පළිඟු හදවත ❤️( 𝗡𝗼𝗻-𝗙𝗶𝗰 )ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ

13- පළිඟු දිඟහැරුම ♡

ඔහොම ඉන්නද හදන්නේ "

මම ඇහුවේ ආපු ගමං මගේ කාමරේ තියෙන කවුච් එකෙන් ඉදගෙන ඔළුව වම් අතින් තද කරගෙන ඇබරෙන ආරධ්‍යගෙන් මම අහන පමාවට අනික් පැත්තට මගේ මූන දිහා බලපු එයාගේ ඇස් වලින් මම දැක්කේ වේදනාව ...... ඒක අතින් එන එකක්ද උරහිසෙන් එන එකක්ද ඔලුවෙන් එන එකක්ද කියලා මටම හිතාගන්න බැරි වුනා එයාගේ ඇස් ඒ තරමට වේදනාවෙන් බර වෙලා ... අන්තිමට මම කාමරේ තිබ්බ සුදු ලයිට් එක නිවලා දම් පාට ලයිට් එකක් දැම්මේ අර සුදු ලයිට් එකේ තිබ්බ ගිනිකන එළියට වඩා දම් පාට ලයිට් එක එයාට සහනයක් වෙයි කියලා හිතලා

"ඔයාට මොනා හරි කන්න දෙන්නද දවල් කෑවෙත් නෑ නේ අඩුම බනිස් ගෙඩිය වත් "

මගේ දිහා බලලා ඔලුව දෙපැත්තට කරලා එපා කිව්ව එයා කවුච් එකේ දාරෙන් ඔලුව තියාගත්තේ ඇස් දෙකත් හීන් සැරේට වහ ගන්න ගමන් .....මම කාමරේ බැල්කනියේ ජනේල් දෙකත් වහලා කර්ට්න් එක ඇදලා ඒකත් වහලා එයාගේ ගාවට ගියා

"ඇදට ගිහින් නිදාගන්නවද එහෙනම් මම තව ටිකකින් කන්න නැගිට්ටවන්නම් ....ඔහොම බලන්න එපා කන්න බෑ කිව්වට බෑ බෙහෙත් බොන්න එපැයි බං "

ආයෙම ලාවට ඇස් දෙක ඇරලා කන්න බෑ කියලා ඔලුව දෙපැත්තට හොලවපු එයා ගාවට ගියපු මම නලලේ තියෙන බැන්ඩේජ් එක හරියට අතින් හැදුවා තව ටිකක් ගියානම් තියෙන කුලප්පුවට මිනිහා මැන්ඩේජ් එක හලාගන්නවා ......ඊට පස්සේ මූනට වැටිලා තිබ්බ කොන්ඩ කෑලි ටික ඔක්කොම පිටිපස්සට කරලා අල්ලලා මේසේ උඩ තිබ්බ අක්කගේ බූල් බෑන්ඩ් එකක් අරන් ගැටගැහුවා ....මේ මොනවා කළත් මූ නෙවේ ඇස් දෙක ඇරියේ වත් හැබැයි මම අත අරන් එහාට යන්න හැදුවම වම් අත කරකවලා මගේ අත ඔලුවටම තද කරා මාව නිකන් කරකලා අතෑරියා වගේ මට මෙයා අදහස් කරපු දේ තේරුන්නැති නිසා විනාඩි දෙකක් විතර බැන්ඩේජ් එකට උඩින් ඔළුව පිටිපස්ස පැත්ත ටිකක් අත ගාලා අත ගත්තා

"දැන් අක්කා එනකන් මෙහෙම ඉන්න බෑනේ මගේ කලිසමක් හරි දෙන්නද ?.. යාහ් මිනිහෝ නක්කලේට හිනාවෙන්න එපා මම පොඩ්ඩයි උබට වඩා පොඩි ඇරත් උඹ පොල් ගහක් ගිලලා වගේ උස ගියාට මම මොකක් කරන්නද ?"