KNA(Re-Published Version)

TWENTY SIX

Bea's POV

Nagising ako sa malakas na tunog ng cellphone ko...abala naman ito sa tulog..napuyat kasi ako dahilř nag attend ako ng fashion show kagabe..nakakatuwa..kasi alam nyo...natupad ko na ang pangarap ko na makilala sa Fashion World..

Akala ko kasi nun wala na akong dahilan para maging lubos na masaya..kasi nasira na yung pangarap na nabuo ko sa isip ko....Dahil sa tao na hindi ko inakalang magdudulot ng matinding sakit sa puso ko....

As time goes by..unti unti akong binago ng panahon...Gone is the old me who cried because of thunder storms...sabi din nina Mommy wala ba ang kinang ng mata na taglay ko noon...ako man sa sarili ko.. hindi ko alam kung paano ko pa maibabalik yung muli.....siguro kasabay ng sobrang galit yung sakit..na unti unting nagtakip sa puso ko.....

Sinagot ko ang tawag..nung nakita ko na si Mommy pala ang tumatawag sa kabila ng antok na nararamdaman ko...pero para naman akong nagising sa binalita niya sakin..tila yelo yun na bumuhos sakin..

Bea: Yes Mom...We're going home..

*My parents sila yung lubos na pinasasalamatan ko sa mga taong lumipas...hindi nila ako iniwan sa kabila ng kahihiyan na sana ay dudungis sa pagkatao ko...

Lumabas ako sa kwarto at nakita ko si Pia...My two year old sister...

Well...sige na....Ang Totoo...Pia is my daughter...may parents protected me from malicious people by pretending that Mom got pregnant again...Only the three of us know the true story...na anak ko si Pia sa pagkadalaga...Anak ko siya kay Jake...my parents did everything to cover me up..and im thank ful for that...

I was a month pregnant nung umalis ako sa Pilipinas...nauna ako kina Mommy...Pero weeks after sumunod na lang sila Mommy sakin dito sa Canada...Dun inalagaan ako ni Mommy...habang si Daddy paroon at parito..dahil hindi naman niya pwedeng pabayaan ang negosyo namin..

Si Mommy naman siya yung talagang hands on sakin..at sa baby...after month..i gave birth at hindi pa din nila ako iniwan...they stay beside me...Si Pia..at first hindi ko alam ang dapat ko maramdaman...Pero pag Nanay ka na pala..marerealize mo na nakumpleto na ang buhay mo..at nagkagqnun man kami ng Tatay niya..hindi ko dinamay ang ang anak ko..sa halip tinuring ko siya na babasaging kristal..alam ko na kahit hindi ko sabihin..alam nina Mommy na si Jake ang Tatay ng anak ko.....Syempre they know me...hindi ko kayang gawin yun sa hindi ko naman gusto...So i have no choice but to tell them na naging kami ni Jake.Pero hiniling ko na walang makakaalam...my child is mine alone..

Gladly naman kamukha ko siya..kaya walang mag iisip na hindi ko siya kapatid....sabi nina Mommy..magkamukha kami ni Pia nung nasa edad niya ako na ganyan...

Speaking of Pia...mabilis siyang naglakad palapit sakin..nung nakita niya ako....Kasunod niya ang Yaya niya na Pilipina din si Katie..well ngayon..alam na niya na ako talaga ang Mommy ni Pia..Pero kaya nga siya binabayaran e para alagaan ang anak ko..so wala siyang dahilan para makisawsaw sa personal na problema ko..

Binuhat ko ang aking anak..all this years...siya ang source of strength ko..siya at suna Mommy at Daddy..

Bea: Katie...arranged Pia's clothes..we're going home..to the Philippines..

*tumango naman siya sakin..

Bea: Bring some of your stuffs too..your coming with us..

*kita ko na ngumiti siya..ilang taon na din siyang hindi nakakauwi sa Pilipinas dahil na din kasi sa hirap ng buhay..tapos sa kanya umaasa ang pamilya niya...Panay ang hingi sa kanya ng kapatid niya na hindi man lang ata naiisip na nagkakanda kuba si Katie sa pagtatrabaho para makapag padala sa kanila..Talagang mabait siya...

Katie: But i have no money Ms. Bea..

Bea: Dont worry..ill take care of everything..when we get there pwede kang umuwi sa inyo..para makasama mo ang pamilya mo..andun naman sina Mommy..saka yung Yaya ko noon para matingnan si Pia..

Magbakasyon ka muna....i will lend you money.. wala kang aalalahanin..

Katie: salamat po Ms.Bea..

*tipid akong ngumiti sa kanya habang buhat ko ang anak ko..

Hindi ko mapigilang malungkot sa binalita ni Mommy..My Lolo..my Mom's Dad..was brought to the hospital..because of heart attack..and now he is gone..

So i have no choice but to go back..to place where i got my heart shattered into pieces...

To be continued..