Kort deel!
Sam Pov:
Het nieuwe jaar is begonnen. Dit jaar wordt beter. Ik wordt 16 en dat weet ik zeker! Ik ga er alles voor doen. Meer tijd met de mensen waar ik van hou spenderen! Meer relaxen en minder stressen over dingen waar ik nooit controle over ga hebben. Meer grapje maken en mensen irriteren. Meer karaoke avonden. Meer eten! Maar niet meer mezelf pijn doen. Minder mijn emoties wegdrukken. Minder in mijn kamer en meer buiten.
Ik ga mezelf verbeteren!
Wel pas na het nieuw jaars biertje dat ik van mijn vaders heb gekregen, want liever dat ik veilig bij hun drink. Het jaar is al goed begonnen. We hebben een feest met allemaal vrienden en familie. De vriendinnen van mijn vaders.
Ik sta gezellig bij Rutger te kletsen als er mensen hoi komen zeggen. De ouders van Robbie zijn het. "Hey Sam! Hoe is het? Wat ben je aan het doen?" Vraagt zijn moeder. "Hoiii! Het gaat goed! Ik was even aan het praten met oom Rutger en ik had een biertje gekregen, want liever hier dan ergens anders." Zeg ik lachend. "Geniet van dat biertje. Ik weet wel dat dat mijn zoon is hoor. Ik loop nog even door." Zegt ze en ik geef haar nog een knuffel.
"Oom Rutger.. meende je dat?" Vraagt Rutger zodra ze weg zijn. "Ja! Jij bent een oom voor mij. Je bent familie! Bloed is daar niet voor nodig!" Zeg ik. Ik de tranen van geluk in zijn ogen. "Dan ben jij mijn nichtje." Zegt hij blij. Ik geef hem een dikke knuffel.
Milo Pov:
Het gaat weer goed! Ik eet eindelijk weer beter. Rutger heeft erythema heel erg geholpen en daar ben ik heb zo dankbaar voor. Charlotte is er ook. Ik heb haar de laatste tijd niet vaak gezien. Ze snapt het wel. Ze vind het niet erg, want mijn gezondheid is belangrijker. Ik voel me een stuk beter. Ik ben nu meer dat een skelet met een laagje vel. Ik ben weer Milo. De Milo die langzaam meer vetten en calorieën durft te eten. De Milo die zichzelf in vorm kan krijgen zonder al zijn eten weg te halen. De Milo die een trotse vader is. De Milo die weer echt lacht. De Milo die zich weer volledig in opnames kan storten. De Milo die zo lang kwijt was.
Dit jaar begint gelukkig goed met een biertje en een feestje.
"Ik ben trots op je Miel!" Zegt Rutger als hij naast mij komt staan. Onze vriendinnen zijn ook al aan de praat geraakt. "Dankje, maar jij moet trots zijn op jezelf, want ik had de kracht niet om te vechten en toen deed jij het voor mij!" Zeg ik. "Dankje denk ik." Zegt Rutger verbaasd. Ik lach om zijn reactie. "Dit jaar is echt nu al fantastisch." Zegt hij. "Bier?" Vraag ik lachend aan hem. "Nee beter. Ik ben Sam's oom!" Zegt hij blij. "Echt! Wat leuk!" Zeg ik enthousiast.
"Wat is leuk?" Vraagt Roel als zijn en de andere gasten aankomen lopen. "Dit is nu echt mijn oom!" Zegt Sam die er bij komt staan. "Hé hé dat werd tijd." Zegt Koen. Iedereen begint te lachenDat was het!
JE LEEST
Broken promises // bankzitters
RandomHet tweede deel van 'Promise you won't! Het gaat beter met Sam tot dat feestje. Het lijkt telkens weer beter te gaan, maar is het wel zo. Wat is er toch aan de hand? De bankzitters krijgen er maar geen grip op. Kunnen ze dit meisje wel reden? Waarsc...