KNA(Re-Published Version)

FIFTY FOUR

Jake's POv

After two days heto kami at pabalik na sa Manila ..ayaw ko pa nga sana e..kasi si Bea naiisip si Pia..nauunawaan ko naman kasi hindi naman siya sanay na matagal na wala si Pia sa tabi niya..ako din naman syempre...hindi naman pwedeng sarili ko lang ang iisipin ko.kasi bukod sa may asawa na ako may baby Pia pa..

Nagdadrive ako nung bigla akobg tinawag ni Bea....

Bea: Gah...

Jake:oh?

Bea: bakit parang nakasimangot ka jan..

Jake:masaya sympre..kaso tapos na ang bakasyon natin...hindi na kita solo..

Bea: hai nako..ang Gah ko talaga..

*napangiti naman ako..kukulitin ko na sana siya mung biglang nag ring amg phone nya..

Bea: Yes hello..its Beanca Buenavista speaking...may i know who's on the line..?

*tahimik lang ako na nakikinig sa usapan nila..malamang galing sa ibang bansa ang tawag nose bleed ako sa english ng asawa ko e..bigla ko tuloy naisip hindi pa namin napag uusapan ang trabaho niya..

Bea: oh yes Sir..im currently staying here in the Philippines...with my family...Ohhh...this soon?i thought it would take a long time..

Uh...Can i think about it...
Yeah..its my dream..but a lot of things change when i get back here..actually Sir..i just got married days ago..

Ofcourse not Sir im not kidding...actually my husband is beside me..Yeah..its Beanca Sofia Buenavista - Dela Paz..sir...can you give me a week or two to decide..i still need to ask my husband first..Yeah...absolutely..ok Thank you..i will give you a call once i came out with a decision..Yes Sir..promise...bye...Good day...

*pagkababa niya ng tawag hindi nalingid sakin ang pangamba sa itsura nya..

Bea: Gah..

Jake: uhm?

Bea:eeeehh...ahhhh...ano e..

*pinigilan ko siya..

Jake:lets just talk about it when your ready to tell me..

*hindi na nag siya umimik..ayaw ko naman siyang pahirapan kasi..alam ko importanteng tawag yun..tipong hindi niya alam ang dapat niyang ipaliwanag..

Maya maya napansin ko na nakatulog na pala siya...kaya tumabi ako saglit sa daan...para ilagay ang jacket ko sa kanya..medyo malamig kasi bala sipunin siya..ni recline ko pa ang upuan para kumportable siya..Tapos pinaandar ko na uli ang sasakyan..

Almost four hours din ang byahe...hanggang sa nakarating kami sa bahay...dun muna kami titira sa bahay ng parents ni Bea...para pag umalis alis kami matitingnan nila din si Pia..sa bahay kasi ng parents ko laging walang tao..

Marahan kong hinaplos ang pisngi ni Bea..para gisingin siya...Madali naman siyang nagising..tapos inalalayan ko siyang bumaba..

Nasa may pinto pa lang kami nung sinalubong kami ni Pia...ito yung pangarap ko lang nun yung pag uwi ko may pamilya na ako na mag aabang sa pagdating ko..

Daddy: oh..kumusta naman ang byahe nyo?

Jake: ayos naman po Dad

Mommy: halina kayo at kumain na muna tayo..

Bea: Ma...nagbehave ba ang baby Pia namin habang wala kami?

Mommy; oo naman..

Pia: good gel po Pia mhie
(Good girl po si Pia Mommy)

Jake: very good naman ang baby talaga...namiss mo ba kami?

Pia: opo...

*sabi ng anak ko..sabay yakap sakin..tapos sa Mommy niya din..nakangiti naman sina Mommy na nakatingin samin..

Maya maya after naming kumain umakyat na kami para magpahinga...inasikaso ni Bea si Pia tapos pinatulog na....Dun natutulog si Pia sa dating kwarto ni Julie...Kami naman ni Bea sa room niya..

Nakahiga na ako nung lumabas si Bea mula sa banyo...tapos umupo siya sa may tabi ko..well..halos kanina pa kaming hindi nag uusap...kasi nga alam ko na medyo bothered siya dahil tawag na natanggap niya kanina..

Bea: Pangga7..usap tayo?

Jake: is it about the call?

*tumango naman siya..

Jake: diba sabi ko..tell that to me pag ready ka na..

Bea: i am..kinakabahan lang ako..

Jake: ok..ano bang sasabihin mo?

Bea; yung tumawag kanina siya yung dati kong boss sa world of fashion branch ng Canada.

Jake: and?

Bea: tumawag siya para sabihin sakin na pinapatawag ako sa main Branch sa America...

Kaya nagulat ako..kasi akala ko it would take a long time...para maqualified ako na.makapasok dun...

Jake: so anong sabi mo?

Bea: well.gaya ng sabi ko kanina humingi ako ng time para mag isip kasi hindi naman pwedeng ako lang ang magdecide kasi mag asawa tayo...gusto ko ding hingin ang side mo kung papayagan mo ako..

*ano bang dapat kong isagot..

Jake: pag sinabi ko na Oo aalis ka?pag sinabi ko bang hindi papayag ka ba?

Bea: sinagot mo naman ng tanong ang tanong ko e..

Jake: Bea kasi sa totoo langa ng hirap sagutin..

Bea: galit ka?

Jake: hindi ako galit..

Bea: e Bea ang tawag mo sakin e...

*napahawak naman ako sa aking mukha ..bumangon ako at umupo para magkaharap kami..

Jake: kasi alam ko..kaligayahan at katuparan ng pangarap mo yan..at ayaw kong humadlang dun..

Pero maisip ko pa lang na aalis ka...iiwan mo ako ulit..hindi ko alam...Bea nawala ka na nun sakin...naramdaman ko na ang pakiramdam na parang nilayo sakin ang kaligayahan ko...yung parang ang dilim ng mundo ko...

Pero sa kabila nun ayaw ko namang maging sakim...ayaw ko na isipin lang ang aking sarili...kaya siguro ang maisasagot ko na lang kung san ka liligaya susuportahan kita..kasi mahal kita..nasayo ang desisyon..

*kita ko na naguguluhan pa din siya..ayaw ko pa din namang maging kontrabida sa pangarap niya...ayaw ko siyang hadlangan..kung liligaya siya dun kakayanin ko...kasi sabi ni Julie non..gawin ko ang magagawa ko para suportahan si Bea na maabot ang mga pangarap niya..

Muli na akong humiga para magpahinga na....Nakapikit na ako nung naramdaman ko ang pagtayo niya..pinatay niya ang ilaw..tapos nahiga na siya sa tabi ko..

Medyo napapitlag pa ako nung yumakap siya sakin..nilagay niya yung ulo niya sa dibdib ko..

Hindi naman umimik...Basta iniyakap ko na lang ang isang braso ko sa kanya..lalo namang humigpit ang yakap niya sakin...

Nakapikit na ako nung naramdaman ko ang pag angat ni Bea.. tapos naramdaman ko ang pag halik niya sa labi ko..yumakap siya skaing muli..this time nakasiksik na ang mukha niya sa leeg ko..habang nakayakap sakin..

Akala ko nakatulog na siya..pero....narinig ko pa ang sinabi niya..

Bea: Mahal.na mahal kita Gah...Mahal na mahal..

*unti unti akong napangiti hanggang sa gupuin na ako ng antok...may tiwala ako sa kanya...at sa kung ano mang desisyon ang kakauwian niya...

To be continued....