KNA(Re-Published Version)

EIGHT

Bea's POV

Sa bawat araw na lumilipas lalo kong namimiss si ate...kasi naman alam ko na hindi na siya babalik..Hindi ko nga inaasahan na mas lalo pa akong magiging distant ngayon..

Si Daddy...minsan tinatry niya na magreach out sakin...Tinatry ko naman din...pero feeling ko kasi bago niya ayusin yung issue sakin..dapat sila muna ni Mommy ang magkaayos...Ngayon kasi ayaw ko na umasa sa mga pangako...

Ngayon nasa byahe na ako papunta sa airport...Naiisip ko si Jake...sa kabila ng kamalditahan ko sa kanya..andyan siya para matakbuhan ko anytime...At marahil bilin yun ni ate sa kanya....masaya naman ako na tinutulungan niya din si Daddy sa business...kasi alam ko wala akong maitutulong kay Daddy dun...Iba kasi talaga ang pangarap ko....

Nasa malalim akong pag iisip nung nagring ang phone ko...

At nakita ko na tumatawag si Daddy....ito ung mga nagbago mula nung nawala si ate..Lagi akong tsinecheck ni Dad at Mom...kung nasa school na daw ako..kung gagabihin ba ako ng uwi...nafifeel ko nga minsan masyado nila akong binebaby...

Bea: hello daddy?bakit po?

Daddy: hello Bei..tumawag ako sa bahay...wala ka pa daw dun..

*nakalimutan ko pala magpaalam sa kanya...

Bea: ah..opo...nakalimutan ko magpaalam...im on my way to the airport...

Dad: what?anak aalis ka ba..iiwan mo din ako?

*nabigla naman ako...kasi naramdaman ko yung takot ni Daddy...siguro pareho kami..takot maiwan na mag isa...

Bea: no Dad...ngayon po darating si Mommy...kaya susunduin ko siya..

Dad: uuwi na pala ulit ang Mommy mo?sana sinabi mo sakin..para ako na    lang ang sumama sayo...

*well...ang alam ko medyo ok na sila...nagkaron sila ng chance mag usap before Mom left a month ago..

Bea: ok lang po Dad..kasama ko naman po si Manong...

Dad: ganun ba..uhm..ok sige..magkita na lang tayo sa bahay mamaya...anak...ingat kayo sa byahe....

Bea: ok po Dad..

Dad: sige anak..i love you..

Bea: love you too Dad...

*since ate died naging vocal na si Daddy sakin...tipong lagi niya sinasabi na mahal niya ako..ska pag darating niya after work pupunta pa siya sa kwarto ko to check on me...tapos minsan yayakapin niya ako...feeling ko..sobra sobra ang regret niya...kasi syempre hindi niya yun nagawa kay ate....kaya siguro sakin na niya binubuhos ngayon..

Minutes after nakarating na kami ni Manong sa airport..anytime now lalabas na si Mommy....At hindi naman ako nagkamali kasi ilang minuto pa lang ay kita ko na siya na kumakaway sakin....Sinalubong ko siya ng yakap....siguro iba lang talaga ang attachment ng anak sa mga nanay nila..kasi kahit hindi kami madalas na magkasama iba yung pakiramdam ko pag dumarating siya..

Mommy: how are you anak?

Bea: ok lang naman po...kayo Ma...ayos lang po ba kayo?

*tanong ko..kasi alam ko na mahirap na iwan o talikuran ang isang bagay na gustong gusto mong gawin...

Mom: oo anak..ayos lang ako...kasi alam ko naman pwede kong dito sa Pilipinas na lang ituloy ang pangarap ko....kasama pa kita diba?

*napangiti naman ako...tapos dumiretso na kami sa sasakyan namin...si Manong na yung nagdala ng mga gamit ni mommy...

Bea: ma...sa bahay ka ba ulit titira?

*napatingin naman si Mommy...kasalukuyan na kaming nasa byahe non...papunta sa bahay...naisip ko kasi baka sa ibang bahay pa titira si Mommy e...