Seed of Doubt (book 1) complete

CHAPTER 29

"Dito mo na lang ako ibaba" ang sabi ni Lorelei sa kaniya. Pagkahatid niya rito kaninang umaga ay dumiretso siyang sandali sa kaniyang bahay para makaligong muli at makapagpalit ng damit a saka siya nagtungo sa station para magreport at pagkatapos niyang ireview ang kaniyang bagong case ay lumabas siya to conduct investigation sa bago niyang case at saka naman niya tinawagan si Lorelei para tanungin kung libre na ang oras nito sa tanghali para makapag-lunch silang dalawa.

At muli nga niya itong inihatid sa university pagkatapos nilang maglunch.

"Susunduin kita mamaya okey? Tapos mag-pack ka ng damit mo and...we'll spend the weekend sa bahay," ang paalala niya kay Lorelei bago pa ito lumabas ng kaniyang sasakyan.

"Yes, I won't forget," ang nakangiting sagot nito sa kaniya. At inilapit nito ang mukha para hagkan siya sa kaniyang mga labi at isang malapad na ngiti ang gumuhit sa kaniyang mga labi.

Lumabas si Lorelei ng kaniyang sasakyan at bago pa nito isara ang passenger door ay kumaway muna ito sa kaniya at ngumiti. At isang matamis na ngiti ang isinagot niya kay Lorelei saka nito marahan na itinulak ang passenger door at saka ito naglakad papasok ng main door ng science building.

Bumusina pa muna siya at lumingon sa kaniya si Lorelei para kawayan siyang muli at saka niya iniliko ang manibela para patakbuhin papalayo ang kaniyang kotse sa building.

Sumilip pa siya sa kaniyang rearview mirror at tanging gate building na lang ang kaniyang nakita. Isang buntong-hininga ang kaniyang pinakawalan. At mas lalong lumapad ang ngiti sa kaniyang mga labi.

Sa isang iglap ay nagbago ang kaniyang buhay. Sa loob pa lamang ng halos dalawnag linggo ay hindi niya inaasahan na magkakaroon siya ng babaeng makakasama niya. It was all so sudden but there was something about Lorelei that draws him to her. At nangyari na nga ang nangyari at wala siyang pinagsisisihan kahit tila ba isang whirlwind romance ang nangyari sa kanila ni Lorelei.

Naalala pa niya kaninang umaga bago pa sila maligo at maghanda ng kanilang sarili sa pag-alis. Hindi niya nahugot ang kaniyang pagkalalaki at ang kaniyang semilya ay naiputok niyang lahat sa loob ng pagkababae nito.

Noong mga naunang pagniniig nila ay hinuhugot niya ang kaniyang pagkalalaki. He was still thinking na hindi naman ibig sabihin na ibinigay na ni Lorelei ang katawan nito sa kaniya ay gusto na rin nitong magpabuntis. Kaya naman hinihugot niya ang kaniyang pagkalalaki sa tuwing kailangan niyang irelease ang kaniyang punla.

But this morning? Nang ito ang nakaibabaw sa kaniya ay hindi ito tumayo bagkus ay mas idiniin nito ang balakang sa pagkakabaon ng kaniyang pagkalalaki hanggang sa sumaboy ang kaniyang punla sa kaibuturan nito.

Hindi pa siya nagkaroon ng anak, pero sa palagay niya ay maari na siyang maging tatay anytime soon. At hindi niya hahayaan na maipanganak ni Lorelei ang magiigng anak nila nang huindi pa sila naikakasal.

Napailing ang kaniyang ulo habang may ngiti sa kaniyang mga labi. Napakabilis ng lahat ngunit labis naman ang tuwa sa kaniyang dibdib.

Isang buntong-hininga ang kaniyang pinakawalan nang marinig niya ang pag-ring ng kaniyang telepono. At nang damputin niya ang kaniyang mobile phone ay nabasa niya ang pangalan ni doctor Crime sa screen ng kaniyang phone. At sa sulok ng kaniyang dibdib ay naramdaman niya ang pagkirot nito.

"Doctor," ang kaniyang sagot.

"Meet about two o' clock sa may a dash of caffeine na coffee shop malapit sa Guerrero Street, there something you need to know," ang sabi nito sa kaniya.