Zijan Hanım (Güçlü Kadınlar S. 1) ..TAMAMLANDI..

Bölüm 21 Part 2

Selamlarrr . Sevgilerrr. Program açılışı yapar gibi bir giriş yapmak falan istedim ama garip oldu. Neyse bugün biraz gevezeyim sadece. Hoş geldiniz. İyi okumalar.

...........................

........................................

................................................

Deli gibi gülün. Kim demiş kadınlar kahkaha atamaz.

Yaz köşesi Zijanın gülüşleriyle dolmuştu. Kimse neye güldüğünü bilmiyordu. Tek başına orada ne yapıyordu ? Kızlar birbirlerine bakıp son çare olarak Derya'yı itip oraya bakması içinm yolladılar. Kız korkmaya başlamıştı. Acaba hanımlarına gelmiş olabilirmiydi? İçinden tüm duaları edip elini kalbine götürdü. Merdivenler bitince korkuyla başını uzattı , gördüğü şey ona derin bir nefes aldırdı. Geri dönüp kızların yanına geldi.

" E neden gülüyor hanım?" Sabırsız soruları elini kaldırıp durdurdu.

" Bir şey yoktur be. Kediyle oynuyor hanım." Kızlar dudak yamultup işlerine döndü. "Aman ne bekliyordunuz acaba ?" Kızların tavrına çıkışan Derya sinirle dönüp yukarı çıktı. Zijan artık gülmüyordu , kucağında uzanan kediyi seviyor gözleri uzaklara bakıyordu. Gözleri dolmuş ağlayacak gibiydi. Kız bir şey demeden geri gitti.

Zijan başınıb gökyüzüne çevirdi. Sızlayan burnunu yok saydı, gözyaşları akarken hıçkırıkları onu sanki kriz geçiriyor gibi sarsıyordu. Elini göğüs kafesine vurup hıçkırığı yok etmeye çalıştı. Aklı ona oyun oynuyordu. Karşısın da Roni oturmuş ona bakıyordu , kucağında kara bir kediyle. Kadın bunların bir hayal olduğunu biliyordu. Öfkeyle dişleri arasından konuştu. Karşısın da bulanık halde duran adama.

"Nerdesin bilmiyorum. Senden sadece benden biraz gitmeni istedim. Tamamen kaybolmanı değil. Ne hakla beni bu şekilde , bu hallerde bırakır gidersin. " Öfkeyle elini dizine vuran kadın, kucağında ki kediyi korkutmuştu. Kadının kucağından inen kedi gözden kayboldu.

"Sana demedim ki tamamen git. Sana dedim ki..." Sesi nefessiz kaldığı için zorlukla çıkıyordu. "Sadece git. Ama geri gelecek gibi git. " Yere dizleri üstüne çöken kadın , nefes almakta o kadar zorlanıyordu ki boğulacağını sandı biran. Elini başının üstüne koyup derin nefesler almaya çalıştı.

"Sen neden kayboldun ki?" Adamın hayaline ettiği sitemler, günlerdir, haftalardır içinde onu yiyip bitiren soru işaretlerıydi. Canı yanıyordu. Ama kimse neden , ne kadar olduğunu bilmiyordu. Bu kadın kendine acımıyordu. Ve kimse de acımıyordu. .. Ona acıyan ve gerçek sevgiyi veren sadece biri vardı. Ve o adam artık yoktu. Öfkeyle kendi başına vurmaya başladı kadın. Tekrar canını yakıyordu, saçlarını çekip duruyordu. Yumruk yaptığı ellerini başına öyle bir güçle vuruyordu ki. Bu gücün onda olduğuna kimse inanamazdı. Ama yapıyordu. Sırf kendine zarar vermek için büyük bir güç çıkarmıştı içinden.

"Delirdim Roni. Ben artık normal değilim. " Titreyen elleriyle kenidini işaret ediyordu. Kriz geçiriyordu, kendinden geçiyordu artık sesini kontrol edemiyordu .

"Sana tamamen benden git demedim. " Sesi kendisinin fark edemeyeceği kadar yüksekti. Hayale yaklaşıp öfkeyle , acıyla bağırdı. "Ben seni artık hissedemiyorum. " Sesi sonlara doğru o kadar düştü ki kendisi bile duyamadı. Kimse duymadı. Sadece derinlerde bir şey anladı bu kelimenin ağırlığını , acısını ve yükünü. .

"Ben seni hissedemiyorum. " Tekrar etti sessiz , sadece dudakları oynadı. Ona ufak bir tebessümle bakanb adam. Hiçbir şeyin farkında değildi. Kadının aklı ona ne istiyorsa onu gösteriyordu. Sağlıklı karşısın da oturana bir Roni.