Zijan Hanım (Güçlü Kadınlar S. 1) ..TAMAMLANDI..

Bölüm 13 Part 1

Merhabaaaaa hepinize kocaman sevgilerle geldim. Ve tabi ki bomba bir bölümle. Yavaş yavaş herşey ortaya çıkacak tabi ki bu sırada yanımda olan hepinize çok teşekkürler. İyi okumalar.

.....................................

Ararken kaybettim.
Aradığım için kaybettim.
Bulmak için ararken.
Aradığım için bulamadım.

Buldum. O yüzden kaçtım...

Konağın kapısından giren arabayı ilk Karagül farketmişti. Merdivenlerden inerken,  arabadan çıkan Zijanı görünce hızlı adımlarla yanına varıp ona sarıldı.

"Oy gülüm gelmiş." Tekrar sıkıca sarılıp arkada duran adamı azarladı. "Bir haber versene Fıraz. Pekmez tatlısı yapardım ona.". Genç kadın gülümseyip yengesinin koluna girdi. Onu çekiştirerek salona ilerlerken. Evdeki sessizlik içini daraltıyordu.

" Çocuklar uyuyor mu?". Kadın başını sallayıp onu onayladı. Merdivenlerin sonunda odadan çıkan Jiyanı gören Zijan. Ona da sarılmış sonrada salona anasının yanına gitmişti.

Minderde tespih çeken anasının yanına gidip oturdu. Yaşlı kadın duasını bitirip , kızına döndü. Ona sarılırken kızının güçsüz vücuduyla sarsıldı. Salona elinde çay tepsisiyle gelen Karagül,  tepsiyi bırakıp Jiyanı çağırmak için geri gitti.

"Nedir bu halin Zijan.?". Kadın gülümseyip anasının yanaklarını öptü. Anası dünyalara bedeldi onun için. Güzelliği hala bile herkesin dilindeydi. Gençken çok can yakmış diyorlardı. O kadar ağa oğulları istemiş. Kimseye varmamıştı. Öyle ki babası yoktu. Dedesi de onu sevdiği için kararı ona bırakmıştı. Oda gönlünü kendini istemeye gelen ağa oğlunun,  en yakın arkadaşı Awıra kaptırmıştı. Awırın da ona sevdalı olması ,  ağa oğlunu delirtmişti. Yemin etmişti üstelik. Bu ihanetin bedelini soracağına. Herkes deli gibi korkardı o oğuldan. Babası gibi gaddar,  acımasızdı. Zijanın anası Zilana olan sevdasını çevre köyler bile duymuştu. Lakin Zilan,  ağa oğlunun en yakın arkadaşı Awırla evlenince herkes dökülecek kan beklemişti. Ama sadece gelecek için bekleyen iğrenç bir plan vardı.

" Yok bir şey anam ,  bir kaç gündür uyuyamadım." İnanmadığını ona gösterirken , çenesinden tutup başını kendisine çevirdi. Gözleri kızarmış. Altları mor halkalarla dolu kızına baktı.

"Canını çok mu yakıyorlar?". Başını olumsuz anlamda sallayan kadın ,  söylediği yalan yüzünden dolan gözlerini kapatarak sakladı. Tekrar anasına sarılırken. Kapı açılmış yengesiyle kardeşleri içeri girmişti. Anasının kollarına biraz daha gömülen Zijan. Fırazın bakışlarını görünce gülmüştü.

" Uzak dur Fıraz, anamdan.".

"Keçe de here." (kızım git). Diğer tarafa oturup anasına sarılırken. Zijana dil çıkardı. Kapının yanında oturan Jiyan başını bardağına çevirip uzak durdu onlardan.

"Tek seni mi doğurdu. Zijan Hanım .". Zilan hanım oğlunun omzuna vurup onu kendinden uzaklaştırırken. Sinirle ona baktı.

" Kuzulkurt ne diyorsun?". Anasının dizlerine uzanıp başını ablasına çevirdi. Sonra başını uzakta oturan Jiyana çevirdi. İçinde ki sıkıntı ona doğru tahmin ediyorsun derken. Yengesine baktı. Oda kendi gibi her şeyden habersiz yaşıyordu.

"Kaç gün kalacaksın Zijan.?" Yengesinin ona sorusuyla başını yasladığı omuzdan kaldırdı...

"Bu gece yenge. Yarın döneceğim.".  Anasının kendisine doğru döndüğünü fark etmişti. Onu korkutuyordu. Bunun farkındaydı elbette ama onunla konuşamayacağı çok şey vardı. Belkide anlatmalıydı. Ama günahının farkındaydı. Bunu anasına nasıl anlatırdı ki.?