KNA(Re-Published Version)

FIFTY

Jake's POV

Kinabukasan nakatanggap ako ng tawag mula kay Gavin..Kagabi lang nung naikwento sakin ni Bea ang tungkol sa pagtatapat ni Gavin sa kanya...

Kita ko.kung gano kahirap kay Bea ang mga bagay na nalaman niya..mahal niya si Gavin...pero hindi sa paraan na gusto.nito
..

Kasi ako lang ang mahal ni Bea sa paraan na yun at wala ng iba...as i was saying...ngayon...nagdesisyon ako na kausapin siya...kailangan na naming tapusin ito..once and for all...

Pag pasok ko sa resto nakita ko siya sa isang sulok...nag order kami..nung una tahimik lang...pero nagsalita na siya...

Gavin: take good care of her...

Jake: hindi mo na kailangang sabihin...kasi gagawin ko yan hindi mo man sabihin sakin...

Gavin; mahal ko siya.

Jake: Mahal ko din siya..at ako ang mahal niya..

Gavin: alam ko yan...yan palagi ang katotohanang sumasampal sakin sa tuwituwinang maiisip ko na sabihin sa kanya ang lahat
.....ni isa walang manliligaw na nakapasa sa kanya..aminin man niya noon o hindi...alam ko ikaw ang dahilan..alam ko din na mahalin ko man siya ng higit sa pagkatao ki...hindi siya sasaya sakin...hindi ko makikita yung ngiti sa mga labi niya...na laging.kong nakikita nitong lumipas na mga araw....at dahil pa din yun sa yo...

Masakit man...pero kailangan kong tanggapin na kahit kelan..hindi ko makukuha ang lugar mo sa puso niya...Kaya lalayo muna ako...not because galit ako..kundi dahil gusto kong gamutin muna ang sugatan kong puso..

Pero.babalik ako..sana..invited ako sa wedding...

Jake: oo.naman..invited ka..siya nga pala..hindi pa ako nakakapag pasalamat sayo...For being there.for Bea...at sa anak namin nung mga oras na wala ako sa tabi nila...

Gavin: wala yun...tulad ng sabi ko..Mahal ko sila..basta sana maging masaya sila..ok na sakin yun..

Jake: oo naman..i will make it possible to make them happy
.

Gavin: good to hear that...aalis na muna ako..ikaw na ang bahala sa kanila...ibinabalik ko na sila sayo..kasi sa simula pa lang naman..sayo na sila...ako lang ang nanghiram..

Jake: Salamat..sana dumating ang panahon na maging magkaibigan din tayo..alam ko ikakasaya yin ni Bea..

*sabi ko..sabay lahad ng kamay ko..tinanggap niya naman..tapos nauna na siyang umalis..

Hanga ako sa.lakas ng loob niya na tanggapin ang lahat..kasi kung ako yun i will make it possible to have the one i love...pero siguro depende pa din sa sitwasyon..kasi sa lagay namin..kami ni Bea ay nagmamahalan ng totoo...na handang ingatan ang pagmamahalan na yun at patunayan hanggang sa walang hanggan.....

Months have passed..at naging abala kami sa preparations..Bea was the one who designed her gown...si Tita naman sa buong entourage..

At masasabi ko..na napakagaling nila...Kasi napakaganda ng babaeng pinakamamahal ko sa gown na siya mismo ang gumawa....Paano ko nasabi??

Kasi andito na ako..sa harapan ng altar...para hintayin ang pinakamamahal ko..Today is our wedding day...kaya heto ako at sobrang excited...na makita na naglalakad na palapit sakin si Bea...Gaya ko..bakas din sa mukha niya ang labis na kaligayahan..nasa unahan niya ang pinaka magandang flower girl namin..si Pia..

Siguro dahil na din yun sa kumpleto ang buong pamilya namin para sa espesyal na araw na ito...

Maging ang Tita Jackie niya at si Lavi ay andito...

Nakangiting iniabot ni Tito ang kamay ni Bea sakin..kinuha ko naman yun at mahigpit na hinawakan..kasabay ng paghawak ko sa kamay niya ang pangakong hindi ko na ito muling bibitawan pa...

To be continued.....