Her Sweet Revenge BOOK#1(ONGOING) [Paid Story] [Revising]

Hsr#52

  "Why are you here! who told you that you can come in?"

  "I'm here because this is also my house, so please let me go to my room. I'm tired," Sambit ko ngunit nakakailang hakbang palang ako ng biglang hilahin ni Kira ang buhok ko kaya napangiwi ako dahil sa sakit ng pagkahila nito sa buhok ko.

"Kira, let me go! Bitawan mo ako!"

  "Bitawan ka? Bibitawan lang kita kapag umalis kana sa bahay na ito! Kahit kailan talaga ikaw Panira ka sa aming dalawa ni Max eh! Ano ba talagang gusto mo ha? At talagang nagpunta ka pa dito."Galit na sabi ni Kira habang nakahawak parin sa buhok ko.

"Paalisin mo ako sa sarili kong bahay? At ako pa talaga ang panira sa inyong dalawa, Wow Kira!  Baka naman nauntog yang ulo mo at nakalimutan mong ikaw ang sumira sa masaya naming pagsasama ni Max, at ang ahas kong kaibigan na umahas sa asawa ko na nagpa ahas naman sa isang makating kabit na katulad mo!''

"Hindi ko siya inahas, minahal niya ako!" Utal nitong pagkasabi.

"Inahas mo siya and that's the real talk!" Pagkatapos kong sabihin yun ay umalis na ako, wala din naman kwenta kung papatulan ko pa ang babaing yun.

  "Sa susunod na buwan na ang kasal niyo, kasabay ng kasal ng pinsan mong si Max at Kira." Naka upong sabi ni Mom, habang inaayos nito ang kabilang kwarto sa guest room. Ngayon kasi ang dating ni Kassandra at ng parents nito. I Wanna see Kath, ngunit hanggang ngayon wala parin kaming balita tungkol sa kanya. Pagka discharged  nito sa hospital,

   "Bakit bigla kang natahimik dyan? Don't tell me iniisip muna naman ang babaeng yun...''

"Itigil muna yang kahibangan mo Austin, kung ayaw mong pagkatapos ng kasal niyo ni Kassandra ay sa states kuna kayo patirahin, para lang makaiwas kana sa babaeng yun." Muling sambit ni Mom, kaya dumeretso nalang ako sa kwarto ko para iwas away na naman.

"I'm sorry about your mom, son. Hindi ko akalain na aabot tayo sa ganitong pilitan.'' Kita ko ang lungkot sa mukha ni dad, habang sinasabi niya sa akin ito.

"It's okay dad, I know you love mom, and you also love me. Pareho mo kaming mahal kaya alam kung nahihirapan kana sa aming dalawa."Sabay tapik ko sa balikat ni dad, para ipaalam sa kanyang naiintindihan ko siya.

"But if you love Kath, then do what makes you happy, alam kung hindi totoo ang lahat ng paratang nila sayo, kasi anak kita. At alam ko yun bilang ama mo, kong nagsisiungaling ka man o nagsasabi sa amin ng totoo."Kaagad kong niyakap si dad at nagpasalamat sa kanya, thankful ako kasi naniniwala siyang wala kaming kasalanan.

"Find her, at pagkatapos ay magpakalayo-layo kayo, tell her to sign it." Pagkatapos ng pag uusap namin ni dad, ay umalis na ito kasama si Mom.

Kath pov:

  Umaga na kaya lumabas na ako ng kwarto nagugutom narin kasi ako, siguro naka alis na din naman si Max at si Kira kaya free na tayong makakain nito. Dalawang buwan nalang din naman ang hinihintay ko para maka alis na ako sa walang kwentang bahay nato.

End of pov:

  "Wala parin bang balita about Kath?"Ani ni Summer habang nagtitimpla ng coffee na para kay Tristan.

"Wala parin mahal eh, don't worry kapag meron na. Sasabihin ko kaagad sayo. Okay?"Nakangiting sabi ni Tristan, but deep inside ay sobrang nag-aalala narin ito kay Kath.

