုံး အံ့သြစွာဖြင့် ပွင့်သွားသော နံရံကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ဆာစီးနီယာ အံ့သြလွန်းသဖြင့် အသက်ရှုဖို့တောင် မေ့သွားရသည်။
စကားသံ ကြားရာဘက်သို့ လှည့်မလာမီ သူမ၏ နှလုံးခုန်သံကို ငြိမ်သက်သွားအောင် အသက်ဝဝရှူလိုက်သည်။
အိမ်အကူမိန်းမတစ်ယောက် ရှေ့မှာ ရပ်နေပြီး သူမ ပုံစံက ဆာစီးနီယာကို သဘောတွေ့ဟန်မတူပေ။ သူမ၏ မျက်နှာထားကို ကြည့်ရုံမျှဖြင့် သူမလည်း ယနေ့မှ လျှို့ဝှက်တံခါးကို ပထမဆုံးအကြိမ် သိသွားပုံရသည်။
“ဘယ်လိုဖြစ်လို့…”
အိမ်အကူမိန်းမသည် အံ့သြဟန်ဖြင့် ရေရွတ်လိုက်သည်။
တံခါးအတွင်းဘက်တွင် အမှောင်ထုကြီး ရှိနေသည်။ လျှို့ဝှက်သော ဘယ်လိုအရာကိုမဆို ဖုံးကွယ်နိုင်သော အမှောင်ထုကြီးကြောင့် ဘာကိုမှ သဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရပေ။အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွားသော လှေကားနှစ်ခု၏ အစကိုတော့ ရေးတေးတေးမြင်ရသည်။
'လူတွေ ရှာမတွေ့နိုင်အောင် နက်နဲပြီး မှောင်မိုက်နေတဲ့ နေရာမှာ ဝှက်ထားတယ်'
လိုင်မာဖီးရပ်စ် ပြောစကားအတိုင်း အလွန်နက်နဲပြီး မှောင်နေသည့်နေရာပင်။ထိုသို့ တွေးလိုက်မိသည်နှင့် ဆာစီးနီယာ ၏ ကြက်သွေးရောင်မျက်လုံးများက တလက်လက် တောက်ပလာရသည်။
'လိုင်မာဖီးရပ်စ် ပြောတဲ့နေရာဖြစ်ရမယ်'
“ဘာလုပ်တာလဲ… ကျေးဇူးပြုပြီး ချက်ချင်း ထွက်သွားပါ…အပြင်လူတွေကို ဒီနေရာ ဝင်ခွင့်မပြုပါဘူး”
ယခုတော့ အိမ်အကူမိန်းမသည် သူမ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သဘောပေါက်လာသဖြင့် စူးရှသော အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ဆာစီးနီယာ သည် အိမ်အကူမိန်းမ၏ စကားကို လျစ်လျူရှုကာ လှေကားမှ ဆင်းသွားသည်။ ရောက်လာပြီးမှတော့ အချည်းအနှီးအဖြစ်မခံနိုင်ပေ။
"ကျွန်မ ရှင့်ကို ဒီကနေ ထွက်သွားဖို့ ပြောထားတယ်နော်"
