"ශෙහා.... අඩෝ උබට ලෙඩක්ද යකෝ "
සෝෆා එකේ ඉදගෙන එක එල්ලේම අත් දෙක දිහා බලාගෙන ඉන්න ශෙහාන්ගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිත් උරහිසට අත තියලා ඉස්සරහට නැවුන නුරායු බය වෙලා පස්සට පැන්නේ ශෙහාන්ගේ නහයෙන් බිංදුව බිංදුව ලේ වෑස්සෙන නිසා
"...."
"පොඩ්ඩක් ඉදින් ...උබ නහය කඩා ගත්තද ? .... වෙයිට් .... එදත් එදත් ලේ ආවානේ ....?"
නුරායු මොන විදිහට කතා කරත් ශෙහාන් තාමත් බලාගෙන ඉන්නේ තමන්ගේ අත් දෙක දිහා ...
"අම්මේ ... අම්මේ අයිස් කැටයක් දෙන්නකෝ ...."
මිහිරාවි අයිස් කැටයක් අරගෙන ඇවිත් දොර රෙද්දක් ගාවට ගිහින් හිටගෙන බලාගෙන හිටියේ නුරායු ටිශු එකකින් ලේ පිහලා අයිස් කැටේ නහය උඩින් තියපු නිසා
"ශෙහානයා මට උබ එක්ක කතා කරන්න ඕන "
"ම්ම්ම්"
"මෙහෙම අහනවට තරහා වෙන්න එපා උබට ඇන්සයිටි තියෙනවද ?"
ශෙහාන් නුරායු දිහා බලාගෙන ඉදලා ආයෙම අහක බලාහෙන ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවේ නෑ කියන්න ...
"එහෙමත් නැත්තං ඩිප්ප්‍රෙශන් "
"....."
ශෙහාන් උත්තරයක් නොදීම අහක බලාගෙන ඔලුව වැනුවේ නෑ කියන්න වගේ ....
ඇත්තටම දැන් මාස ගානක විතර ඉඳන් මේ ක්‍රියා කලාපේ සිද්ධ උනත් එයාට ඒ ගැන හිතන්න වෙලාවක් තිබ්බේ නෑ....
මේ ගැන කිසිම අවබෝධයක් තිබ්බෙත් නෑ තමන්ට තමන් ගැන හිතන්න වෙලාවක් තිබ්බෙත් නෑ ...මෙහෙම දෙයක් වෙනවා කියලා කාටවත් කියන්න උත්සහා කරෙත් නෑ ...
මේ දැන් උනත් ශෙහාන් හොද සිහියකින් නෙමේ නුරායුට උත්තර දෙන්නේ වත් ..
ඇරත් නුරායුලා ජොඑල්ලා උනත් දැන් මේ කතා කරන්නේ කා එක්කද කියලා දැනගත්තොත් හැමදේම විනාස වෙනවා කියන දේ හිතන්න වත් ශෙහාන්ට ඕන්නෑ
ශෙහාන් තාමත් හිතන්නේ තමන් අන්ඩර්වල්ඩ් එකේ යම් නමක හදාගත්තද ... ඒ නම හදාගන්න තමන් කරපු වැඩ ගැන ...
YOU ARE READING
පළිඟු හදවත ❤️( 𝗡𝗼𝗻-𝗙𝗶𝗰 )ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Non-Fictionආදරේ කියන දෙය වචනෙන්ම කියන්න ඕන නෑ නේ ? -ආරධ්‍ය ශෙහාන්- ඒත් ආදරේ දැනෙන්න දෙන්න පුලුවන්නේ ? -රොනාල් රසන්‍ය- ආදරය ...
