පළිඟු හදවත ❤️( 𝗡𝗼𝗻-𝗙𝗶𝗰 )ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ

09-පළිඟු දිඟහැරුම ♡

මේන් රෝඩ් එකෙන් අතුරු පාරට දාපු මම වේගේ අඩු කරලා අක අතින් බයික් එක බැලන්ස් කරගෙන හෙල්මට් එක හදාගත්තේ හෙල්මට් එකේ බකල් එක මම කලින් දාගන්නකොට හරියට වැටුන්නැති නිසා ඒත් කොච්චර ට්‍රයි එකක් දුන්නත් මට තනි අතින් බකල් එක දාගන්න බෑ අන්තිමට මං බකල් එක දාන එක අතෑරලා දාලා ඉස්සරහා බලාගන්න හදනකොට සයිඩ් කන්නාඩියෙන් දැක්කේ ශෙහාන් බකල් එක දිහා බලාගෙන ඉන්නවා

ටික් ටික්

තත්පර දෙකක් යන්නැති සීනී පාට අමුතු සුදක් තිබ්බ ශෙහාන්ගේ අත් දෙක මගේ බෙල්ල වටේට ගිහින් බකල් එක දැම්මේ ශෙහානුයි මායි අතර තිබ්බ අඟල් ගානක පරතරේ සෙන්ටිමීටර් ගානකට අඩු කරලා

ඩහ් ඩහ්

ආයෙම මගේ පිස්සු හදවත පිස්සුවෙන් වගේ රේස් යන්න ගන්නකොට මම සයිඩ් කන්නාඩියෙන් මාරුවෙන් මාරුවට බලන් හිටියේ එයා දිහා ඒ ඇස් වල තියෙන හැඟීම් කියවන්න අමාරුයි ගැබුරුයි ඒ වගේම එයා සුවදයි එයා ගාවින් black night එකේ හයි ක්ලාස් සෙන්ට් එකේ සුවඳ එනවා ඒක ඉස්කෝලේ එනකොට එයා ගහන් එන කොෆි ස්මෙල් එකේ තියෙන ස්මෙල් එකට වඩා වෙනස් ඇගම හිරි වැටිලා යන හැහැගීමක්

"ආරධ්‍ය ඔයා නිදිද ?"

ස්මෙල් ගැන හිත හිත පාරට අවදානේ දීගෙන හිටිය මම ගැස්සිලා ගියේ ශෙහාන් එකපාරටම කරවටේ තිබ්බ අත් දෙක මගේ ඉන වටේට දාලා මගේ පිටට එයාගේ පපුව හේත්තු කරන් උරහිසේ ඔළුව ගහගත්ත නිසා

මේ මිනිහත් මාර මනුසායෙක් තමා මෙතන වැඩිපුර මහන්සිය තියෙන්නේ මට කියලා මගේ උඩු හිත ශෙහාම්ට දෙස් දෙවොල් තියද්දි ආයෙම මම ශෙහාන්ගේ ගැලවිලා යන්න වගේ ලාවට පැටලිලා තිබ්බ අත් දෙක තනි අතින් බයික් එක බැලැන්ස් කරගන්න ගමන් තද කරලා අල්ල ගත්තේ මේ මිනිහා වැටෙයි කියන බයට

"ඇත්තටම නින්ද ගිහින්ද ? "

ආයෙම එයාට ඇහෙන්න මිමිනුවත් එයාගෙන් රියැක්ශන් එකක් නම් මට හම්බුන්නෑ ඒ වෙනුවට මට දැනුනේ එයාගෙ නොසන්සුන් ගිනියම් හුස්ම පාරවල් මගේ කන පිටිපස්සට වදිනවා මේ මනුස්සයා හෙල්මට් එකේ අයි කවර් එක ඇරගෙනද ඉන්නේ හුස්ම පාරවල් වදින්න