Seed of Doubt (book 1) complete

CHAPTER 23

Naupo si doctor Crime sa kaniyang office chair sa harapan ng kaniyang malapad na mesa kung saan niya inilatag ang mga libro ng laboratory. Iyun ang listahan ng mga naglog in.

Pagkabalik niya sa laniyang bahay ay kumuha lang muna siya ng kape pagkatapos niyang ilagay sa ref ang kaniyang malaking baso na naglalaman ng vaccine na kaniyang kinuha sa laboratory.

Pagkatapos ay itinuloy niya ang kaniyang pagbabasa. Inilapag niya ang kaniyang mug ng kape sa ibabaw ng mesa at binuklat niyang muli ang mga nakatalang pangalan. Nabasa niya ang pangalan ni doctor Benigno at doctor Caspin dahil ang mga ito man ay gumagamit ng laboratory. Maging siya. Kaya naman ang kaniyang pirma ay naroon din sa logbook.

Ang hindi nakatala roon ay kung sino ang mga nagrequest ng mga specimen samples.

"Ugh," ang kaniyang sambit. The records department has been tardy dahil hindi ito gumawa ng mga listahan kung sino ang mga gumawa ng requests ng specimen.

"Iyun na nga lang ang gagawin tamad pa," ang kaniyang bulong at saka niya binuklat pa muli ang logbook at napansin niyang nitong mga nakaraan na linggo ay ang tatlong pangalan ang namamayagpag sa mga nakatalang gumamit ng laboratory.

Sina doctor Caspin, doctor Benigno, at doctor Magtibay. Kumunot ang kaniyang noo. Hmmm, pinatay ang dalawa, kinidnap ang isa. At siya ay pinagtangkaan. Bakit? Bakit kayo pinuntirya?

"Ugh," ang kaniyang sambit. "Ano bang nagkokonekta sa inyo? Sa atin?" ang kaniyang pagkausap. She was used to extract evidences mula sa katawan ng mga biktima. Hindi man nakakapagsalita ang mga bangkay ay mga naiwang marka naman ng mga ito ang nakikipag-usap sa kanila.

But that instance ay walang clue siyang nakuha sa mga katawan nito na magtuturo sa kaniya sa character ng killer. Kaya naman kaydetective Atlas siya umaasa na makapagbigay sa kaniya ng clue. Inaasahan niya ang galing at talino nito. Well he may be not as intelligent as her pero mas may experience ito sa pag-iimbestiga. Ang magagawa na lang niya ay ang tumulong dito.

Naalala niya ang sinabi sa kaniya kanina ni doctor Suarez. Kahit sila ay kinailangan na magrequest ng specimens sa DOST.

Isang buntong-hininga ang kaniyang pinakawalan at tiningnan niya ang oras. Malayo pa para matapos ang oras ng pasok sa opisina. Dinampot niya ang receiver ng kaniyang teleponong nakalapag sa ibabaw ng kaniyang office table and she dialled a number na mula sa listahan niya. She leaned her back sa malambot na backrest ng kaniyang kulay gray na swivel chair at pinakinggan niya ang mga sunud-sunod na pag-ring.

"Ugh," ang kaniyang inis na sambit nang maubos na ang ring sa kabilang linya ngunit walang sumagot sa kaniya.

"Pasuwelduhan ng gobyerno pero mga tamad," ang kaniyang bulong at gigil na pinindot niya ang redial at saka niya inis na pinakinggan ang muling mga pag-ring sa kabilang linya ngunit sa pangalawang pagkakataon ay naubos na muli ang ring ngunit walang sumagot sa kaniyang tawag.

"You've got to be kidding me," ang gigil niyang bulong at muli niyang pinindot ang redial at binawi niya ang kaniyang likod sa pagkakasandal sa backrest ng kaniyang swivel chair at idinikit niya ang kaniyang dibdib sa gilid ng lamesa at inilapag niya ang kaniyang kaliwang siko at kamay sa ibabaw ng mesa while she impatiently tapped the wooden table with her fingers.

At isang buntong-hininga ang kaniyang pinakawalan na tila ba nabunutan siya ng tinik sa kaniyang dibdib nang marinig niya ang boses ng isang babae sa kabilang linya.

"DOST." Ang walang buhay nitong sagot.

"I'm sorry breaktime ba?" ang kaniyang hindi naiwasan na itanong.