KNA(Re-Published Version)

TWENTY NINE

Bea's POV

Andito kami ngayon sa Memorial Park para ihatid sa huling hantungan si Lolo..nakahawak lang ako kay Mommy na medyo hysterical..hindi ko naman siya masisisi kasi napakasakit naman talagang mawalan ng mahal sa buhay...

Kami ni Daddy ang nasa tabi niya..tapos si Mamita naman ay inaalalayan ng mga tito ko..yung mga kapatid ni Mommy..

Karga naman ni Manang Trining ang anak ko na nakatayo naman sa may gilid ko..Isa isa kaming nag hagis ng bulaklak para kay Lolo..

When it was my turn...nag usal ako ng isang dalangin..

Lolo..i will miss you..baunin nyo po ang pagmamahal naming lahat da inyo....Naming lahat maging ng aking anak...Opo lolo anak ko si Pia...Maybe by now...alam nyo na ang totoo...

Sana wag kayong magagalit sa kin na nilihim ko ang bagay na ito....dahil sa tingin ko po..ito yung makakabuti....Kayo na po ang bahala kay ate Julie jqnm..pakisabe po..patawatin niya sana ako.....dahil pinilit ko na agawin ang isang bagay na alam kong kahit kailan....hindi magiging sakin ng buo..

Salamat Lolo..until we meet again..

*matapos ang libing muli kaming umuwi sa bahay....sa totoo lang kagabi nung dumating siya iba na ang pakiramdam ko..lalo pa at parang ako na din mismo ang naglapit sa kanya ng lihim ko...

Sabay sabay kaming kumakain ngayon...nina Daddy..ng mga tito at tita ko...at yung mga pinsan ko..dina Grace andito pa din..

Saka syempre si Jake..ayon sa dinig ko kay Daddy..kasabay na namin siya pag uwi namin bukas..naiisip ko pa nga lang na hanggang bukas ako magtitimpi ng inis ewan ko na lang...

Mamita: Bea...

*agaw ni Lola ng pansin ko..sinusubuan ko kasi si Pia habang kandong siya ni Mommy..

Bea: Bakit po Mamita?

Mamita: alam mo ba apo...bago mawala ang lolo mo..lagi niyang sinasabi sakin na sobrang proud siya sayo....kasi sikat na daw ang paborito niyang apo..

Ikaw kasi ang lagi naming napaguusapan..bago siya pumanaw..

He told me how proud he was kasi apo niya ang Filipina Top Most Designer..habang buong pagmamalaki niyang hawak ang magazine kung san cover ka...bigay samin ng Mommy mo...

Kaya apo...alam ko...for sure na napakasaya niya na hindi ka man niya nayakap bago siya pumanaw atleast..andito ka naman bago man lang siya maihatid sa kanyang huling hantungan..

*Naiyak ako sa sinabi ni Mamita..pero alam nyo.alam ko totoo yun..ako ang favorite ni Lolo..kasi ako yung pinakabunsong apo..Tapos every time na makakausap ko siya nung nasa Canada pa ako...lagi niya lang tanong apo..kailan ka ba uuwi...Miss na miss ka ba ni Lolo...He told me that nung kasalukuyan na nagbuntis ako kay Pia na wala silang kaalam alam..

Kaya kahit paano.may nararamdaman ako na guilt ngayon na kaharap ko sila....kasi nilihim ko sa kanila ang tungkol sa anak ko....tinatago ko sa kanila hanggang sa ngayon ang katotohanan..

Tumayo ako at yumakap kay Mamita..she hugged me back.naman...

Bea: Mamita..sorry po..wala ako dito para maalagaan man lang si Lolo...

*pinahid naman ni Mamita ang luha ko...Hindi man ako nakatingin...pero alam ko gaya namin ni Mamita umiiyak din silang lahat...It was the first time na kakain kami ng salo salo tapos wala si Lolo..

Mamita: wag kang mag sorry apo...kung nasan man ang Lolo mo...masaya siya kung san man ang narating mo ...sa kung ano ka man ngayon...at gaya niya..i am very very proud of what you've become...

*sabi niya tapos niyakap ako...napaagwat ako ulit nung may naramdaman akong maliit na kamay na humawak sa balikat ko....nakalupagi kasi ako sa sahig.. habang nakahawak ako sa may hita ni Mamita...and i was surprise to see who was holding my arm...it was Pia...Na parang nakakaintindi na..worried kasi yung itsura niya..

Kaya humarap ako sa kanya..

Pia: mhie why awr you kyaying?

*sabi niya..bulol pa kasi siya...sabi niya..Mommy why are you crying?transalate ko na..baka kung ano isipin nyo e..

I hug her and told her that nothing is wrong..

Mamita: Mommy pala ang tawag sayo ng kapatid mo..

*ayaw ko man magsinungaling...but i dont have a choice..

Hesitant ako magsinungaling pero kailangan e...

Bea: opo Lola..

Mommy: oo nga Ma..kasi si Bea na yung nag aalaga sa kanya e mula baby pa lang siya...kaya siguro feeling niya si Bea talaga ang Mommy niya..

Mamita: sabagay..parang nakikinuta ko na..parang kayo lang ni Julie nung bata pa lang kayo...mas close ka din sa kanya kesa sa Mommy mo..Pero nakakatuwa ang sobrang pagkakahawig nyo....kung hindi ko lang alam na magkapatid kayo..iisipin ko na talagang anak mo siya...

Mommy: hay nako Ma....pareho kayo ng sinasabi ni Gavin..

*Gavin..read as Geyvin..

Mamita: Gavin?sino si Gavin, Maitha?

*iimik sana si Mommy nung inunahan ko siya..

Bea: ah..Boyfriend ko po Mamita..

Mamita: Boyfriend??aba..sa wakas..kelan mo naman siya balak ipakilala samin apo?

Bea : uhm...hindi ko pa po kasi alam Mamita kung makakasunod siya samin dito e...busy po kasi siya sa trabaho..

Mamita: aba e kung sakali.....malapit na ang aking kaarawan apo..baka makasunod siya...ay isama mo na siya dito at ng makilala namin ng mga tito at pinsan mo..

*sabi ni Mamita..

Bea: uhm..bahala na po Mamita..

*kita ko ang kakaibang tingin sakin nina Mommy at Daddy.nung umupo ako sa tabi nila at hindi man ako nakatingin pero ramdam ko na pati siya e nakatingin sakin...

Grace:basta Bei ha..uwi kayo ulit sa birthday ni Mamita...minsan lang tayo magkita e...ha?

Bea: uhmmm..sige...

Grace: matagal pa naman ata kayo dito sa Pilipinas e..

Bea: oo..baka mga 2-3 months..

Grace: ayos yan..Ninang Maitha...uwi kayo ulit...

Mommy: oo naman Grace...para makabawi naman kami kay Mama..

Mamita: mabuti naman dahil kung hindi kayo darating ni Ben....nako hindi na din ako magpapakita sa inyo....ni kausapin kayo ay hindi ko gagawin..

Daddy: wag kayong Mag alala Mama...uuwi po kami ulit pangako po..

*kita ko naman na kahit paano..sumigla ang Mamita..pero alam ko naman na mahirap pa din para sa kanya..maging sa aming lahat na sumaya ng lubusan...lalo pa at nalagasan kami ng isang mahal sa buhay...

To be continued...