L̴o̴v̴i̴n̴g̴ M̴s̴. F̴e̴t̴h̴e̴r̴s̴t̴o̴n̴

Chapter 67

Kali

We just finished our work immersion yesterday but meron pa kaming gagawin sa sabado last activity na namin yun dahil sa linggo pwede daw kaming mamasyal, and then Monday ng madaling araw ay babalik na ulit kami sa manila.

Today is Friday, and we're preparing for Mrs. President's birthday. Nakipagpalit ako kay Ma'am Mara ng kwarto para lubos-lubusin na rin ang pag-iwas kay Ms. Aviona mabuti na lang at pinakiusapan na rin ni Love si Ma'am Mara at pumayag naman ito. Bilis kausap.

Habang nag-aayos kami, I could feel someone's watching me, kaya iginala ko ang aking mga mata, hanggang sa magtama ang mga mata namin ni Ms. Avi kausap nito si Ma'am Patricia mukhang seryoso nga ang pinag-uusapan nila. Agad akong nag-iwas ng tingin at muling ibinaling ang atensyon ko sa aking ginagawa.

Pumunta na kami sa room nila Mommy kasama yung mga kaibigan ko dala ang regalo ko.

"Mom! " I called out nang makapasok na kami sa kwarto.

"Oh, hi, sweetie." She's a bit shocked. Lalo na ng makita nya na may mga kasama ako.

"Happy birthday, Mom. As I promise, I want you to meet my friends." Lumapit ako sa kanya at nagbeso.

"S-Si Mrs. President ang Mommy mo?" They all exclaimed in unison, na ikinatawa namin ni Mom.

"Yes, but no one knows, kayo lang," I said, and they nodded in understanding. "Anyway, Mom. This is Samantha, aka Love. This is Z for Zoey, Sav for Savannah, and Max for Maxine. Guys, meet my Mom." Pagpapakilala ko sa kanila.

"Nice to meet you all, ladies," Mom said, greeting the girls with a smile.

Maya-maya ay binati na nila si Mom ng happy birthday tsaka binigay yung mga regalo nila na ikinatuwa naman ng nanay ko pero halata sa mukha nito yung gulat dahil hindi nya inaasahan na magbibigay sila 'cause I just informed lang naman before na ipapakilala ko sila sa kanya.

At dahil nandito nga rin si Mama sa kwarto ni Mommy, ay pinakilala ko na rin sila. Muli nagulat na naman ang mga ito hindi makapaniwala na dalawang Mrs. President ang kaharap nila ngayon.

Para hindi na sila masyadong magtanong, we told them a long story short about me being the daughter of the President of DU.

After that, kinailangan na naming pumunta sa venue na pagce-celebrationan ng birthday ni Mommy. Sayang nga lang at hindi namin kasama ngayon si Dad para mag-celebrate ng birthday ni Mommy may importanteng meeting kasi sya pero sa bahay na lang ulit kami mag-celebrate pag-uwi namin.

Nagsimula na rin yung celebration; of course, hindi naman mawawala yung special number. At oras na nga, it's my turn now to perform.

"Nais ko lamang tawagin si Miss Juliana Kali Villarreal upang handugan tayo ng isang madamdaming awitin. Please come on stage." Rinig ko ang mga hiyawan at palakpakan ng mga estudyante at mga guro habang paakyat ako sa mini stage hanggang sa nagkatitigan kami ni Ms. Avi. Ewan ko ba at bigla akong kinabahan sa hindi ko malamang dahilan.

"Good evening, everyone. To all of the students and teachers, na nandito," I started as I cleared my throat. "Bago ko umpisahan ang lahat nais ko lamang batiin ng happy, happy birthday to our beloved President of DU. Thank you po Ma'am (Mom) for everything. I hope you'll enjoy your special day. Wish you all the peace and happiness in life, and I hope God will give you a long life." Tumingin ako sa gawi ni Mom at umiiyak na ito.

Alam kong gusto na nya akong lapitan at yakapin, pero pinipigilan nya lang ang sarili nya, so she just mouthed 'Thank you' and 'I love you' sinuklian ko naman ito ng matamis na ngiti.

Muli kong ibinaling ang atensyon ko sa mga tao at muling nagsalita.

"Bago ko po simulan ang aking awitin nais ko lang pong iparinig sa inyo ang aking maikling tanghal tula na pinamagatang "Tanggap Ko Na."
Inaalay ko po ito sa mga taong mas piniling magparaya para sa mga taong mahal nila, sa mga taong nagmahal ng husto, pero sakit lang ang naidulot nito. Pero porket hindi ka na mahal ng taong mahal mo ay basta-basta ka na lang susuko. Lumaban ka, ikaw nga nila 'habang may buhay may pag-asa' pero kung sa tingin mo wala na talagang pag-asa, matuto tayong bumitaw at hayaan na lang sila kung saan sila masaya." I took a deep breath. Bago ko umpisahang bigkasin ang mga salitang nais kong sabihin.