KNA(Re-Published Version)

FIFTY SIX

Jake's POv

Sabay kaming umalis ni Daddy kanina dahil sa biglaang meeting namin sa isang investor..nasa byahe kami pauwi nung nagsalit si Daddy..

Daddy:may problema ba anak..pansin kong kanina pa may gumugulo sa isip mo..may problema ba kayo ni Bea?

Jake: wala po..

Daddy: wala?e bakit parang meron?

Jake: kasi po hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman...

Dad: san?

Jake: kahapon po sa byahe namin pauwi..nakatanggap po si Bea ng tawag galing sa Boss niya sa Canada...telling her na pinapatawag na siya head office sa America..sabi po sakin ni Bea ako yung gusto niyang magdecide...pero tumanggi po ako..ayaw ko po siyang hadlangan..pero may parte po sakin na natatakot sa magiging desisyon niya...hindi ko po alam kung handa ako kung sakali man..

*kita ko na napabuntong hininga si Daddy..

Daddy: handa ka ba na pakawalan siya at hayaan siyang umalis kung yun ang desisyon niya?

Jake: kakayanin ko pong tanggapin..kung dun po ang ikakasaya niya..

*napangiti si Daddy at tinapik ang balikat ko..

Daddy: hanga ako sayo...anak...napakatapang mo bigla ko tuloy naalala nung ako ang na posisyon mo..pilit kong pinigilan ang Mommy nyo....sa kabila ng kaalaman na kaytagal niyang pinangarap yun..ang maging sikat na designer...natakot kasi ako nun...na baka pag pinakawalan ko siya hindi na siya bumalik..pero walang nangyari..Masyadong nasakal sakin si Maitha ag napilitang umalis...Bea and Julie was still young that time..kaya nagkaron ng phobia si Bea sa kulod at kidlat e...napakasamang alaala ng gabing yun na ni isiping balikan ay hindi ko na nanaisin..

Nung simula na umalis ang Mommy nyo hindi ko alam kung paano kami ng mga anak ko..Kaya tinuon ko na lang ang atensyon sa trabaho...Without even knowing na unti unti napalayo ang loob sakin ng mga anak ko..

Every vacation pumupunta ang mga anak ko sa Mommy nila at hinayaan ko yun..kasi that time unti unti ko ng naunawaan ang nais ipaabot sakin ni Maitha..na may sarili siyang buhay..at hindi dahilan ang pagiging mag asawa namin para hadlangan ko siya sa kaligayahan niya..

Nakapagsisi nga e..na naayos lang ang lahat kung kelan nawala si Julie..ang panganay ko..Pero alam mo naging masaya kami nung dumating si Pia sa buhay namin...hindi ako kailanman nag tanim.ng galit sayo sa kabila ng lahat kasi kilala kita..the way you looked at my daughter i can see the love you have for her..

Ngayon..hindi ako nagsisising ikaw ang naging asawa niya at nakatuluyan niya..kasi hindi ka sakim...hindi ka naging tulad ko noon..basta anak..kung ano man ang maging desisyon nyo suportado namin kayo..andito lang kami ng Mommy nyo..

*tipid naman akong tumango...at sa palagay ko...sigurado na ako sa naging desisyon ko..

Matapos ang byahe nasa bahay na kami..Niyaya kong umalis si bea kasi gusto ko siyang makausap..

Bea: Gah
.anong ginagawa natin dito?

*tanong niya..andito kasi kami sa puntod ni Julie...

Jake: gusto kasi kitang makausap..sa harap ng ate mo..

Bea: Gah...gusto ko nga palang sabihin sayo ang desisyon ko..uhmm....hindi na lang ako aalis..magtatayo na lang ako ng boutique....ayaw ko naman ding iwan kayo ni Pia..

*nakangiti pa niyang sabi sakin..pinahanga niya ako..kasi kaya niyang isakripisyo ang lahat para samin ng anak ko..sa tingin nyo ba...sino ako para humadlang sa kanya...hindi ba?

Jake: Hindi Mahal...tumuloy ka...

Bea: ha..?pero Mahal...

Jake: Mahal...hindi mo kami iiwan..kasi kami ni Pia andito lang kami...hihintayin namin ang araw ng pagbabalik mo...saka isa pa umalis ka man..bitbit mo naman kami jan sa puso mo..hindi ba?

Bea: pero bakit gah?

Jake: its a promise i made....Before Julie died...binilin ka niya sakin...aside from taking care of you...she wanted me to help you reach your dreams...siguruhin ko lang daw na matutupad ang pangarap mong makilala sa Fashion World at dumating na ang araw na yun..

Isa pa Mahal..mahal kita..sobra..na kaya ko ng magtiwala na isang araw babalik ka at makakasama naming muli ng ating anak..Hindi mo kailangang isipin na mapapabayaan mo kami kasi ito Mahal..mag asawa na tayo pero hindi ako dapat humadlang sa pangarap mo...na alam ko na matagal mo ng hinangad..

Bea: Gah...

Jake: wag kang mag alala..kami ni Pia..magiging masaya kami na makitang unti unti mong inaabot ang pangarap mo..kami ang numero uno mong tagahanga..kaya mahal..malaya ka..malaya kang abutin ang bituing alam kong matagal mo ng hinihintay abutin..

Bea: Salamt Gah..Mahal kita..mahal na mahal..at babalik ako agad...

Jake: Mahal na mahal din kita ..

*niyakap ko siya at yumakap naman din siya sakin..umiiyak siya..pero malamang dahil sa gulat sa sinabi ko..pinahid ko ang luha niya...

Jake: Mahal..wag kang umiyak..nasa harap tayo ng puntod ng ate mo..baka magalit sakin yan..akalain pinapaiyak ko ang baby niya..

Bea: masaya lang ako..kasi ikaw ang asawa ko..

Jake: mAsaya naman din ako na asawa kita..basta mahal pag andun ka na siguruhin mong hindi mo pababayaan ang sarili mo..at wag mo kaming alalahanin ng anak natin..hindi ko siya papabayaan..hindi mo kami masyadong mamimiss kasi lagi tayong mag pe-face time..lagi kitang tatawagan..

Bea: oo naman Gah..hindi ako papayag na lumipas ang isang araw na hindi kayo nakikita o nakakausap..mahal na mahal kita..at maraming salamat...

Jake: Mahal na mahal din kita..

*i bent down and kiss her lips..she kissed me back..baka isipin nyo kung bakit.hahayaan ko siyang umalis..pero kung kayo ang tatanungin ko..ipagkakait nyo ba sa mahal nyo ang katuparan ng pangarap ng mahal niya?kaya nyo bang maging sakim...kasi ako hindi...seeing the people i love happy makes me a lot happier..so im gonna set her free...chase her dreams and lastly...find her way back home to me...

To be continued...