AVI
"Isa pa?" I asked her seductively, biting my lip.
She looks at me as her eyes widen in shock and her cheeks flush.
"I'm just kidding, baby." I lightly laughed, and she let out a sigh of relief.
"You're such a tease." She rolls her eyes in a playful manner that made me laugh even more. "What do you want us to do now? Any plan?" Tanong nito tsaka naupo. As I approached her, she quickly pulled me in between her legs. I giggle and kiss her head.
Saglit akong nag-isip bago tumingin sa kanya. "Maybe we could swim?" Suhestyon ko sa kanya.
"Yeah, let's swim." She nods and smiles.
Bago pa man ako maka-alis pinabaunan nya muna ako ng halik. Mauuna na ako sa dagat at susunod na lang daw sya.
FF...
"Finally, nadiligan ka na rin." Bungad sa'kin ni Dalia nang makalapit ako sa cottage nila. I gave her a confused look. "That lovely hickey that is marked on your neck is enough evidence that you two had sex," She said with a smirk.
Fuck! Lumabas akong ganito? Kaya pala pinagtitinginan ako kanina. Bakit nga ba nakalimutan kong takpan 'to. I grab my phone and look at my reflection. Sa kabila ng lahat hindi ko pa rin maiwasang mapangiti habang inaalala yung mga nangyari kagabi.
Heaven!
"So, kayo na?" Rinig kong tanong ni Dalia while lightly nudging me na nakapag pabalik sa'kin sa wisyo.
I look at her and smile before answering her question. "Yeah, she asked me to be her girlfriend... and I said yes." Muli ko na namang naramdaman ang mga paro-paro sa aking tyan. Agad nya akong niyakap at nagtitili. My god, this woman balak pa atang basagin yung eardrums ko.
"Ahhh... I'm happy for both of you!" She said, genuinely happy for me and Kyler. Let's say they don't like Adie for me. Kaya ganun na lang sya kung mag-react.
"Thank you!" I replied.
"You know what? I really do like that girl-" Hindi na nya natapos yung sasabihin nya nang tignan ko ito ng masama na ikinatawa naman ng bruha. "Sayo kasi... react agad e." I playfully smack her shoulder.
"She is really a nice girl, parang sya nga lang ang matino sa kanilang lima-oh, and Miss de Leon as well." I nod in agreement. "Don't get me wrong. I love my Sav-Sav, kahit minsan; she's annoying as fuck." She added, and we both burst out laughing.
"But she seems sweet and kind." Komento ko.
"Yeah, she is."
KYLER
Nakangiti akong sinundan sya ng tingin palabas ng pinto. Pinauna ko na muna sya, magsi-swimming daw kasi kami. Magbibihis na sana ako pero sa paghakbang ko para sana kunin yung swimsuit na susuotin ko, aksidenteng may naapakan ako. Bahagya akong yumuko tsaka kinuha ang bagay na natapakan ko. I recognized it right away; it was Aviona's necklace, yung lagi kong nakikitang suot nya. I slowly knelt down and closed my eyes as I felt a sharp pain in my head. Para itong mabibiyak at sa pagpikit ng aking mga mata, unti-unting lumitaw ang imahe ng dalawang tao ngunit malabo ang mga ito, but I recognized one of the voices, and it was mine.
Maya-maya ay bahagya itong luminaw. I see myself and a girl talking."Please, stop crying, Aviona. I promise... I'll be back." Pagpapatahan ko sa kausap ko.
Wait... Aviona?
"P-please, stay." Pakiusap nito habang marahang hinahaplos ang mukha ko.
"Here," I said at pumunta sa likod nya para ilagay yung kwintas sa neck nya.
"What is this for?" Takang tanong nya habang patuloy pa rin sa pag-iyak, kaya marahan kong dinampian ng halik ang kanyang noo.
"Para maramdaman mong nandito lang ako malapit sayo. I want you to take care of this and please wait for me," I said to Aviona, and then we hugged each other at naging malabo na ulit ang lahat.
"Baby!" Rinig kong pagtawag sa akin na may kasamang pag-alog na nakapag pabalik sa akin sa wisyo. I look at the person in front of me, pero malabo sya dahil na rin sa natatakpan ng luha ang aking mga mata. "K-kali, what's wrong? Hey! Baby, can you hear me?" She asks me in a panicked voice.
I don't know why I can't speak or be able to move. I just noticed that I'm now lying on the floor. I heard her talking to someone on the phone.