"Okay mahal, sige na inomin muna itong coffee ng maka alis kana, may meeting pa naman kayo ngayon ng daddy mo." Sabay abot ko ng coffee kay Tristan pagkatapos ay iniwan kuna muna ito sa kitchen at inayos yung mga gamit na dadalhin nito sa work nilagay kuna din yung lunchbox sa bag nito.

"Kath, ito na yung pagkain mo," Nakangiting sabi ni Manang habang nakatingin sa naka umbok kong tyan.

"Dalawang buwan nalang at manganganak kana, ano ng plano mo pagkatapos mong manganak?"

"Aalis po ako manang after kong manganak, magpapakalayo. Hindi narin naman ako mahal ni Max, at next month  ay ikakasal, na silang dalawa Kira, kaya ano pa bang gagawin ko dito."

"Mabuti pa nga ng maging masaya ka naman, pero talaga bang buo na itong desisyon mo?"

  "Buo na po Manang, kaya lagi po kayong mag iingat dito ha,"Nakangiti kong wika kay Manang na kaagad niya din naman itong tinugonan ng yakap.

"Siya, sige na at ako'y pupunta muna ng palenke para may haponan tayo mamaya."

"Sige po Manang,ingat po kayo."

"Hay, nakung bata ka. Ikaw ang dapat na mag ingat sa kalagayan mo ngayon lalo pa't may bruha tayong kasama dito sa loob"Mahinang bigkas ni Manang.

 
"Wow! At talagang may mukha kapang pumunta dito sa kitchen para kumain, feeling may-ari lang ganun?"Biglang tumaas yung kilay ko dahil sa sinabi ni Kira.

"Alam mo Kira, bagay na bagay sayo yang sinabi mo. Diba nakikain ka lang rin naman dito, at isa pa you're not the owner of this house, kasi bahay naming dalawa ito ng asawa ko. At ikaw na kabit at sampid lang dito ang walang karapatan sa lahat ng kung ano man ang meron dito sa loob. Look at you! You're wearing my wardrobe.
 
"This is not yours, akin ito!"

  "Talaga kasi sa naaalala ko I bought that from New York with my own money. Pero, It's all yours basura na rin naman yan eh, katulad mo."Ani ko at tumayo na para umakyat sa kwarto ko.

"Walanghiya ka! Wala kang karapatan na hiyain ako dito."Isang malakas na magkabilang sampal ang binitawan nito sa magkabilang pisngi ko. At dahil narin sa galit ko at sa physical  na ginawa, nito ay tag dadalawang sampal sa mukha ang ginawad ko sa magkabilang pisngi nito.

"How dare you slapped me!"Sabay hawak ni Kira sa magkabilang pisngi nito.

"How dare you too! Mistress..."Wika ko ng bigla nalang may nag bukas ng pinto at siya din namang pagkahulog ni Kira sa hagdan na halatang namang sinadya niya para ako ang sisihin ni Max. Best actress ka talaga Kira.

"Kira!!!!!"Nag-aalalang sigaw ni Max. Halata din sa mga mata nito ang galit habang nakatingin sa akin. Pagkatapos ay dali-daling kinarga nito si Kira papasok sa loob ng kanyang sasakyan. Habang ako naman ay nasa likuran lang ni Max na nakasunod.

"We're not done yet! kapag may nangyaring masama kay Kira mapapatay talaga kita. Tandaan mo yan!"Sambit nito at nagmadali ng umalis. At ako naman halos hindi makapaniwala na kaya niyang gawin iyon sa'kin para lang kay Kira.

"Murag layo pa gyud atong byahe padulong's manila ani naa kay ganahan ipapalit sa ako? Or basin ganahan kang matulog nalang sa dha."Ani Anding kay Ms Ferrer.

"Hay, naku! Anding okay raku diri ayaw kog problemaha, ikaw nalay tog sa dha."Ani naman si Ms Ferrer saka nilagay yung laptop nito sa pinakalikod ng sasakyan. Nasa isip parin kasi nito kung sino ang magmamana ng lahat ng kung ano mang meron siya. At isa na dun ang botique na pinakamahalaga para sa kanya.