"හෙලෝ ගුඩ්මෝනින් "
"මල්ලි කෝ !"
"පිටිපස්සේ සිංදු කියනවද කොහෙද ?"
"ම්ම් "
"ඔයා නිදිද රෙශ්නි තාම ?"
"ම්ම් පාන්දර හතරට ආවේ "
"නිදාගන්න එහෙනම් බායි "
"පරිස්සමින් ඉන්න කියන්න මල්ලිලාට "
"අහ් හරි මම කියන්නම් "
"ම්ම් පරිස්සමින් ඉන්න බීප් බීප් බීප් "
රෙහානා නින්දෙන් ඉදන්ම කෝල් එකක් අරන් මිනාගිගේ රොනාල්ගේ විස්තර අහලා කෝල් එක කට් කර ගත්තට පස්සේ මිනාගි ෆෝන් එක උකුල උඩින් තියලා ලාවට සීතල ගහගෙන එන අත් එකට ගුලි කරන් පපුවට තද කර ගත්තා
"ආව් ආව් කවුද ඒ ආ "
"අහ් මොකක් "
ඉස්වර සර් මිනාගි මිස්ගෙන් අහනකොට මිනාගි බය වෙලා වගේ ඉසිවර දිහා බැලුවේ වැරැද්දක් කරපු පොඩි එකෙක් ගානට
"කවුද බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ්ද ?"
"අහ් නෑ නෑ එහෙම කෙනෙක් නෙමේ "
"අපිටනම් පේනුනේ එහෙම නැද්ද මචං "
ළඟ හිටිය සර් කෙනෙක්ගේ කරටත් අත දාන් ඉසිවර සර් කිව්වේ හිනා වෙවී
"ඔයාලට පිස්සු අනේ එහෙම දෙයක් නෑ "
ගස්සලා වගේ අහක බලාගත්ත මිනාගිට හිනාවකුත් දාලා ඉසිවරලාත් ලෑස්තිබුනේ හුන්නස්ගිරියෙන් බහින්න
______________________________
හුන්නස්ගිරියෙන් කන්න නැවැත්තුවම මම කාටවත් ඇතුලට යන්න එපා කියලා බස් හයටම පනිවිඩේ දිලා එළියට බැහැලා ආවේ අපේ සෙට් එක තාම බස් එකේන් බහින්න හැරෙනකොට ඕකුන් ඔහොම්මමයි වෙලාවකට වැඩක් පලක් කරන්න බෑ
හුන්නස්ගිරි කියලා නම තිබ්බට මේක ලොකු හොටෙල් එකක් මේකේ අයිතිය 13-C එකේ කොල්ලෙක්ගේ තාත්තෙක්ට තියෙන්නේ තට්ටු පහට හදපු මේ හොටෙල් එකෙන් බ්‍රෙක්ෆස්ට් එක නිකන් දෙන්න ඒ අංකල් කැමැති උනත් වගකීමක් හැටියට අපි යම් මුදලක් එයාට දෙන්න තීරනේ කරලා තිබ්බේඒ අංකල් උනත් කරන්නේ බිස්නස් එකක් නිසා
YOU ARE READING
පළිඟු හදවත ❤️( 𝗡𝗼𝗻-𝗙𝗶𝗰 )ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Non-Fictionආදරේ කියන දෙය වචනෙන්ම කියන්න ඕන නෑ නේ ? -ආරධ්‍ය ශෙහාන්- ඒත් ආදරේ දැනෙන්න දෙන්න පුලුවන්නේ ? -රොනාල් රසන්‍ය- ආදරය ...
