Heist •Chanmin•

~21

Oy ve yorum lütfen 🐝
•••

Bebek kokusu o kadar güzel bir şeydi ki...

Bilmiyorum. Oldum olası severdim bebekleri ama bence kızım olduktan sonra daha da bi hoşuma gitmeye başlamıştı. Bae'm o kadar muhteşem bir bebekti ki beni her şeyiyle bağımlı kılıyordu belki de. Yumuşak tatlı kokusu, burnuma değen sarı olduklarını bildiğim dalgalı bukleler, ve kafamı birazcık kaldırsam denk geleceğim yumuşak tombik yanağı...

Minnettardım. Tanrıya kızımı bana verdiği için o kadar minnettardım ki kelimelerim yetmezdi bu duruma. Lakin ister istemez minnettarlığımı paylaştığım biri daha vardı. Chan... Her ne kadar olan şeylerden sonra sana lanet edip seni kafamda bitirdiğimi düşünsemde işte buradasın. Açılan üstümüze poları çekiyor, kızımın ve benim rahatımızı gözetiyorsun. Saçlarımı okşuyorsun, izin veriyorum. Bae'nin kafasına öpücük konduruyorsun ve ben artık bundan rahatsız olmamaya başlıyorum.

Çünkü fark ettiğim bir şey var. Her ne kadar beni dinlemeyip ben hariç herkese inansanda bundan pişmansın. Gözlerindeki yorgunluk çok fazla. Öyle ki acıyorum sana. İkimizinde durumu çok farklı.

Ben kızıma sahibim. Sana benzeyen, ikimizin canından olan Bae'me sahibim. Onunla iyileştim. Ama sen... Senin Bae'n yok. Senin iyileşmek için sığınabileceğin biri yok. Ben her seni özlediğimde kızımıza bakmışken sen bu hakka sahip değildin.

Bu yüzden sanırım biraz haksız hissediyorum.

Yüzümde hissettiğim parmaklara tepki vermeden uyuyormuş gibi yapmaya devam ettim. Usulca geziniyor arada okşuyordu tenimi. Gözümün ucuna geldiğinde duraksadı. Eskiden de yapardı bunu. Badem gözlerime dokunur ve tatlılığından bahsederdi. Şimdiyse daha çekikti gözlerim. Farklıydım. Farklıydık.

İkimizde eskisi gibi değildik.

Yavaşça gözlerimi aralayıp derin bir nefes aldım ve baktım gözlerinin içine. Gözlerini kıprıştırmış öyle elini yüzümden çekmişti. Gözlerimi tekrar kapatıp başımı sağa sola oynattım. Burnum bae'nin yanağına gelmişti. Tombişim hala uyuyordu ve çok hoşuma gidiyordu bu.

"Günaydın bay yatak odama girip kızımla uyuyakalan komşum."

"Günaydın kaldırmak yerine yanımıza yatan komşum."

Aynı şekilde cevap vermesiyle gülümseyerek gözlerimi açtım. Tavana bakıyordu ama ben ben bakınca gözlerini bana doğru çevirmişti. Öyle durduk. Ortada kızımız, o bunu bilmezken birbirimize baktık. İkimizinde yüzünde nazik bir gülümseme vardı.

Bana kalırsa artık ikimizde eskisi kadar birbirimizin eski haline takılmıyorduk.

"Sana zorluk çıkardığım için kusura bakma. Sadece... Zor bir geceydi."

"Kızımı şikayet etme diye yaptım. Üstüne alınma."

Bae'nin onu köprüden düşürme eylemini hatırlattığımda güldü. Elbette şikayet felan umrumda değildi. Hah zaten edemezdi. Bebeğim minicikti ve her suçtan muaftı. Tek yaptığım şu an onunla oluşuma kılıf uydurmaktı. Bu arada. Hatırlıyor. Demek ki başından beri yaptığı çoğu şeyde kendi iradesi de vardı.

"Minik tatlı bir katil... Bu arada uyku problemi var demiştin ama..." Parmağı ile sarışınımı gösterip kaşlarını yukarı kaldırdı. "Bana pek öyle gelmedi."

"Senin yanında uyuyor."

Nettim. Buna kılıf uyduramazdım. Kızım gerçekten onun yanında daha kolay uykuya dalıyor hatta şimdi olduğu gibi direk uyanmıyordu. "Bu yüzden ölmekten kurtuldun. Kızıma müteşekkir olmalısın."