Desire

39

- Wdzisiejszym programie. Clary Evans! - wszyscy na te słowawiwatowali. Prowadzący wskazał na kruchą dorosłą dziewczynesiedzącą na wygodnej kanapie.

-Witaj Clary. - przywitala sie po czym zwróciła sie do publiczności.- Więc... zaczynajmy! Dziś w ten piękny wieczór spotykamy sie zprzepiękną kobietą z trudna przeszłością która wyrosła namądrą kobiete Clary...

- Hej,nazywam sie Clary. Mam 29 lat i jestem architektem. - mówiła zuśmiechem na twarzy podziwiając swoje fanki.

-Prosze nie zapominajmy o tym że prowadzisz swoją firme z ubraniamiktóre sama projektujesz. Nie przechwalajmy ale są idealne. -zarumieniona dziewczyna nic nie odpowiedziała. - Wracając dotematu. wszyscy wiemy że miałaś trudne dzieciństwo... Powiedzzdradzisz nam jak to sie zaczęło?

- Nocóż nie mam już chyba innego wyjścia. Na mój temat krążą wtym momencie różne pogłoski co do przeszłości i - wskazała nasiebie - mojego wyglądu - kobieta wzięła łyk wody i usiadławygodniej, gdyż wiedziała że czeka ją długa opowieść na którąludzie bardzo długo czekali. - Zaczęło sie w wieku 10 lat.Wyglądałam jak wiekszosc dziewczynek w moim wieku. Byłam bardzopuciowatym dzieckiem. Nie zwracałam na to uwagi. Jak to dzieciwszystko jadłam, w szczególności słodycze przez co powstałapróchnica. Rodzice ograniczyli wszystko co dobre a dawali sameokropne , jak na tamten wiek, rzeczy typu warzywa i owoce. Po pewnymczasie przyzwyczaiłam sie i było widać różnice po roku. Nieżywiłam sie niczym innym jak owoce. Warzyw do dziś co poniektórychnie lubie. Zachwyceni swoim osiągnięciem pozwolili jeść słodyczez ograniczeniem. Nie zgodziłam sie, nie chciałam po prostu.Znacznie tez ograniczyłam normalne jedzenie owoców. Rodzice bylizadowoleni gdy usłyszeli ze nie chce słodyczy niestety nie pamietamczy byli tym zszokowani. Był to plus w dobrą strone. Po rokujedzenia jednego owoca dziennie drastycznie schudłam. Zaniepokojenitym rodzice zwieźli mnie do lekarza gdzie sie okazało że mamniedowagę . Ponad 15 kg. Powinnam ważyć około 34 ważyłam 19 kg.Wizyty w szpitalu gdzie byłam dowadniana. Przytyłam po kolejnymroku. W wieku 12/13 lat pojawiła sie oponka na brzuchu. Wszystkobyło perfekcyjne w moim ciele. Jedynie brzuch. Z jakiej przyczynysie powiększył nie wiedziałam. Postanowiłam robić brzuszki,zaproponowała mi to mama. Pomogło miałam wysportowana sylwetke wgimnazjum z czego bardzo sie cieszyłam. Ale problem z jedzeniem nieznikł. On był cały czas. Jadłam jeden posiłek dziennie reszteukrywałam. W tamtych czasach nikomu nie ufałam. Każdy dla każdegobył fałszywy. Zaczęło sie wtedy okaleczanie. Znalazłam wtedystrone " Pro Ana" , gdy coś zjesz musisz sie za to ukarać. No i sie karałam. W 3 klasie okazało sie że znowu mam niedowagędo 20 kg jeśli dobrze pamiętam. Odkryli wtedy blizny stare i nowe.Dosłownie wszystko. Rok czasu przesiedziałam w psychiatryku. Gdywróciłam poznałam Lukasa, który starał się mi pomoc zewszystkich sił. Niestety w liceum po mojej kolejnej próbiesamobójczej chłopak pędził do mnie motorem na którym zginąłprzeze mnie. Obiecalam wtedy ze do niego dołączę, do tej pory jestto jedyna obietnica której nie spełniłam i mimo wszystko sięcieszę. Po kilku miesiącach od jego śmierci starałam się wrócićdo normalności z ludźmi którzy byli wtedy obok mnie i sądziłamze chcieli dla mnie dobrze, nie wrzucam wszystkich do jednego workabo byli tacy co naprawdę się wtedy starali. Jednak pomoc takiejosobie jak ja kiedyś jest bardzo ciężkie i dla ludzi którzy majastalowe nerwy. Po około dwóch latach przeprowadziłam się do taty,aby odciążyć mamę swoją osoba. Rodzice rozwiedli się gdy miałamjakoś 14 lat przeze mnie. Każde z nich ułożyło sobie życie nanowo. Z czego sie ciesze. U taty podjęłam kolejna próbę terapii wzamkniętym ośrodku w którym poznałam mojego obecnego już mężaOliviera. Żyje szczęśliwie i czuje ze wykorzystałam ostatniaszanse jaka mi dano jak najlepiej. Mam dwoje wspaniałych dziecikolejne w drodze i męża karierę dom niczego już mi nie brak.Czuje się spełniona. - odetchnęła po przemowie i posłała słabyuśmiech dając tym do zrozumienia że skończyła.