Zijan Hanım (Güçlü Kadınlar S. 1) ..TAMAMLANDI..

Bölüm 12 Part 1

Yeni bölüm geldi.. İyi okumalar .. Desteğe devam..

....................................

İçinde ki tehlikeyi ,  güven diye yutturdu aşk..

Güven ve tehlike birbirine zıt iki aşıktır aslında. Birbirlerinden hep kaçar ve hep birbirlerine çekilirler. Güven olmadan tehlike anlamsızdı. Olmazdı. Herşeyin sonunda bir tehlike olmalı ki o güven bize gerçekliğini,  gösterebilsin. Tehlike olmadanda güven olmaz. Tehlikeli yollardan geçmeden güvene ulaşamazdın.  Belki bir silahın namlusunda ki yada içindeki insanın yakarışlarıdır tehlike. Güven ise o çok başkadır. O kendini hep uzak tutar ama içten içe ölür biter tehlike için. Onlar yasaktı birbirlerine. Kaçtıkça bir araya gelen. Gittikçe geri dönen . Onlar yasak aşkın karakterleriydi.

Her aşk imkansız başlar. Kime olduğunla ,  kime olmadığınla. Her aşk imkansızdır. Gücü yeten aşar,  yorulan kaçar gider. Her aşk imkansızdır ..

Kadın dizlerine yattığı adamın yüzünü bir süredir göremiyordu. Başını ona çevirirken ,  ay ışığının yardımıyla görebilmişti. Yarısı karanlık yüzü. İlk kez yattığı dizler ona huzur verirken. Bir yandan da korkuyordu ,  verdiği karardan. En büyük günaha adım atmıştı.

Adam yüzünü ona bakan kadına çevirirken ,  içindeki sıkıntıyı yok sayarak gülümsedi. Herşey istediği gibi gidiyordu. Zijan onu benimsiyordu ..

"Ne oldu ağam?". Kadının sesiyle derin bir nefes aldı. İçinde ki sıkıntılar neden şimdi bir bir ortaya dökülüyordu. İçini daraltıyordu. Kendi bedenine sığamaz gibi hissediyordu. Zijan ona bir kapı açmışken ,  herşey düşmüştü içine. Hala inanamıyordu. Zijanın bu günaha isteyerek geldiğine. Evet belki zorlamıştı. Ama onun bu kadar çabuk pes edeceği hiç gelmemişti aklına.

" Yok bir şey ". İçinde biriken sıkıntı ,  giderek onu boğuyordu. Bu da yetmezmiş gibi gecenin karanlığı bir karabasan gibi üzerine çökmüştü. Zijan uzandığı yerden kalktı. Ela gözlü canavarın çenesini tutup kendine çevirdi.

" Bir şey var.". Derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Yerde oturan kadına bakıp gülümsedi. İki gözünün nuru nede güzel bakıyordu ona. Elini uzattı ona. Hiç gecikmeden ona uzatılan eli tuttu Zijan.

"Sen varsın artık. Ne olabilir ki.?". Kendine doğru çektiği kadının alnını öperken ,  ikisi de gülümsemişti. Günahlar insanı cezbeder. Çekerdi kendine.

" De ki 'yak bu konağı.'  yakarım Zijan.". Elleri iç içe geçmiş alınları birbirine yaslıyken ,  artık bu yakınlık onları rahatsız etmiyordu. Günah olduğunu bile bile biri daha fazlasını istiyordu. Haram olduğunu bile bile.

"Ben senden bu konağı değil. Kendini yakmanı istesem . Ne yaparsın ağam.?". Almak istediği bir söz vardı. Yarı yolda kalmayacağına dair. Bir söze sadece 'evet' demesine inanacak kadar kör olmuştu.

" Küllerimi bulamazsın Zijan.". İstediği sözü adam bilmeden vermişti. Kalbine diktiği fidanı tekrar sulamıştı. O fidan büyüyecek kocaman olacaktı . Bu konağın ortasında herkese hüküm verecekti. O fidan bir günahla besleniyordu.

Zijan aldığı sözden sonra odasına çekilmiş ,  rahatlıkla uyumuştu. Roni farkında olmadan verdiği sözden sonra odasına çekilmiş ,  camın önünde bir paketin daha dibini görmüştü. Güneş karşı ki tepeden yükselip Şırnak'ın üstüne doğarken ,  sıcaklığıyla kim bilir yine kimleri yakmıştı. Yeni doğan güneş ,  yeni sabah . Her yeni doğan gün bir şeyle gelir. Her yeni güneş bir sıcaklıkla doğar.

Mutfakta kahvaltıya yardım eden Zijan içine yerleşen mutluluk ve korkuyla elleri titreye titreye çayı demlemişti. Herkes çardağa geçerken çaydanlığı alıp Welat'ın ardından gitmişti. Baş köşede oturan Roni kırmızı gözleriyle Zijana gülümsemiş. Gözleriyle sol tarafında ki boş yeri göstermişti. Bu kez içindeki mutluluk ağır basarken ,  herkese çaylarını vermiş . Roninin gösterdiği yere oturmuştu. Kahvaltı büyük bir sessizlikle devam ederken. Diyar gözlerini karşısında oturan analığından alamıyordu. Daha fazla dayanamamıştı. Herkesin içinde Zijana seslenip ,  içinde ki sıkıntıyı fikre çevirdi.