KNA(Re-Published Version)

THIRTY SEVEN

Jake's POV

Having her here in my arms parang bulang naglaho ang lahat ng sakit na naransan ko sa lumipas na mga taon...I looked up and thanked Julie in silence.kasi nalinawan si Bea dahil sa CD na bigay ni Julie na napanood niya...

Ngayon magkatabi kaming nakaupo ni Bea.....tahimik lang kami pareho..hindi ko alam kung paano ako magsisimulang magsalita...parang sa sobrang dami hindi ko alam kung alin ang uunahin ko..

Bea: Jake...Kelan pa?

*napatingin ako kay Bea...

Jake: kailan pa ang alin?

Bea: kailan mo pa ako minahal?

*nasa itsura niya pa din yung hindi makapaniwala sa nalaman niya..

Jake: Ah...yun ba?..high school ka pa lang nun...Tapos ako naman College na...It was the day when i first saw you with my sister...may project ata kayo..

Bea: ha?e College na ako nung una kitang nakilala bilang kapatid ni Rina e...

Jake: yeah..yung nga lang ang firsy time na nakita mo ako..but not on my part...that time hindi ako yung tipo na nakiki mingle sa mga bisita ng kapatid ko sa bahay...You know Rina..napaka ingay niya.....So everytime na may bisita siya i make it a point na hindi magpakita....

Rina always told me na suplado ako pero ewan ko.ayoko lang talaga....

Until that day...Bababa ako dapat nun..pero i was caught off guard when i saw you..Palihim na tingin lang ako..kasi ayaw kong makuha ang atensyon nyo.....You are so beautiful...Tapos....lalo ka pang gumaganda pag ngumingiti ka...I may sound cheesy..pero ang sarap marinig ng tawa mo..my heart skipped a beat..i think you got my heart that day...Love at first sight..

Bea: pero bakit?

Jake: bakit naging kami ni Julie?

*tumango naman siya..

Jake: Ang ate mo...siya yung tipo ng tao na hindi mahirap pakisamahan...Napaka friendly...naging mag kaibigan kami agad nung naging classmates kami...Until one day...we both agreed to give it a try...Unti unti...i found myself already loving her..But not the way i love you...

Sa totoo lang...hindi naman siya mahirap mahalin..kasi bukod sa mabait..maalaga din siya.....Pero sa kabila nun...Hindi ka nawala sa puso ko..at maging sa isip ko...hindi yun natakluban ng kung ano mang meron kami ni Julie...

Mas umusbong pa ang nararamdaman ko sa yo the moment i saw you again..it was your first day as a College student..palihim lang akong tumitingin sayo nun...Until one day na shocked ako kasi nalaman ko na magkapatid pala kayo ni Julie...

Ilang taon..na halos tiisin ko ang makita ka na may kausap na iba...Idagdag mo pa yung palagi mo akong tinatarayan noon...

Lalo na nung araw na nakita kita kausap ang varsity player ng school..halos gupuin ako ng selos without even knowing na nakakahalata na pala ang ate mo..

Kaya pala sobrang pagtataka ko na nakikipag biruan siya bigla sa mga kaklase naming lalaki.....Kasi hindi naman siya ganun..Pero pinag walang bahala ko lang yun...Kasi sa totoo lang nung mga oras na yun..may guilt na ako.na nararamdaman...kasi pinagpapatuloy ko yung relasyon namin..pero alam ko naman na hindi ko kayang ibigay sa kanya ng buong buo ang puso ko..

After graduation..i was actually planning to talk to her...At para na din umamin...Hindi na kasi tamang pahabain ko pa ang isang bagay na alam kong hanggang dun na lang talaga...I was about to tell her the truth...kaso that same day was the day that she was brought to the hospital..