SESSİZ AŞKIN ÇIĞLIĞI

YÜREĞİ GÜZELİM

Etraf dönmüyor, evet dönmüyor bundan eminim. Fakat benim ayaklarım yerde değil sanki gökten sarkıyorum. Bedenim yıkılmadı belki, ayakta duruyor ama ruhum yıkıldı.
Paramparça ettiler ruhumu. Bunu yapan kişi ise alalede biri değildi, Demirdi.

Demir bir şey yapmadı. Dedi içimden bir ses.
Oysa ki içimin sesi bile kısılmıştı.

Ben seni içimde bile nasıl haklı çıkarmaya çalışıyorum ama...

Durdum, dinledim.

Duyduklarımı sindirmek için boş ve ifadesiz gözlerle birkaç saniye bekledim.
Bir şeyler söylemem gerekiyodu, tepki göstermeliydim. Bunu biliyorum ama sanki dilimin üzerine tınlarca yük binmiş gibiydi.
Lal oldum, kaldım.

Kafamın içinde soluksuz hikayeler dönerkelarımın altından kesildi sandım ama hayır sağlamdım. Ayaktaydım, güçlü duruyordum.
Değil mi ?

Demir şaşkındı, öfkeliydi.
Elleri ellerimden düşmüştü. Sapa sağlam yıkılmaz bedeni öne doğru eğilmiş gibiydi.
Gözleri gözlerime tırmandığında ne gördü bilmiyorum ama yutkunuşunu görebildim. Ağır ağır hareket etti, derin bir nefes aldı.

İşte şimdi başlıyoruz.

''Güzelim, vallahi benim bir alakam yok.'' Ezgi denen o kadına döndü, ''söylesene, benim bir alak olmadığını anlatsana.'' Delici gözleri o kadına değdi.
Saniyelik Ezgi'nin de yutkunduğunu gördüm. Demir ilk kez bu kadar öfkeliydi, çaresizdi.

Bana böyle bakmadığı için şanslı sayılmalı mıyım ?

''Ben senden hamileyim demedim, sadece hamileyim dedim. Senden başka kime gideceğimi bilemedim, sana sığındım. Eğer sorun olacaksa giderim ama yemin ederim başka kimsem yok, gidecek yerim yok.'' Gözleri dolu dolu konuşuyordu.

Söylediklerinde samimi olabilirdi belki, belki de çok usta bir yalancıydı. Bilemiyorum. Benim kanım deli akıyor şu an hiçbir şey bilmiyorum ben.

Demir bana baktı, ne yapacağını bilemeyen bir hali vardı.
Onu az çok tanıyorsam buraya, kapısına gelen birini geri çevirmezdi. Ne olursa olsun yapmadı bunu biliyordum.

Bencilce bir istekle bu kez öyle olmasın istedim sadece, doğru değildi bu biliyorum ama istemiyordum bunu.

İçimde beni kemiren bir duygu vardı evet ama bir diğer yanımda o kadına acıyordu.

Gözleri dolu dolu bakıyor, sürekli dudakları titriyordu.
Hafif belirginleşmi göbeği vardı ya da bana öyle geliyordu bilmiyorum.

Elleri sürekli çantasının üzerinde her an ağlayarak kaçacakmışçasına tedirgin bekliyordu.

Bu kız tam olarak ne yaşamıştı ?

''Yazgım, güzelim. Bir şey söyle bana ne dersen onu yapacağım. Söyle güzelim, ne diyeyim ben ?'' Şaşkınım, Demir'den böyle bir atak beklemiyordum.
Omuzlarıma yük çöktü sanki.
Ne diyeceğimi bilemedim, gözlerimi kırpıştırarak bekledim öylece.
Çaresiz bir kadını böyle bırakamazdım, hem de hamile olan bir kadını. Asla bunu yapmazdım ama... Aması vardı işte.
Bu kadın benim sevgilimin, eski sevgilisiydi.

Ben, sevgilim ve onun eski sevgilisi...

Dizi mi çekiyoruz lan burada.