116- පළිඟු දිඟහැරුම ♡

2K 210 1K
                                    

මම හැමදාම කියන්න වගේ ඔයාලාට හිතෙන්නේ මොනවද ඒ හැමදේම කමෙන්ට් කරන් යන්න ❤️

"මොකෝ තත්වේ ? "

"මන් දන්නෑ ..... එයා එයාටම තුවාල කරගෙන ... මගේ වරද .... "

"දැන් උන දේ උනා ඩො....දේවා "

ශෙහාන්ගේ බැල්ම නිසාම ඩොන් නොකිය පුරුදු ආමන්ත්‍රනයෙන්ම අමතපු නෆ්‍රාස් ශෙහාන්ගේ උරහිසට තට්ටුවක් දැම්මේ බිමට නැමිලා තියෙන ශෙහාන්ගේ ඔලුව උස්සන්න කියලා නොකිය කියන ගමන්

"දේවා ...."

"ම්ම්ම්"

"අපේ මමාලා දෙන්නම එකට තරු දෙකක් වෙලා ඇතිද බන් "

"බලහන් අහසේ තියෙන ලස්සනම තරු දෙක ඒ දෙන්නා වෙන්න ඇති "

ශෙහාන් අත් මිටි මොලවගෙන නෆ්‍රාස්ට කිව්වේ නෆ්‍රාස්ගේ ඇස් වල කඳුළු පිරීගෙන එද්දි

"ඇයි බන් ඌ අපිට මෙහෙම කරේ "

"මම දන්නෑ නෆ්‍රාස් .... මම දෙපාරක් අම්මව නැති කර ගත්තා වගේ හැගීමක් ජුවානා මමා නැති උනාම මට අවංකව දැනුනා "

"උබ හිතන්න එපා උබට ලැබිලා ඉන්නේ ජිනී ආන්ටි වගේම කෙනෙක් ... ඌ උබව බලාගනියි "

"ශුවර්ද ... එයාට මාව එපා වෙලා යන එකක් නැද්ද ?"

"ට්‍රැක්ද .... රොනාල් කියන්නේ කරන එක කොල බොක්කෙන්ම කරන එකෙක් ...  ඌ උබව අතාරින්න නෙමේ උගේම හිත හදාගන්නයි ඔය තනියම ලෑස්ති වෙන්නේ "

"එයා රිද්දවගන්නවා එයාටම "

"උබ එයාව හුරතල් කරන්න එපා එයාටම තේරුම් ගන්න දියන් ... මේ තත්වේ එයා හිතන තරන් සරල නෑ කියලා "

"ම්න් "

"කොහෙටද ? "

"උදේම රෝහිතව මීට් වෙමු "

"ම්ම් ඕකේ ඩොන් "

ශෙහාන් හෙඩ් මාස්ක් එක දාගන්න ගමන් කවසාකිය හරවලා ගත්තේ පිලියන්දලට යන්න ... මේ අතර අද DC බ්ලොක් එකේ ඉදගෙන හෙට කරන්න ඕනි වැඩ ටික ලිස්ට් අවුට් කරන්න නෆ්‍රාස් තීරනේ කරේ දැන් ගෙදර ගියත් බඩගින්නේ ඉන්න බ්ලැකිව මතක් වෙලා හොරෙන් හරි කන්න දෙන්න හිතෙයි කියන බයට

පළිඟු හදවත ❤️( 𝗡𝗼𝗻-𝗙𝗶𝗰 )ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈWhere stories live. Discover now