South Boys #5: Crazy Stranger

Chapter 34

ANO ANG GINAGAWA NI ASHER JAMES PRUDENTE RITO SA BAHAY NAMIN?!

Nataranta ako nang maalala ang ayos ko. Hindi ko alam ang uunahin, kung mag-aalis ba muna ako ng muta, kung kakapain ba ang aking pisngi kung may panis na laway ako, susuklayin ba ang parang sinabunutan sa gulo kong buhok, o yayakapin ang aking dibdib dahil manipis na shirt lang ang suot ko at wala akong bra! Alin nga ba?!

Tinakpan ko ang aking mukha. Iyon ang una kong ginawa. Shoot!

Siguro mga ilang minuto. Two? Three? Wala akong naririnig na kahit ano. Nagbilang ako ng up to ten. Wala pa rin. Ibinuka ko nang bahagya ang dalawang daliri ko para silipin si Asher. 

Nandiyan pa ba siya? Pagsilip ko, nasa harap ko pa rin siya! Inayos ko ulit ang mga daliri ko para hindi siya makita!

Ayan, baka napahiya na siya? Baka hindi na nakatingin? Sumilip ulit ako. Buka ulit ng mga daliri. Pero nandoon pa rin! Inayos ko ulit ang mga daliri ko at nagbilang ulit sa isip ng up to ten. Tapos sumilip ulit ako. Pero nandoon pa rin siya! And this time ay nakasimangot na siya habang nakatingin sa akin!

"Anong ginagawa mo?" Ang tanong niya na bagaman flat ang tono ay kakakapaan ng iritasyon.

Inalis ko na ang aking kamay na nakatakip sa aking mukha. "Ikaw, anong ginagawa mo rito?" pilit na kaswal na aking tanong kahit ang totoo ay gusto ko nang magpalamon sa lupa. I mean, sa tiles pala. Naka-tiles ang floor namin.

Bakit ba kasi siya nandito? Wala siyang pasabi. Saka, wala ba siyang ibang ginagawa? Hindi ba siya busy? Galing lang siya rito kagabi, ah?

Nakasimangot pa rin siya, pero nang bumaba ang tingin sa katawan ko ay agad niyang ibinato sa iba ang paningin niya. Bahagya siyang umubo. "Nag-chat sa akin ang mama mo."

Si Mama? Ano na naman? Nang maalala si Mama ay agad itong hinanap ng mga mata ko. Wala ito.

"Nasa likod niya. May kukunin daw siya."

"Kailan pa?" nag-aalalang tanong ko. "I mean, ilang minuto na?!"

Parang doon lang din na-realize ni Asher kung ilang minuto nang wala si Mama. Nabura ang pagkakasimangot niya. "I think more than ten minutes na."

"Shoot!" Napatakbo ako sa likod bahay. Napakaliit lang ng likod namin. Ekstrang lupa lang iyon.

Nakita ko si Mama agad. Nakatayo ito sa tapat ng sakong basurahan na naroon. Wala itong kakilos-kilos. Nilapitan ko ito agad at iniharap sa akin. Doon lang ito nagising sa tila pagkakahimbing.

"Lai, anak." Tinitigan ako nito. "Ang gulo ng buhok mo. Kagigising mo lang ba?"

"Opo, Ma. Bakit po kayo nandito? Nagtapon po kayo ng basura? Di ba sabi ko po, ako na ang magtatapon."

Ang mga mata ni Mama ay sa magulo ko pa ring buhok nakatuon. Tila gusto akong haplusin sa buhok ko pero may kung anong dahilan kaya hindi nito magawa.