Her Sweet Revenge BOOK#1(ONGOING) [Paid Story] [Revising]

Hsr#53

"Pack up all your things, you're going to leave this house now! and that's final, no more excuses, Kath!"

  "Paano kung ayaw kong umalis at iwan ka? For the sake of this child," Then I pointed my womb.

  "Then... You'll suffer the consequences if you insist." I could see his fist as if he would punch me at any moment and there was not any pitying expression on his face.

  "So, if my suffering will keep me here with you, I will accept it," I spoke calmly to him while holding back my tears.  But from what I said, I only received two slaps on the cheek from Max. But if I had to stand up for it and remove my fear I would. Just don't let them drive me out of our own house.

  "Kahit ano pang sabihin mo. Paalisin parin kita sa ayaw at sa gusto mo! Dahil hindi uuwi si Kira dito, hanggat nandito ka sa bahay. Naiintindihan  mo ba ako?" Turo nito sa'kin.

   "Pilit kong iniintindi at iintindihin ang lahat, pero Max. Bakit si Kira pa yung minahal mo? Bakit yung kaibigan ko pa? Bakit hindi nalang ako ulit yung mahalin mo. Magkakaanak na tayo diba."

   "Kahit kailan hindi na kita kayang mahalin, si Kira nang mahal ko at kahit kailan man hindi na magiging ikaw yun! Kaya tigilan muna ang kasasabi sa'kin na anak ko yang dinadala mo dahil kahit kailan man hindi magiging akin yan. Dahil kay Austin yan! Kaya sa kanya mo ipaako ang batang yan at wag sa akin. Malandi! Kapag nakita ko pa yang pagmumukha mo dito sa bahay pagbalik ko. Hindi lang sampal ang aabutin mo sakin. Saka pasalamat ka, walang nangyaring masama sa mag ina ko. Dahil kung meron tiyak na napatay na kita ngayon!" Mga salitang binitawan ni Max, na tumagos sa puso't isipan ko. May ipaglalaban pa ba ako? Gayong sa lahat ng mga narinig kong binitawan nitong mgq salita ay talo na ako, kami ng anak ko? At kapag umalis naman ako ngayon, saan naman ako pupunta kung pati ang pamilya ko itinakwil narin ako.

  "Ija, uminom ka muna nitong tubig." Sabay abot ni Manang sa'kin ng isang basong tubig.

  "Manang, pakibigay nalang po ito kay Max, pagdating niya dito sa bahay. At pakisabi narin po na mahal na mahal ko siya, at hangad ko ang kaligayahan nilang dalawa ni Kira, at sa magiging anak nila. Binibigay kona sa kanya ang kalaayang matagal niya ng gusto." Sabi ko at mapait na ngumiti kay Manang.

"Wait lang Kath, sasagutin ko lang ang tawag baka si sir Max." Tango lang ang tanging nasagot ko.

  "Manang, nandyan ba si Kath? Pwedi ko ba siya kausapin."

Biglang tumingin si Manang sa'kin at suminyas ito na lapitan ko siya. Na ikinapagtataka ko naman."Bakit po Manang?"

  Bingay ni Manang yung telepono sa'kin at tinaggap ko naman kaagad ito."Hello, this Kath speaking."

"Kath, Can we talk?" Isang malungkot na boses ni Austin ang narinig ko.

  "Austin, I'm sorry pero busy ako marami akong ginagawa. Kaya sana wag muna akong tawagan ulit, hayaan muna ako, okay?"

   "No, mahal kita Kath, kaya hindi ako papabor dyan sa sinasabi mo. Kung gusto mo sumama ka sa'kin magpakalayo-layo tayo sa lugar na ito. Meet me in starbucks at 7pm okay? Hihintayin kita, kahit sabihin mong hindi ka pupunta. Alam ko darating ka."

"Pe---" Naputol na yung sasabihin ko ng bigla akong babaan ni Austin ng telepono.

   "Hoy! Anong ginagawa mo dyan? Bakit todo baon mo yang telepono sa tenga mo." Nakataas kilay na tanong ni Belle. Kaya kaagad ko itong nilapitan at  tinakpan ang bibig nito gamit ang mga kamay ko.

  "Quiet! Baka marinig tayo ni Austin."

   "Paano niya tayo maririnig wala naman siya dito."Pabalang na sabi ni Belle at kaagad na naupo sa sofa nitong kwarto ko.

"Samahan mo ako, susundan natin si Austin. Bilis dahil paalis na siya para makipagkita kay Kath."Nagmamadaling sabi ko kay Belle at pagkatapos ay kinuha ko yung sling bag ko at kaagad ni kinuha yung susi ng kotse.

"Aalis na ako Manang, mag ingat po kayo dito."

"Hindi ka man lang ba kakain?" Umiling lang ako kay Manang at kaagad na kinuha yung luggage ko. Sana marami pang taxi na dumaan.

"Nandyan na pala kayo sir, ito nga po pala'y pinabibigay ni Kath."Isang malungkot na boses ang narinig kong galing kay Manang, pagpasok ko sa loob ng bahay habang iniaabot nito sa akin ang isang brown envelope na ang laman ay yung annulment  naming ni Kath. Dahan-dahan kong itong binuksan at ng makita ko yung signature ni Kath ay para bang may konting kirot sa puso kona hindi ko inaasahang mararamdaman ko ngayon. Na dapat naman talaga sana ay maging masaya ako dahil pinirmahan niyana ang matagal kunang hinihingi sa kanya para legal kunang makasama sa buhay ni Kira.

   "Nasaan siya Manang?"

    "Umalis na siya, at sinabi niyang hangad niya ang kaligayahan mo sa piling ni Kira, at hindi muna daw siya makikita dahil hindi siya babalik dito. Sana maging masaya ka Sir, sa naging desisyon mong baliwalain ang asawa mong tunay't tapat na nagmamahal sayo. Sige alis na po ako sir, pasensya din sa sinabi ko."Hinging paumanhin ni Manang, bago ito umalis

  "There she is!" Narinig kong sigaw ni Belle ng makita nitong naglalakad si Kath, palapit sa Starbucks habang nakahawak sa naka umbok nitong tyan. At sa loob naman ng Starbuck tanaw ko ang masayang si Austin habang nakatingin sa Wrest watch nito. Kaya mabilis kong pinaandar yung sasakyan ko at walang awang binagga ko si Kath. I'm sorry Austin, pero kailangan kong gawin ito, para matuloy yung kasal natin at matutunan mo akong mahalin kapag nawala siya sayo, kaya para kamuhian at isipin mong hindi ka niya sinipot sa tagpuan niyo ay kinakailangan kong gawin yun. Mahal kita Austin Valley kaya sino mang babae ang magtatangkang agawin ka sa akin ay aalis ko sa landas mo.

Ilang hakbang nalang sana at makikita kona si Austin ng bigla kong makaramdam ng Kirot sa buong katawan ko na para bang hindi ko maigalaw ang mga ito. At tanging sigaw lamang ng mga tao ang narinig ko.

  "Tabi! Tumabi kayo dadalhin namin siya sa hospital."Sigaw ni Mrs Ferrer pagkahinto ng sasakyan ng makita nito ang isang babae na tila ba ano mang oras ay pwedi itong mawala at nagdadalang tao pa naman ito. At kahit ni isang tao man lang ay walang tumulong sa babaeng nakahandusay ngayon.