Jake's POV
Time flies.......but still i feel the same hurt...parang kahapon lang ang lahat... matagal nang wala si Julie pero wala pa din akong nahahanap na ipapalit sa kanya.....
Sa tuwing maiisip ko siya at yung mga pangarap na nabuo ko na sa isip ko...nararamdaman ko pa din yung kirot ng aking puso....
Alam nyo para lang mabawasan yung time ko na magmukmok nilugmok ko yung sarili ko sa trabaho....sa kompanya ako nina Julie para maging assistant ni Tito...kung baga ba e trainee niya daw ako...Masaya ako na kahit wala na si Julie..anak pa din ang turing niya sakin....kaya in return talagang tinutulungan ko siya sa abot ng makakaya ko..
Tulad din ng naipangako ko kay Julie lagi kong kinakamusta si Bea...actually...up until now...hindi pa din siya bumabalik sa dati...nawala yung glow sa mga mata niya...maging yung pagiging jolly niya...Minsan nga nagaalala na din sina tito e..kasi pag walang pasok sa school hindi na siya lumalabas ng bahay..not unless pupunta siya sa puntod ng ate niya...
Kaya ang ginawa ko kinausap ko si Rina na kapatid ko para makabalita kay Bea...sabi naman niya ayos naman daw si Bea e...kaso syempre hindi na tulad ng dati...Hanga nga siya kasi daw sinisikap talaga ni Bea na matupad yung pangarap niya...Hindi ko pa nakikita yung sketch ni Bei..pero sabi ni Rina sobrang talendted daw talaga...
Sa palagay ko naman oneday makakamove on din siya...lalo pa ngayon....kung andito si Julie masya na yun..kasi ok na yung parents nila...ang alam ko next month na yung opening ng bagong boutique ni Tita na malapit sa opisina namin...at according kay Tito designs ni Bea ang unang batch na ilalabas ni tita...
Ngayon nasa byahe ako papunta sa school nina Bea......Si tito sana ang susundo sa kanya kase nasira yung kotse na ginagamit ni Bea...kaso nagkaron ng emergency meeting si Tito kaya nag volunteer na ako na ako na lang ang susundo kay Bea..pumayag naman si tito....Nasa parking lot na ako nung biglang kumulog at kumidlat..kanina pa medyo gloomy ang panahon e...Bigla ko tuloy naalala ang bilin ni Julie...kailangan ni Bea ng kasama lalo na kung kumukulog....
Mabilis akong nagpark at kinuha ko ang phone ko at dinial (dial) ko ang number ni Bea....matagal bago niya sinagot ang tawag ko...
Jake: hello Bei....asan ka..
Bea: a.a.aaaandto...sa sc...hool.....
Ahhhhhh..n
*sabi niya sa kabilang linya...parang nangangatal siya na umiiyak...tapos kumidlat ulit..kaya siguro siya sumigaw...
Jake: bei..san ka banda...pupuntahan kita....
Bea: #sniff# asa Gym...
*sabi niya..kaya mabilis akong tumakbo...siguro sa gym siya pumunta para mag shortcut ng daan.....
Mabilis akong tumakbo ..para hanapin siya...may mga estudyante pa naman pero syempre...hindi naman kasi si Bea yung tipo na nakikipag meddle sa mga hindi niya masyadong kilala...sakto nman na absent si Rina...si Rina na lang kasi yung kaibigan niya na pinagkakatiwalaan niya e...
Nakarating ako sa Gym...halos humihingal na ako...iginala ko ang tingin ko....hanggang sa mapatingin ako sa isang sulok ng gym...Medyo madilim saka tago....Kita ko na may nakasiksik dun na mahaba ang buhok...At sa palagay ko si Bea na yun...
Mabilis akong lumapit at hindi ako nagkamali....i saw Bea..trembling....lalapit sana ako nung nadinig ko na umiiyak na pala siya...
Bea: ate.....ate....i need you...ate...
* parang kinurot yung puso ko na marinig ang sinasabi niya...all her life Julie was the one who made her feel comforted..seeing her like this...pained me...and i dont know why......
Tumabi ako sa kanya at hinawakan ang balikat niya...napapiksi pa nga siya...siguro kasi nagulat siya....Tapos nagulat ako nung bigla siyang yumakap sakin....
Tanda ko pa yung video na nasa CD na binigay sakin ni Bea...It was Julie...na nagbibilin sakin...pero saka ko na sasabihin sa inyo yung bilin niya....isang bilin lang niya ang dapat kong gawin sa ngayon...
JULIE: babe...pag kumukulog..kantahan mo si Bea...kahiy through phone lang pag hindi kayo magkasama....Just let her feel na hindi siya nagiisa...
*Yun yung naalala ko...so i put my hand around Bea...Oo yakap ko siya..hinagod ko ang likod niya at kinantahan ko siya....
GoodBye
Air SupplyI can see the pain living in your eyes
And I know how hard you try
You deserve to have so much more
I can feel your heart and I sympathize
And I'll never criticize all you've ever meant to my lifeI don't want to let you down
I don't want to lead you on
I don't want to hold you back
From where you might belongYou would never ask me why
My heart is so disguised
I just can't live a lie anymore
I would rather hurt myself
Than to ever make you cry
There's nothing left to say, but goodbyeYou deserve the chance at the kind of love
I'm not sure I'm worthy of
Losing you is painful to meI don't wanna let you down
I don't wanna lead you on
I don't wanna hold you back
From where you might belongYou would never ask me why
My heart is so disguised
I just can't live a lie anymore
I would rather hurt myself
Than to ever make you cry
There's nothing left to try
Though it's gonna hurt us both
There's no other way than to say, but good-byeYou would never ask me why
My heart is so disguised
I just can't live a lie anymore
I would rather hurt myself
Than to ever make you cry
There's nothing left to try
Though it's gonna hurt us both
There's no other way than to say goodbye....
Dahan dahan siyang lumayo sakin...tama si Julie...feeling that someone is there..comforting her....is the only thing that matters to Bea..Umiiyak pa din siya pero hindi na tulad ng kanina.
Bea: thank you Jake....pano mo nalaman?
Jake: habilin yun ng ate mo...
*naiyak naman siya ulit......siguro naisip niya na sobrang mahal siya ng ate niya..
Bea: i really miss her..if only i could hug her and kiss her and tell her i love her.....i would...i miss my ate so much...
Jake: me too....pero kailangan natin tanggapin...Julie is on a better place now...yun naman ang importante diba...
*marahan siyang tumango...muli pinahid ko ang luha niya...tapos inalalayan ko na siyang tumayo para makauwi na kami.....
To be continued.....
BINABASA MO ANG
KNA(Re-Published Version)
Fanfictionso here it is..the RePublished Version of Kaputol na Alaala May mga bagay na hindi natin inaasahan..na hindi natin iniisip na mangyayari...Buong akala natin lahat ayos na...na lahat perfect na..Na umaasa tayo na forever na...pero laging dumarating y...