Broken promises // bankzitters

1.4 iedereen vindt mij nutteloos

Sam Pov:

Ik zit aan mijn ontbijt. Er is niemand beneden waardoor ik zelf kan kiezen wat ik eet en vandaag is dat twee aardbeien en een beker water. Meer heb ik niet nodig anders wordt ik nog dik. Vanavond heb ik een voetbalwedstrijd dus dan gaan de calorieën er wel af. Dus die twee aardbeien kan niet heel veel kwaad.

Ik pak mijn tas en loop naar mijn fiets. Anouk is ziek dus ik ben alleen op school met Fleur en Isa vandaag. "Hey!" Zeg ik tegen de meiden als ik ze bij mijn kluisje zie staan. "Hey Sam" zeggen ze terug en we lopen naar de les.

We hebben Frans. Ik zit rustig achteraan in de klas alleen. De kinderen uit mijn klas staren nog steeds bijna elke dag naar de littekens. Ik barst echt bijna uit elkaar van woede. Ik haat het echt. "Mevrouw mag ik misschien mij trui ophalen uit mijn kluisje ik heb het koud?" Vraag ik als de mevrouw haar rondje loopt voor vragen naar de uitleg. "Ja hoor maar we een beetje snel." Zegt ze. Ik sta op en loop naar beneden. Er staan weer eens eerste klassers voor mijn kluisje. "Mag ik er bij?" Vraag ik zo kalm mogelijk. "Misschien." Zegt een van de jongens. "Laat mij er gewoon bij." Zeg ik dit keer iets bozer. "Wat ga je doen. Jezelf weer snijden of ga je ons pijn doen?" Zegt hij lachend. De andere lachen mee. Ik kijk boos hun kan op, maar dan zie ik een meisje staan met een trui en lange broek. Ik herken de manier waarop ze staat. Ze kijk mij onzeker aan.

"Wat als ik dat ga doen? Wat ga je dan doen? Het heeft geen nut om zo te doen, want je weet nooit wat die woorden kunnen doen. Voor sommige van ons doet het niets en andere geven het leven er door op. Hou volgende keer je mond. Oké?" Zeg ik boos en ik duw hem aan de kant. Ik pak mijn trui en loop weer terug naar mijn lokaal, maar ik geef het meisje nog snel een glimlach. Ze zag er zo verloren uit. Als ik maar met haar kon praten. Ik ga zeker met haar praten als ik haar ooit alleen zie.

*

Ik kom thuis. Ik weet dat er nu niemand is. Ze hebben opnames en vanavond een optreden. Ik heb niet gezegd dat ik een wedstrijd heb, want anders blijft er straks nog eentje thuis en gaat die mee en ik wil juist graag even alleen zijn.

"SAM WE ZIJN THUIS EN WE HEBBEN ETEN!" Hoor ik Roel roepen. Ik loop naar de woonkamer en er staan vijf tassen van de Mac op tafel. "Lekker" zeg ik. Niet dat ik dit meen. "Heb je voetbal of volleybal trainen vanavond?" Vraagt Matthy. "Ik heb elke dinsdag en vrijdag voetbal en elke maandag en donderdag volleybal en het is nu dinsdag dus ik heb voetbal." Zeg ik, terwijl ik een Big Mac eet. "Oh ja. Ik was even in de war." Zegt hij. Ik heb de hele week vol gepland, want ik wilde graag beide sporten doen. Alleen op zaterdag kom ik soms in de knoop met tijden, maar meestal niet want voetbal heb ik altijd s' ochtends en volleybal aan het einde van de middag of in de avond.

Ik loop na het eten richting mijn kamer. Specifiek naar mijn badkamer. Ik open de kraan, maar ga bij de wc zitten en steek twee vingers in mijn keel. Na twee keer kots ik als er weer uit. Ik weet dat het slecht is, maar ik kan niets anders. Na een paar minuten kom ik mijn badkamer weer uit en begin mij klaar te maken voor mij voetbal wedstrijd.

"Sam wij gaan." Zegt Milo als hij zijn hoofd mijn kamer binnen steekt. "Oké tot vanavond." Zeg ik terug.

Ik sta op het veld. Het begin signaal klinkt en ik begin te rennen naar mijn plaats. Even later krijg ik een bal en loop er mee naar voor. Ik ontwijk een verdediger en speel de bal naar mijn teamgenoot toe. Ze neemt hem aan en scoort. Het blijf de eerste helft 1-0 voor ons staan.

Als we naar de kleedkamer lopen hoor ik twee meisjes van de tegenstander praten. "Nummer 4 is echt dik. Niemand zou haar ooit willen." Zegt de ene lachend. "Ik zou mezelf dan niet eens willen." Antwoord de andere ook lachend. Ik ben nummer 4. Vind echt iedereen mij dik? Ik doe maar alsof ik niets hoor en ik loop door naar de kleedkamer.

We wonnen 3-1, maar ik kan niet blij zijn. Ook als ik later die avond in mijn bed lig. Ook al zijn de jongens inmiddels weer thuis voel ik me alleen ook al zijn er zo veel mensen om mij heen. Ik voel mij dik, nutteloos en eenzaam.

Ik zit weer op de grond in mijn badkamer met bloed over mijn benen en tranen over mijn gezicht. Waarom ik?

She will always say "I got this" even with tears in her eyes..

Praat met mensen als je je niet goed voelt <3!