online game ထဲမှာကျင့်ကြံမယ်| online game ထဲမွာက်င့္ႀကံမယ္(Dropped)

အခန္း ၂၄။ ေန့အခ်ိန္ႏွင့္ညအခ်ိန္ (အပိုင္းခြဲ-၂)

အခန္း ၂၄။ ေန့အခ်ိန္ႏွင့္ညအခ်ိန္ (အပိုင္းခြဲ-၂)

ခဝါသည္အမ်ိဳးသမီးသည္ တုကူးေက်ာ့မွတ္မိေနသလို အားနည္းေဖ်ာ့ေတာ့မေနပါေခ်။ သူေတာင္းစားၾကက္ကင္အတူစားရန္အတြက္ အိမ္မွာပင္ တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ ေရွာင္ေပါင္ျပန္အလာကို ေစာင့္စားလ်က္ရိွသည္။

လူတိုင္းက မုဆိုးမယန္ဘာလုပ္ခဲ့သည္ႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအိုက ဘာေျပာခဲ့သည္ဆိုတာကို သူမအားျပန္ေျပာျပၾကသည္။

"အခ်ိန္က်ၿပီဆိုတာက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

ခဝါသည္အမ်ိဳးသမီးသည္ သတိလစ္ေနေသာ ေရွာင္ေပါင့္ကိုဖက္ကာ ငိုေႂကြးေလသည္။

"မင္းမွမသိရင္ ငါတို႔မသိႏိုင္ဘူး"

ေအာင့္ထ်န္းက ဗလာအၾကၫ့္ျဖင့္ေျပာသည္။

ခဝါသည္က သူမသား၏မ်က္ႏွာကိုၾကၫ့္ကာ ရုတ္တရက္ တစ္စံုတစ္ရာ သတိရသြားသလို မ်က္ရည္သုတ္လိုက္ၿပီး ၾကည္လင္ေနေသာ ေက်ာက္စိမ္းအေဆာင္လက္ဖြဲ႔တစ္ခုကို ရွာေဖြလိုက္သည္။

အဲဒီ့ေနာက္ အတိတ္ကို လြမ္းနသသျဖစ္ဟန္ေပၚလာသည္။

"ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ေရွာင္ေပါင့္ကို ကိုယ္၀န္လြယ္ခဲ့တာလဲဆိုတာ ကြၽန္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက သူ႔အေဖနဲ႔က ေစ့စပ္ၿပီးသြားလို႔ လက္ထပ္ဖို႔ေစာင့္ေနခဲ့တာပါ။ လက္မထပ္ခင္တစ္လအလိုမွာ ရုတ္တရက္ သူေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ လက္ထပ္မဲ့ေန့အထိ သူေပၚမလာခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မအၾကာႀကီးေစာင့္ခဲ့ေပမဲ့ သူေရာက္မလာဘူး။ ေနာက္ေဝာ့ ကြၽန္မအေမက လက္ထပ္ပြဲကိုဖ်က္ၿပီး ေတာရြာဘက္က စိုက္ခင္းတစ္ခုဆီပို႔လိုက္တယ္ေလ။ အေမေျပာတာေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေနမွ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကိုျပန္ေခၚမယ္ေပါ့။ ကြၽန္မနဲ႔အတူ ကြၽန္မရဲ့အေစခံေတြက အဲဒီ့စိုက္ခင္းက အိမ္မွာေနထိုင္ၿပီး အဲဒီ့မွာ လုပ္သက္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အေစခံေဟာင္းေတြနဲ႔ လက္မထပ္ရေသးတဲ့ အပ်ိဳအရြယ္အေစခံမေလးေတြပဲရိွတယ္။ ကြၽန္မရဲ့ကိုယ္၀န္ကလည္း တစ္ေန့ထက္တစ္ေန့ ႀကီးႀကီးလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေရာ ကြၽန္မရဲ့အေစခံေလးကပါ ဘာမွနားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ အဖ်ားေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ပဲထင္ခဲ့တာေပါ့။ ကြၽန္မရဲ့မိဘေတြကလည္း အရမ္းေဒါသထြက္ေနၾကတာ‌ဆိုေတာ့ သူတို႔ကို သမားေဝာ္ပင့္ေပးဖို႔ အေၾကာင္းမၾကားရဲဘူး။ ဒီေတာ့ အိမ္ထဲမွာပဲပုန္းေနၿပီး ဘယ္သူနဲ႔မွ မအေတြ့မခံရဲေတာ့ဘူးေလ။ ကြၽန္မရဲ့အေမ ကြၽန္မဆီလာလည္တဲ့အခ်ိန္က်ေဝာ့မွ ကြၽန္မသိလိုက္ရတာက... ကြၽန္မမွာ ကိုယ္၀န္ခုနစ္လရိွေနၿပီဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီ့လေတြမွာ ကေလးက လံုး၀ပ်က္က်မသြားခဲ့တာေတာင္ ကြၽန္မမိဘေတြက ကြၽန္မေမြးၿပီးတာနဲ႔ ကေလးကိုေရႏွစ္သတ္လိုက္မယ္လို႔ေျပာေနတာ နားစြန္နားဖ်ားၾကားခဲ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္မကို လက္ထပ္ေပးမယ္တဲ့ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မအရမ္းေၾကာက္သြားၿပီး ညတြင္းခ်င္းပဲ အ၀တ္အစားေတြထုပ္ပိုးၿပီး ဒီၿမိဳ႔ဆီထြက္ေျပးလာခဲ့တာ"