South Boys #5: Crazy Stranger

Chapter 56

"THEN GO AHEAD AND TRY MY PATIENCE."

Tinatakot niya ba ako?

Handa na ako na singahalan siya nang bigla ay mahinahon siyang magtanong. Parang hindi nanakot kanina lang. "How was your pregnancy?"

Napausod tuloy ang papatubo ko nang sungay. Napalabi ako. Kalahati ng pagbubuntis ko noon ay nag-o-online job ako, habang nagre-review para sa board. Bakit interesado siyang malaman?

Kalmado pa rin siya sa pagsasalita. "I didn't see any CS scar on you, so it was a normal delivery, right? Pero mahirap pa rin iyon, di ba? At noong malaki na ang tiyan mo, may nakakasama ka ba? May tumutulong ba sa 'yo? May umaasikasaso ba sa 'yo?"

"Si Renren," tamad na sabi ko para matigil na siya sa pagtatanong. "Pumupunta siya sa akin kapag wala siyang pasok." Ganoon ang gawain ni Renren noon. Minsan din ay uma-absent pa ito mapuntahan lang ako. Kapag wala namang pasok ay lumuluwas pa rin ito ng Manila, tumatakas sa mga magulang nito, para makapag-stay lang sa apartment ko.

"I doubt na marunong sa bata iyong pekeng pinsan mong iyon. But, still, I am thankful because she was there."

Hindi na ako kumibo. Hindi ko gusto na pati ang aking dibdib ay nahahawaka na sa kanyang pagiging kalmado.

"Ano palang gusto mong kainin?"

"What?" masungit kong tanong.

"Sabi ko, anong gusto mong kainin? Hindi ka pa kumakain."

"Hindi ako nagugutom. May gabi na hindi talaga ako kumakain as fasting." Totoo naman iyon, pero ngayon ay wala lang talaga akong gana. Gusto ko na lang na umalis na siya para mabalikan ko na si Bobbie sa kuwarto.

"All right." Napatanga ako nang isara niya na ang pinto at ikandado. Pagkuwa'y pinagpagan niya ang sofa gamit ang dinampot na throwpillow.

Napahumindig ako. "What the hell do you think you're doing?!"

Pagkapagpag niya ay pinagpatong niya ang dalawang throwpillow saka balewalang nahiga roon. Nakatingin siya sa akin habang nakahiga. "Ano sa tingin mo? "

"Bakit nakahiga ka riyan?!"

"Obvious ba? Inaantok na ako kaya ako nahiga. Tutal hindi ka na kakain, matutulog na lang ako."

"What?!" Halos tumalsik na ang laway ko sa kanya. "Matutulog ka? Kung inaantok ka, bakit hindi ka pa umuuwi sa inyo?!"

"Saan ako uuwi? My family is here."

"Are you crazy?!"

"Maybe." Humalukipkip siya habang nakahiga sa sofa. "Kakailanganin mo ng maraming lakas bukas, kaya kung ako sa 'yo, balikan mo na sa taas ang anak natin. Pero kung mas gusto mong tabihan ako rito sa sofa, ayos lang din naman. Iyon nga lang, wag kang aasang makakapagpahinga ka pag dito ka."