SESSİZ AŞKIN ÇIĞLIĞI

CESARETİN VAR MI?

Yok olmak istedim. Şu duyduklarımdan sonra yer yarılsa da içinden asla çıkmasam istedim, yemin ederim sadece bunu istedim. Duyduklarımı duymamış olmayı, şu an asla burada olmamayı diledim. Lütfen ben yanlış anlamış olayım Allah'ım lütfen.
"A-anlamadım Demir abi ne demek oluyor şimdi bu."
Sessizce gözlerime bakmaya devam ederken şükürler olsun ki lavabonun kapısının açılmasıyla bu gergin dolu bekleyiş son buldu.

'' Hala burada mıydın Yazgı ? Bilsem daha çabuk çıkardım.''

Keşke...

''Ben de buradayım koçum fark etmedin galiba ? '' Demir abinin sinirli sesiyle sorduğu soruyla gözleri bende olan Mert, bakışlarını Demir abiye çevirdi.

''Kusura bakma abi ya, dikkat edemedim. Nasılsınız siz ? Tam tanışamadık sanırım Mert ben sizde Meltem'in abisisiniz herhalde. Çok memnun oldum.'' Tek nefeste nasıl bu kadar cümle kurabilmişti ki.

''Demir Alabey.'' Tok sesiyle Mert'in uzattığı elini sertçe sıktı. Mert elini uzattığına pişman olmuş olmalı, yüzü acıyla kırışırken Demir abi daha fazla acı çektirmek istememiş olacak ki çocuğun elini bıraktı.

''I-ı ben gideyim o zaman. Tekrardan tanıştığımıza memnun oldum Yazgı. '' Yüzünde çapkın bir gülüşle bana bakıyordu. Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki Demir abi araya girdi.

''Olma bence, senin iyiliğin için. İçinde Yazgı geçen hiçbir şeyden memnun olma tamam mı abisi ? '' Alayla kurduğu cümle sonrası Mert hızlı adımlarla koridordan çıktı.

Demir abi bir şey demeye niyetlenmişti ki bir anlık boşluğundan faydalanarak yanından geçtim. Omzunun üzerine değen saçlarım bir kaç saniyeliğine de olsa omuzlarına değmiş, derin bir nefes aldığını hissetmiştim. TAM OLARAK NE OLUYOR BURADA !

Kalbim gümbür gümbür atıyor, göğüs kafesimin içinden çıkacak gibi atıyordu resmen. Yüzüme ateş basmışken, ellerim buz kesmişti. Bu olan ne ise tekrarlanmalıydı. Tek bildiğim buydu bu bu olan şey yanlış. Herkese her şeye göre yanlış, olmamalı. Kafamdaki düşünceleri kafamdan kovmak istercesine iki yana sallayarak mutfağa girdim.

''Nerede kaldın kızım sen mi tutun çocuğu çise ? Adam geldi sen yoksun ay abimin de gittiğini görünce bir merak etmedim değil. Ay olmuş bir şey söyle ne olur anlat hadi hemen.'' Bıkkınca gözümü devirdim.

''Kurdun iki dakikada kızım. Bir şey olduğu yok Demir abi gelince onunla havadan sudan konuştuk ondan oyalandım. '' Bana inanmadığı her halinden belliydi ama konuşmasına fırsat kalmadan mutfak kapısı açıldı Yaman gelmişti.

''Çim adamım ne işin var senin burada ? '' Sevinçle şakıdığım için içeriden de bize bakıldığını hissetsem de umursamadım.

''Sizi özledim, yoksunuz ne zamandır merak edince önce size gittim yoksunuz dedim kesin buradalardır. Ee doğru bilmişim işte, siz ne yaptınız asıl ? '' Kulağıma yaklaştı ''Kim bunlar ya ne oluyor burada ?'' Fısıltısına aynı şekilde karşılık verdim. ''Meltem ablanın sevgilisinin ailesi geldi. Aile tanışması yani anlayacağın.'' Yaman'ın kulağından uzaklaşırken delici gözlerle bizi izleyen Demir abi ile göz göze gelmiştik. Şu an hissettiğim korkuyu daha önceden hissetmediğime eminim. Suratım düştüğü için Yaman ne oldu dese de bir şey yok diyerek geçiştirdim artık o kadar uykum gelmişti ki esnemekten yemek bile yiyemiyordum. Annemlerin kalkmaya niyeti yok gibiydi. İmdadıma Derin yetişti
"Kuzum sen çık benim odamda uyu biraz anneler çıkarken uyanırsan eve geçersin yoksa sabaha kadar uyu ben kıvrılım yanına." Minnet dolu gözlerle ona baktım uyumaktan başka hiçbir şey istemiyordum şu an. Hızla hepsine veda edip çaktırmadan yukarı çıkmayı başardım. Derin'in odasına girer girmez farklı bir koku hissettim ferah bir okyanus gibi kokan oda daha önce hiç olmadığım kadar beni mayıştırmış, anında yatağa girip kıvrılmıştım.