KNA(Re-Published Version)

TWENTY EIGHT

Jake's POV

Para akong itinulos sa kinatatayuan ko..sitting beside tita Maitha is the girl ive been longing to see for the past years...Pero lubos akong nagtataka...bakit ganyan ang tingin niya..tipong para siyang nakakita ng masamang tao..mukha ding matigas ang features niya...She changed a lot..Nawala ang pamilyar na ningning ng mga mata niya kasi kita ko na ang mata niya na walang makikita ni isang emosyon...

Ang dating labi niya na laginh nakakurba ng ngiti ay wala na din ngayon...kasi nasa itsura niya ang babaeng bibira na ngumit...And i am afraid...kasi hindi ko alam kung kaya ko pa bang muling pasukin ang mundo niya..

Baka nagtataka kayo kung bakit ako andito....well syempre to show my respect kina tita...saka naging mabait naman din sakin ang Lolo ni Bea the last time na pumunta ako dito...years ago para hanapin ai Bea kung dito ba siya nagtatago..

Lumaoit sakin si tito Bea...tinapik niya ang braso ko....parang way of thanking dahil pumunta ako..

Tito was about to ask me something nung bumaba si Manang Trining...yung yaya nina Bea noon pa..Bitbit niya sa kamay ang isang batang sa tantiya ko ay may dalawang taon na..

Umiiyak siya na parang naninibago sa mga taobmbg nakikita niya..nagulat ako nung medyo nagsalita yung baby ng "mhie" tapos parang nakalahad yung braso niya kay Bea na mabilis tumayo para kuhanin siya kay Yaya..

Tito: thats our little girl Jake..si Pia..

*sabi ni Tito...kasi baka napansin niya na natulala ako nung makita ko yung baby ..

Jake: ang ganda nya po..hawig na hawig siya ni Bea...

Tito: yeah..they reaLly look the same..ganyang ganyan din si Bea nung maliit pa siya..

Jake: tama po ba ang dinig ko....Mommy ang tawag ni Pia kay Bea?

Tito: oo..mommy...samin naman Mama at Papa...si Bea na kasi ang anjan lagi para alagaan siya..
Kaya siguro feeling niya si Bea ang Mommy niya..ayos lang naman din samin ng tita mo..kasi ang mangyayari parang matutulad ang samahan nila sa samahan nina Bea at Julie noon..

Jake: oo nga po..

Tito: kakatuwa nga e ..kaso minsan alam mo..naisio ko na ano kayang difference kung andito pa din si Julie...pero naiisip ko naman na lahat may dahilan...

Jake: oo nga po..maybe destined po na mangyari ang mga nangyari oara matuto tayo..sa buhay..

*sabi ko kay Tito...habang nakatingin sa gawi nina Bea..karga niya pa din si Pia na hindi na umiiyak...Pero ramdam ko at alam ko na iniiwasan niya ang mapatingin sa gawi ko..what have i done wrong to experience this kind of misery..Abot kamay na siya..pero wala e...ang hirap niya lang abutin...

Sana isang araw..malaman ko din kung bakit kinailngan niya akong iwanan..

Maya mata umakyat na si Bea..bitbit ang bata..kasunod si Manang..

Jake: kelan po dumating si Bea Tito?

Tito: kanina lang..malamang magpapahinga na muna yun..wala pang tulog yun e..hindi pa siya nagpapahinga mula nung dumating siya...

Jake: Ah...ang laki po ng nag iba sa kanya noh..

Tito: Yeah...she changed a lot....pero alam mo hijo...i miss her old self..yung Bea na madaling pangitiin...yung Bea na may Glow ang mata..at yung Bea na may buhay....hindi yung ganyan...tahimik siya..cold ata ang term na dapat gamitin ko..kasi simula nung umalis siya nabago na ang lahat sa kanya....But i hope..one day...maibalik yung dati Bea...na kahit.simpleng bagay..nabibigyan ng buhay..

*bakas sa itsura ni Tito ang pagaalala...siguro hindi naman masama na tuklasin ko kung bakit siya nagkaganyan...lalo pa..at alam ko na may part ako sa nakaraan na pinilit niyang tinalikuran...

To be continued...