33

65 7 6
                                    

Skapova: Yüzüme Bi Bak
...

Saçlarım bozulduğu için açıp yeniden topladım. O sıra kapı açılınca kendimi hemen yere attım. Birazcık merhamet istiyordum yahu!

İçeriye giren bedenle gözlerim sonuna kadar açıldı.

Ciddi ifadesiyle odanın içine adımlayan Saruhan'a içimden tüm bildiğim bedduaları ettim. Burnun kopsun be adam!
Siyah gömleği ve siyah kumaş pantolonuna kısaca bakıp yüzüne çıkardım bakışlarımı. Tıraşlı yüzü ve arkaya doğru taranmış saçlarıyla kesinlikle kötü bir adam gibi görünmüyordu, salak olmayı bırakmalıydım!

Gerginlikle yanağımı içten ısırıp tepkisiz durmaya çalışarak onun ne yapacağını beklemeye koyuldum.
Kendimi biraz toparlayıp oturur konuma geçtim.

Arkasından gelen iki adam ve Kuzey şerefsizine kısaca bakıp gözlerimi yere diktim. Alacağınız olsun!

Tam önümde dikilen adamın ayakkabıları yerdeki kirleri görmemi engellemişti. Siyah ayakkabıları yepyeni görünüyordu. Gözlerimin önüne fazla giymemden dolayı yıpranmış olan beyaz sporlarım geldi.

Reva mıydı bu?

"Komutan bırakmış seni."

Beni küçümseyerek kurduğu cümleye göz devirdim.

"Komutan sikecek seni!"

Tüm nefretimle kurduğum cümleden sonra yanındaki adamlardan biri sertçe saçlarımı kavrayıp çekti. Sonra da beni uyarmak için konuştu.

"Saygılı konuş lan!"

"Bırak saçlarımı!"

Yerimde debelenip tırnaklarımı adamın eline tüm gücümle geçirdim.

Saruhan adama sertçe baktığında saçlarımdaki el geri çekilmişti. Saç diplerimin acısı gözlerimi yaşarttığı için gözlerimi sonuna kadar açıp yaşların geri gitmesini bekledim.

"Zorluk çıkarma bize, işbirliği yap iki tarafta memnun olsun. Sen paranı al biz ilacı."

Onlarla işbirliği yapma düşüncesi midemin kasılmasına neden oldu. Bu iğrenç fikri kafamdan def ettim.

"İlaç falan yok, bakın işinize."

Soruhan alaycı tavrını hiç bozmadı. Sırıtışı yüzünde dururken suratına bir tane çarpasım gelmişti. Allah'ım nelerle uğraşıyorum ben?

"Biliyor musun Ayliz? Başına ne geldiyse bu gereksiz hırçınlığın yüzünden geldi. Yaşadıklarından ders çıkarmalısın."

Bakışları bedenimde gezinince kaşlarını çattı. Baktığı yere baktığımda gömleğimin birkaç düğmesi koptuğu için iç çamaşırımdan görünen göğüslerimle karşılaştım.

Daha ben tepki veremeden o yanındaki adamın kolunda duran ceketi alıp eğilerek üzerime sardı.

Bu hareketini asla beklemediğim için ağzım şaşkınlıkla açıldı. Ben daha üzerimden şaşkınlığımı atamadan o dönüp Kuzey'le konuşmaya başladı.

"Onu düzgün bir odaya al Diyar, ihtiyaçları da karşılansın."

Dışarıya çıktığında peşinden iki adamı da çıktı. Ben ve Kuzey kalmıştık odada. Diyor mı demeliydim?

"Kalk hadi."

İlgisizce konuştuğunda ona ters ters baktım. Hak etmiyorsun beni Kuzey!

Kalktığımda Saruhan'ın üzerime koyduğu ceketi çıkarmadım. Benim mükemmel göğüslerimi görmeyi kimse hak etmiyordu.

Ruh Yangını Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin