Heist •Chanmin•

~40

Her oy ve yorum Bae ve Hae'ye oyuncak🐝🐢
•••

Yeşil, mavi ve kırmızı.

Kabloların üstünden hızlıca geçtim ve adımlarımı saymaya devam ettim. Varmam gereken noktaya yaklaşık iki yüz adım kalmıştı. Seslice nefesimi verdim. Chan'ın söylediğine göre o yerde bugünlerde açılan bir delik vardı. Oradan çıkacak ve Bang ailesinin saygıdeğer kendini ölü gösteren başının odasına gidecektim. Görevim buydu. O herifi öldürmeye giden yolları temizlemek ve onu halletmek. Siyah borunun altından geçtim ve beyaz panelin üstünden atladım. O şerefsize ulaşmama çok az kalmıştı.

Yüz doksan adıma vardığımda ilerideki ışığa baktım. Yandan kırılmıştı duvar. Elektrik yerini tamir ediyorlardı. Gördüğüm kadarıyla biri yoktu. Yavaşça yaklaştım ve kafamı biraz çıkarıp içeriye baktım. Üç kişi. Sisteme bakıyorlardı şu an. Adımı attım ve duvarın arasından çıktım. Derin bir nefes aldığımda ortadaki adam tornavidaya ihtiyacı olduğunu söyleyerek arkasını dönmüştü. Göz göze geldik. Omzumu silktim. "Merhaba."

"Biri va-" yere eğildim ve ayaklarına vurup dizlerinin üstüne düşmesini sağladım. Yüzüne yumruk attığımda tamamen yere düşmüştü. Acil durum yerine koşan adamı şapkasından tutup çektim. "Nereye gidiyorsun sen öyle?"

Kafasını sistem yerine çarptığımda ayakta dikilip korkuyla bize bakan adama döndüm. Hiçbir şey yapmamış çığlık bile atmamıştı şoktan. "Kusura bakma ama anlarsın ya. Şu an baskın yapıyorum. Bilincinin pek açık olmaması lazım."

Bağıracağı sırada arkamı döndüm ve yüzüne tekme attım. Masaya çarpıp yere düşmüştü. Önüme gelen saçları düzeltip yerdeki plastik kabloları elime aldım. Bu adamları bağlamam gerekiyordu. Ağızlarını da kapatsam iyi olurdu. Gerçi. Neyse. Dövüşürken öldürmemiştim şimdi savunmasızlarken öldürmek olmazdı.

Hepsinin ağzını ve ellerini bağlayıp masaya sabitledim. Güvenlik yeriydi burası. Olduğum yerde düzeldim ve ekrana baktım. Abim şu tarafa gidiyor olmalıydı ama kameralarda gözükmüyordu. Ablamla Hyunjin demek ki hala sisteme erişebiliyordu.

Bebeklerimi özledim.

Şu an Bae ile oynayıp Hae'ye sarılıyor olabilirdim. Bu gerçek beni çok sinirlendiriyordu. Çocuklarımdan uzaktaydım ve bu yine o herif yüzündendi. Silahımı çıkardım ve güvenliği kapatıp sıkıca tuttum. Bunları düşünmeyip göreve odaklanmalıydım. Buraya gelen en az iki kişi vardı şu an.

"Sana diyorum kameralar çok durağan. Buraya geldiğimizin kayıdı bile olmayabilir."

"Kameralar nasıl durağan olabilir?"

İçeriye girdiklerinde kapının arkasından onlara baktım. Gerçekten de iki kişilerdi. İlk başta durumu anlayamayıp yerde yatan adamlara baktılar. Durumu anladıklarında herşey için geçti. Kapıyı kapatmıştım çoktan. "S-sen?! Seum-"

Karnına vurduğumda diğeri silahını çıkardı. Bileğini tutup büktüm ve yakınındaki yüzüne kafa attım. Kendine gelen yumruk attığım da aynı şekilde silahına uzanmıştı. Dizimle tekme atıp duvara yapıştırdım. Agh. Bu sefer de diğeri ayağa kalkmıştı. Sinirim bozulmuştu. İlla sert olmalıydım yani. Peki öyleyse.

Malzeme kutusundaki çekici alıp kafasına vurdum. Duvara yapışana döndüğümde benim gibi malzeme kutusuna uzanmıştı. Çekici elimde çevirip kafasına attığımda ise buna gerek kalmadı. Seslice nefesimi verdim. Bebeklerime hemen sarılayım banyo yapmama gerek kalmasın diye güya kansız halletmeye çalışıyordum. İlla sinirlendireceklerdi beni.

"Seung? Seungmin beni duyuyor musun?"

Chan'ın sesini duymamla elimi kulağıma götürdüm. Telsizle iletişime geçiyordu. Bir şey mi olmuş- "İyi misin?"