"Baby, talk to me, please. Anong nararamdaman mo?" Nanginginig ang boses na tanong nito. I managed to reach my hand up to her face before pulling her down to kiss me. Maya-maya pa ay nakarinig ako ng mga pumasok at nag-aalalang mga boses. Bago pa man ako tuluyang lamunin ng kadiliman. I whisper to her, saying, 'I love you' at tuluyan ng pumikit ang aking mga mata.
AVI
Naiinip na ako kaka-antay kay Kyler, hanggang nagyon e wala pa rin sya dito. So I decided na tignan na lang sya sa kwarto namin. Nagpaalam na muna ako sa kanila at pagdating ko sa kwarto namin naabutan ko si Kyler na nakahiga sa sahig at tulala ito kaya dali-dali akong lumapit sa kanya, at marahang inihiga ang kanyang ulo sa lap ko.
"Baby!" Pagtawag ko sa kanya habang marahan syang inalog. Tinignan lang ako nito, while her eyes are full of tears. "K-kali, what's wrong? Hey! Baby, can you hear me?" Tanong ko rito, nagsisimula na akong magpanic dahil hindi sya gumagalaw o magsalita manlang. Tumawag na ako sa mga friends namin to help me. "Baby, talk to me, please... You're scaring me." My voice was shaking as I spoke to her. She gently grabs my face, pulling me down, and kisses me. It made me scared even more and totally confused about what was happening to Kyler. Maya-maya pa ay nagsipasukan na yung mga kaibigan namin kasama ang paramedic.
"Aviona, what happened to her?"
"Is she ok?"
"Kali, naririnig mo ba kami?" Nag-aalalang tanong ng mga ito.
"I love you." Bulong na wika nito sa akin bago sya nawalan ng malay.
Napaaga ang balik namin sa Manila, sakay sa private jet nila Kyler as we directly brought her to St. Claire Hospital na pagmamay-ari ni Tita Diane, her mom's twin sister. Tita Stella and I, including Tito William, na upo silang mag-asawa sa couch, habang ako naman naka upo sa isang upuan malapit sa hospital bed ni Kyler.
ᴀ/ɴ: 𝚑𝚒 𝚐𝚊𝚢𝚜! 𝙸 𝚓𝚞𝚜𝚝 𝚠𝚊𝚗𝚝𝚎𝚍 𝚝𝚘 𝚕𝚎𝚝 𝚢𝚘𝚞 𝚔𝚗𝚘𝚠 𝚝𝚑𝚊𝚝 𝚝𝚑𝚒𝚜 𝚋𝚘𝚘𝚔 𝚒𝚜 𝚊𝚕𝚖𝚘𝚜𝚝 𝚏𝚒𝚗𝚒𝚜𝚑𝚎𝚍. 𝙼𝚊𝚢𝚋𝚎 𝚓𝚞𝚜𝚝 𝚊 𝚏𝚎𝚠 𝚖𝚘𝚛𝚎 𝚌𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛𝚜, 𝚊𝚗𝚍 𝚝𝚑𝚎 𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢 𝚘𝚏 𝙼𝚜. 𝙰𝚟𝚒𝚘𝚗𝚊 𝚊𝚗𝚍 𝙺𝚢𝚕𝚎𝚛 𝚠𝚒𝚕𝚕 𝚌𝚘𝚖𝚎 𝚝𝚘 𝚊𝚗 𝚎𝚗𝚍. 𝚃𝚑𝚊𝚗𝚔𝚜 𝚏𝚘𝚛 𝚛𝚎𝚊𝚍𝚒𝚗𝚐, 𝙰𝚞𝚝𝚑𝚘𝚛 𝚕𝚘𝚟𝚎𝚜 𝚢𝚘𝚞 𝚊𝚕𝚕 𝚊 𝚕𝚘𝚝 ♡♡♡ 𝙷𝚊𝚟𝚎 𝚊 𝚗𝚒𝚌𝚎 𝚎𝚟𝚎𝚗𝚒𝚗𝚐 𝚖𝚐𝚊 𝙿𝚊𝚗𝚐𝚐𝚊! (◠‿◠)
BINABASA MO ANG
L̴o̴v̴i̴n̴g̴ M̴s̴. F̴e̴t̴h̴e̴r̴s̴t̴o̴n̴
RomanceGosh! Kung nakakamatay lang siguro ang karupukan, siguro ay matagal ko nang nilisan ang mundo ng sangkabaklaan. Pero kung sya lang naman, I mean... Why not. Willing naman akong magpakarupok para sa kanya. Charr.